Ruen Brothers hebben een ontzettend goed gevoel voor pakkende melodieën. De nummers voelen allen tijdloos. Ze bewandelen verschillende stijlen, maar alles lijkt stevig geworteld in de rock 'n roll van de jaren vijftig en zestig. Het zou een verloren album uit die tijd kunnen zijn. Het is een album wat past bij de huidige opleving van allerlei muziek stijlen uit vroegere tijden.
Dat je als bluesharmonica speler een ode wilt brengen aan het geluid van de Britse rock uit de 70’er jaren is op zich een heel gaaf idee. Een idee dat ook wel nieuwsgierig maakt naar hoe dat dan gaat klinken. Het merendeel van de covers komt uit de Britse bluesrock uit die periode maar wat het nog verrassender maakt is het feit dat er een aantal covers op staan, die buiten dit genre vallen maar als cover ineens wel weer bluesy klinkt! Na het beluisteren van dit album ben ik nog steeds zwaar onder de indruk van het harmonicaspel van Will Wilde.
Aynsley Dunbar behoort tot één van de grootste drummers uit de rockgeschiedenis. Wat vaak vergeten wordt is dat Dunbar ook een aantal jaar zijn eigen band had, The Aynsley Dunbar Retaliation, waarvan nu het tweede album via het Zuid-Koreaanse label Big Pink opnieuw is uitgebracht. Het album stamt oorspronkelijk uit 1968. Prima dat dit bluesrock album weer eens uit de mottenballen is gehaald. Het bewijst hier een behoorlijk ondergewaardeerd album te zijn dat nodig de waardering moet krijgen, die het destijds niet voldoende kreeg.
Goed nieuws voor de liefhebbers van blues met een hoog soulgehalte! Pam Tate & Her Men In Blues hebben namelijk een nieuw album uitgebracht met hierop (slechts) 6 nummers, die allemaal in dat genre vallen. Dit album is aan te raden voor fans van het betere soulblues werk.
Deze maand verschijnt er een nieuw album van Tom Hambridge, 'The NOLA Sessions'. Op dit album, dat helemaal in het teken staat van de schoonheid van New Orleans, heeft Hambridge een groot aantal talentvolle lokale musici uit The Big Easy (New Orleans) om zich heen verzameld. Een zeer mooi album.
Zo af en toe verschijnt er een release waarop weer teruggegaan wordt naar de basis van de blues. Terug naar de countryblues geluiden uit de jaren ‘20/30. En dat is precies wat je voorgeschoteld krijgt op dit mini album van het duo Sweet ‘N’ Salty. Sweet ‘N’ Salty bewijzen met dit album dat zij een duo zijn, dat zeer goed op elkaar is ingespeeld en dat op een prima authentieke wijze het geluid van de oude countryblues weer nieuw leven inblaast.
Met 'Unfiltered' is Paul Filipowicz al weer aan zijn tiende uitgave toe. Paul ziet zichzelf als West Side Chicago blues muzikant, juist op die plek zag hij zijn grote voorbeeld Magic Sam regelmatig zien spelen. Nu heeft hij een aantal tracks van deze blues gigant geselecteerd voor 'Unfltered'. Lekkere stevige blues van een hier redelijk onbekende Chicago blues artiest. Ik hoop dat hij met deze tiende uitgave iets meer naam in deze contreien weet te maken. Mij heeft ie overtuigt en ik kijk al weer uit naar zijn volgende album.
Noodzakelijk voor hoogstaande bluesrock zijn: een beul van een gitarist en een zanger/zangeres met een rauwe soulvolle stem.Van deze twee ingrediënten ontbreekt er jammer genoeg één bij de Bridget Kelly Band. En dat is spijtig genoeg de zang. Bridget heeft een enigszins hese stem waarin echter weinig rauwheid of soul zit. Het gevolg is dat haar zang in vrijwel elk nummer van dit album hetzelfde klinkt. Wat wel in ruime mate aanwezig is, is een beul van een gitarist. In de persoon van Tim Firk. Wat is dat een geweldige gitarist zeg! Het is ook niet voor niets dat zijn gitaar zover naar voren is gemixt in het totaalgeluid. Dit album is muzikaal zeer OK maar wordt door de zang flink geblokkeerd. Wanneer krijgt Tim Firk zijn eigen band?
Het is toch ongelooflijk hoe snel de jaren voorbijvliegen. Daar kom je achter als je hoort dat de Ruben Hoeke Band alweer 25 jaar bestaat! 25 jaar en Ruben is nog steeds één van de betere gitaristen uit Nederland. Ter gelegenheid van het 25-jarige jubileum van de band werd dit dubbelalbum opgenomen in Het Bolwerk in Sneek. Zijn 25 nummers niet wat te veel van het goeie? Nee joh…bij een 25-jarig jubileum horen gewoon 25 nummers. En dan het liefst in één keer te consumeren. Op naar de volgende 25.
