Recensies

Recensie: Anthony Mills – Blue Collar Work Ethic

25 maart 2019|Categories: Recensies|Tags: Anthony Mills|

Van origine heeft Anthony Mills een hiphop achtergrond en heeft al diverse albums in dat genre op zijn naam staan. Voor zijn nieuwste plaat 'Blue Collar Work Ethic' grijpt hij terug naar zijn Louisiana erfgoed en industriestad opvoeding. Het album bevat een verzameling verhalen die een eerbetoon vormen aan zijn afkomst. Het zijn arbeidsliederen van het diepe zuiden tot aan Rubber City, ook wel bekend als Akron in Ohio. Zich meten aan artiesten die echt diepgeworteld in dit genre zitten (en zaten), denk bijvoorbeeld aan Eric Bibb en wijlen Tony Joe White, kan Mills nog niet, maar hij is goed op weg. Hij heeft de juiste attitude en hij heeft er zeker ook de stem voor. Bovendien ontbreekt het hem ook niet aan verhalen en bezieling. Ik ben benieuwd wat de toekomst brengt.

0

Recensie: The Limboos – Baia

25 maart 2019|Categories: Recensies|Tags: The Limboos|

The Limboos is een band uit Spanje met een geluid waar je absoluut vrolijk van wordt. Ze mengen namelijk hun rhythm& blues met stijlen als latin, soul, jazz en 60’s pop. Als je van dit album niet vrolijk wordt, weet ik het ook niet meer!!!!

0

Recensie: Chris Farlowe – Live At Rockpalast 2006

25 maart 2019|Categories: Recensies|Tags: Chris Farlowe|

Op 22 maart 2006 trad Chris Farlowe op tijdens het Crossroads Festival in de Harmonie in Bonn. Opnamen van dit concert verschenen dat jaar op cd en op dvd, maar begin dit jaar is er opnieuw een album uitgebracht van dit optreden onder de titel 'Live At Rockpalast 2006'. Farlowe wordt tijdens dit optreden begeleid door de Britse Norman Beaker Band. Chris Farlowe is een uitstekende zanger en met The Beaker Band heeft hij in 2006 een zeer sterke show neergezet, waarvan degenen die deze show niet hebben bijgewoond, nu ook (weer) volop kunnen genieten.

0

Recensie: Bloodest Saxophone – Texas Queens 5

25 maart 2019|Categories: Recensies|Tags: Bloodest Saxophone, Diunna Greenleaf, Johnny Moeller|

Eerlijk zeggen, hadden jullie wel eens van het Japanse Bloodest Saxophone gehoord? Ik dus ook niet en nu blijkt dat deze formatie als 20 jaar bestaat en al elf albums heeft uitgebracht. We hebben hier te maken met een band, die zich bezighoudt met de vorm van blues, die ook door hun Amerikaanse evenknie Roomful Of Blues werd beoefend. Dus blues met veel swingende jazz, rhythm & blues en soulinvloeden. En uiteraard met veel blazers!! Niemand kan meer om Bloodest Saxophone heen! Een topformatie uit Japan, die swingt als de neten! Verplichte kost voor liefhebbers van bands als Roomful Of Blues!

0

Recensie: Matt Owens – Whiskey and Orchids

25 maart 2019|Categories: Recensies|Tags: Matt Owens|

Matt Owens die eerder als basgitarist bij de groep Noah And The Whale speelde maakt met dit album zijn solo debuut. Een album vol met stevige, robuust klinkende liedjes op de grens van de harde en zachte kanten van het leven. Muzikaal gezien lijkt hij zich te willen positioneren naast iemand als John Hiatt. Ruwe liedjes die verhalen over het ware leven. Het schort hem alleen in de uitvoering. Een artiest als de eerder genoemde Hiatt had meer gevoel kunnen leggen, iets dat nu gemist wordt. Alle begin is moeilijk. Wie weet over een paar jaar met wat voor verassing Matt Owens komt.

0

Recensie: Gunshot Blue – Until The Last Prayer

25 maart 2019|Categories: Recensies|Tags: Gunshot Blue|

Het is niet elke dag, dat er bluesrock klanken uit Zuid-Afrika bij Blues Magazine voorbijkomen. Vandaag echter wel en dan ook nog eens bluesrock die wat afwijkt van de bluesrock, die normaal gesproken te horen is. Verantwoordelijk is de band Gunshot Blue uit Johannesburg. Gunshot Blue weet zich met dit album te onderscheiden van het merendeel van de onlangs verschenen bluesrock releases. Een band met een apart en zeer funky geluid!

0

Recensie: Tom Petty And The Heartbreakers – The Best of Everything

22 maart 2019|Categories: Recensies|Tags: tom petty, Tom Petty and The Heartbreakers|

Tom Petty was readily one of the USA’s truly great modern musicians, a guy with a genuinely genius touch and a melodic force that remains unrivalled following his sudden departure in October 2017. This posthumous double-disc collection covers much, if not most of his remarkable catalogue, a legacy most would virtually kill for. This is a career-spanning release that covers every base from his work with the Heartbreakers, as a solo artist and with and Mudcrutch. Nothing has been overlooked. 'Best of Everything' is maybe just that, an essential for any fan of Petty and most fans of good old rock n’ roll music.

0

Recensie: Rhett Miller – The Messenger

22 maart 2019|Categories: Recensies|Tags: Rhett Miller|

Rhett Miller heeft intussen al achttien studio albums op zijn naam staan, elf met zijn band Old 97’s en 'The Messenger' is zijn zevende solo album. Als je naar de teksten op het album luistert hoor je veel verhalen over problemen, maar als je alleen naar de muziek luistert hoor je vooral een positief geluid. Een mooie combinatie.

0

Recensie: Nomden – Wingman Returns

21 maart 2019|Categories: Recensies|Tags: Nomden|

Hij timmert al twintig jaar aan de weg in Nederlanden is een bekende studiomuzikant. Stil zitten doet hij zeker niet maar eigen werk kom je niet veel tegen van Nomden. De nieuwe cd 'Wingman Returns' is pas zijn tweede eigen album. Deze nieuwe cd is in eigen beheer uitgegeven wat als voordeel heeft dat er op creatief niveau geen concessie gedaan hoeft te worden. Dat merk je! Dat hoor je! Het staat zoals het moet en het luistert zoals het klinkt. Zuiver, akelig zuiver zelfs en technisch ijzersterk. Roept het de vraag op waarom er niet vaker solowerk van Nomden verschijnt? Het is geen straf te moeten wachten op dergelijke kwaliteit. De kracht rust namelijk in herhaling. De terugkeer van een ‘wingman’ heeft een gezicht en gehoor gekregen.

0

Recensie: Tiny Ruins – Olympic Girls

21 maart 2019|Categories: Recensies|Tags: Tiny Ruins|

Deze band toont zich muzikaal als erfgenaam van het latere werk van Mark Hollis. 'Olympic Girls' is album drie voor wat ooit als solo project van zangeres Hollie Fulbrook begon. Na het debuutalbum verzamelde ze anderen om zich heen. De overeenkomst tussen Talk Tak en Tiny Ruins is impressionistische klankbeeld. Brede vegen muziek die al met enkele instrumenten een vol geluid maakt. Verstilde muzieknoten die als trage wolken op een zomerdag voorbij komen, met melodieën die als zwoel zomerbriesje de luisteraar omhullen. Enige aandacht is wel vereist om optimaal van de muziek te kunnen genieten.

0

Recensie: Georgina Peach & The Savoys – I’m On My Way

21 maart 2019|Categories: Recensies|Tags: Georgina Peach & The Savoys|

Ik dacht even, dat ik een verkeerd album had aangezet want mij bereikte een soulvol rhythm & blues geluid dat ik verwacht van artiesten van het Daptone label. Maar we hebben hier “gewoon” met een Nederlandse formatie te maken, namelijk Georgina Peach & The Savoys! Dat zegt gelijk al heel wat van hetgeen je op dit album gaat aantreffen. Een gesmeerde mix van rhythm & blues en soul, vol swingende blazers en met een uiterst soulvolle zangeres. Als je nog niet tot het geluid van Georgina Peach & The Savoys bekeerd was, ben je dat na dit nummer zeker wel! Deze Nederlandse formatie kan zich meten met welke artiest van het Daptone label dan ook! Een magistraal album!

0

Recensie: The Long Ryders – Psychedelic Country Soul

21 maart 2019|Categories: Recensies|Tags: The Long Ryders|

Je hebt reünies, die gewoon meer dan logisch zijn. Zoals de reünie van The Long Ryders. Na dertig jaar zijn ze weer terug! En ze passen perfect in het huidige roots en Americana geluid. De band is dus weer terug en ze hebben het nog steeds! The Long Ryders nestelen zich met hun comeback album direct weer aan de top van de Roots/Americana divisie, waar ze ook thuishoren.

0

Recensie: The Wandering Hearts – Wild Silence (Deluxe Edition)

20 maart 2019|Categories: Recensies|Tags: The Wandering Hearts|

Bijna een jaar na de release van het debuut 'Wild Silence' besluit de Britse band The Wandering Hearts het succesvolle album nogmaals uit te brengen in een 'Deluxe Edition'. Een top band met een dito debuut en ijzersterke live reputatie. Deze deluxe editie is echt een musthave voor iedere Americana liefhebber en voor fans van het eerste uur.

0

Recensie: Gaye Adegbalola – The Griot

20 maart 2019|Categories: Recensies|Tags: Gaye Adegbalola|

Gaye Adegbalola is een zeer ontwikkelde dame, die absoluut geen blad voor haar mond neemt om haar mening te verkondigen. Ze is toe aan haar vijfde soloalbum en dat album staat weer vol met indrukwekkende nummers. Een zeer overtuigend, indrukwekkend en ontnuchterend bluesalbum!!

0

Recensie: Peter Karp – The American Blues

20 maart 2019|Categories: Recensies|Tags: Peter Karp|

Peter Karp is een zanger, gitarist en pianist, die zo onderhand wel als een gevestigde naam in bluesland mag worden gezien. En dit is dus zijn nieuwste album en aan variatie heb je hier totaal geen gebrek! Peter Karp heeft wederom een kwalitatief prima en gevarieerd blues(rock) album afgeleverd!

0

Recensie: Ally Venable – Texas Honey

19 maart 2019|Categories: Recensies|Tags: Ally Venable, Ally Venable Band|

Ally Venable, nog maar 20 jaar jong, presenteert hier haar derde album, 'Texas Honey'. De cd is geproduceerd door Mike Zito. Met Ruf Records als nieuwe platenmaatschappij kan ze aan de toekomst werken. Voor 2019 maakt Ally Venable deel uit van de Blues Caravan Tour, samen met Ina Forsberg en Katarina Pejak. Met dit album laat deze "Texas Honey" horen zich te ontwikkelen als een volwassen bluesartieste.

0

Recensie: Pistol Pete Wearn – Live At Liège

19 maart 2019|Categories: Recensies|Tags: Pistol Pete Wearn|

Hij heeft een artiestennaam, die weggelopen lijkt te zijn uit een Lucky Luke strip en hij is gek op live albums. Ik heb het dan over zanger-gitarist Pistol Pete Wearns uit het Engelse Staffordshire. De wisselwerking tussen artiest en publiek en de energie op live albums trekt hem aan. Daarom was de keus voor hem niet zo ingewikkeld om zelf ook een live album uit te brengen, live opgenomen in de Belgische plaats Luik. Een zeer prettig live album waarin de intieme sfeer van het concert van Pistol Pete Wearn prima tot uiting komt.

0

Recensie: Blue Attitude – Blue Line

19 maart 2019|Categories: Recensies|Tags: Blue Attitude|

Dit album is weer zo’n typisch voorbeeld van een “sympathiek” album. Een album dat in eigen beheer werd opgenomen, hetgeen de soms wat karige mix verklaart, en een album dat zeer aangenaam klinkt zonder dat er sprake is van hoogtepunten. Deze samenwerking van Blue Attitude heeft wederom een lekker sympathiek album opgeleverd!

3

Recensie: Amanda Palmer – There Will Be No Intermission

19 maart 2019|Categories: Recensies|Tags: Amanda Palmer|

Als ik het album 'There Will Be No Intermission' voor het eerst opzet moet ik even wennen aan de opbouw van het album. Want de nummers worden afgewisseld met korte nummers, soms met tekst soms instrumentaal. Waardoor je het album dus in tweeën kan delen: lange nummers, van tussen de vijf en tien minuten, en hele korte nummers van twintig seconden tot bijna twee minuten. Een echt Amanda Palmer album. Een album waar je echt naar moet luisteren, en je meeneemt naar haar leven en kijk op de wereld.

0

Recensie: Priors – Call For You

19 maart 2019|Categories: Recensies|Tags: Priors|

Probeer deze band eens! Ik ben ervan overtuigd dat je meegezogen wordt in het harde en energieke geluid van de Priors. Hoewel ik mij er terdege van bewust ben dat punk niet echt in trek is bij de meeste bluesrockers onder ons wil ik de band Priors, uit Montreal, Canada, toch bij jullie onder de aandacht brengen. Waarom? Omdat hun muziek doorspekt is met het rauwe garagepunk geluid uit de jaren 60. Vreselijk energieke rock dus vol met zwaar fuzzende gitaren.

0

Recensie: Rosie Flores – Simple Case Of The Blues

18 maart 2019|Categories: Recensies|Tags: Rosie Flores|

Vorige maand verscheen het nieuwe album van Rosie Flores, 'Simple Case Of The Blues'. Het album, met covers en eigen werk. 'Simple Case Of Blues' is een lekker gevarieerd album waarbij de liefhebbers van rockabilly, blues, soul, boogie en swing helemaal aan hun trekken komen.

0

Recensie: Amber Cross – Savage On The Downhill

18 maart 2019|Categories: Recensies|Tags: Amber Cross|

De zangeres Amber Cross staart je aan als een van gedoemde personages uit de boeken. De desolate omgeving rond haar als een metafoor voor de muziek. Hetzelfde landschap van Zuid-Californië wordt immers in de boeken als in de muziek behandeld. Een album voor iedere blues, dan wel Americana liefhebber die op zoek is naar iets moois. Muziek zo authentiek dat je haast denkt oude traditionals te horen. Niets is minder waar, het gaat om het werk van een originele artiest. Werk met een oud rafelrandje maar toch volledig uit 2019. Een bescheiden, kleine verzameling liedjes die samen een absoluut meesterwerk vormen.

0

Recensie: Electric Feel Good – Rock ‘n’ Roll And Other Deadly Sins

18 maart 2019|Categories: Recensies|Tags: Electric Feel Good|

Met rock uit Zweden kan je er meestal wel vanuit gaan, dat je met knallende, rauwe rock te maken hebt. Rock waarin veel blues en glamrock invloeden voorkomen. En dat is bij het nieuwe album van de band Electric Feel Good slechts ten dele het geval. Zodra Electric Feel Good het harde, veelal boogie, geluid laat varen om zich aan wat melodieuzer werk te wagen, vervaagt mijn aandacht een beetje. Mijn advies luidt dan ook: hou je vast aan het harde boogie geluid want dat overtuigt wel degelijk!

0

Recensie: Suzanne Jarvie – In The Clear

18 maart 2019|Categories: Recensies|Tags: Suzanne Jarvie|

Opnieuw neemt de Canadese je, net als op haar debuut, mee in haar rollercoaster van emoties en weet vanaf de eerste noot al te raken. Ze is een geboren verhalenverteller en je gelooft haar meteen. Haar teksten en haar van emotie vervulde zangstem komen direct binnen, grijpen je bij de strot en laten je niet meer los. De melancholische roots/country melodieën versterken dit effect nog eens. Haar muziek is puur en komt regelrecht uit het hart. Ze weet met haar wonderschone luisterliedjes tot tranen toe te roeren.

0