Marcus Miller (1959) is een begenadigd bassist en producer. Hij was betrokken bij zo’n 500 muzikale projecten van een enorme stoet aan muzikale grootheden. Vooral door zijn samenwerking met Miles Davis is hij bekend geworden. Voor liefhebbers van virtuoos gespeelde slapping bass is 'Laid Back' om van te smullen. Voor liefhebbers van spannende, avontuurlijke muziek geldt dat minder.
Als je van aanstekelijke, primitieve garagerock houdt en nog altijd weg bent van the Velvet Underground of Television, kan ik je dit album van harte aanbevelen. Muziek zonder opsmuk en nummers, die niet boven de drie minuten uitkomen!
'Soul Side Of Town' markeert het 50-jarig bestaan van Tower Of Power dat in die periode heel wat personeelswisselingen doormaakte. Het nieuwe album bevat een klein uur spetterende soulfunk met tussen al dat dansbare vuurwerk enkele mooie ballads. Van harte aanbevolen!
Dit album is een live album, waarop Ryan wordt bijgestaan door bassist Carmine Rojas (o.a. ex-David Bowie, Joe Bonamassa) en drummer Logan Miles Nix. Met z’n drietjes leveren de mannen een prima registratie van een zeer goed concert af. Een prima live album, dat ik van harte, als verplichte kost, kan aanbevelen aan alle bluesrock fans.
Suzie Vinnick is geen groentje meer in de Canadese muziekscene. Merkwaardig is het dan dat een artiest van dit formaat met de pet rond moet, een crowdfund actie nodig heeft om een nieuwe plaat te kunnen maken. Dat zij om geld uit te sparen de gitaar en bas vaak zelf ter hand neemt en een beroep doet op vrienden uit de muziekscene om het album te kunnen voltooien. Suzie Vinnick, alom gewaardeerd in Canada getuige al haar prijzen, laat op deze cd horen inderdaad de top muzikante te zijn die al die prijzen rechtvaardigt.
Net als je denkt dat je alles wel gehoord hebt op het gebied van merkwaardige en eigenzinnige bands, komt de band Crudelia voorbij. Deze band uit het Italiaanse Piacenza omschrijft zichzelf als funk/blues/jazz/punkband met invloeden uit de delta blues, postpunk en het werk van Nick Cave. Met deze omschrijving doen zij zichzelf te kort want er gebeurt veel meer op dit album. Een zeer indrukwekkend album. Maar wat is dit nu precies voor muziek? In elk geval is de muziek merkwaardig en eigenzinnig genoeg om het hele album te blijven boeien. Deze band krijgt een ereplek in mijn muzikale rariteitenkabinet.
Als je als band al toe bent aan je zesde album en dit album wederom volstaat met prima rocknummers en de grote doorbraak heeft nog steeds niet plaatsgevonden, wordt het tijd dat wij als Blues Magazine onze schouders er eens onder gaan zetten. En dat is in het geval van Rob Klerkx & the Secret zeer zeker hoog tijd!!! Rob Klerkx & The Secret zorgen met dit album voor een zeer aangename rock verrassing uit eigen land.
Carter Sampson bestormt de Europese hitlijsten en podia. Na een verzamelalbum met haar grootste hits is het nu weer tijd voor nieuw materiaal. Op het album 'Lucky' heeft ze voor het eerst de meeste nummers zelf geschreven en dat is haar goed bevallen. Ik moet constateren dat Carter Sampson terecht is doorgebroken in Nederland. Wederom een prachtig en zeer afwisselend country/Americana album.
Het trio Radio Haze bestaat al zo’n tien jaar en weet op dit album hun voorkeur voor iets wat bluesy en ietwat psychedelische 70’s rock prima te mengen met een meer hedendaags rockgeluid. Qua composities is het peil nog niet overal even hoog maar over het algemeen is hier toch wel degelijk sprake van een aangenaam rock album.
Ruby Boots is een zeer avontuurlijke dame, die in Australië geboren werd en die na talloze omzwervingen uiteindelijk in Nashville belandde. Op haar nieuwe album is haar zeer avontuurlijke aard ook goed te horen. Moeiteloos schakelt zij over van punky powerpop naar meer country gericht werk. Een zeer geslaagd afwisselend album waarop Ruby Boots een felle tante blijkt te zijn waar we met z’n allen rekening mee moeten gaan houden.
De uit Toronto afkomstige gitarist en zanger Dan McKinnon pakt de blues nou niet bepaald met fluwelen handschoenen aan. Hij brengt de blues met een knalhard, rauw, schuurpapieren geluid. Een soort mix van 70’s bluesrock met de moderne garagebluesklanken. Dan McKinnon overtuigt wederom met dit zeer harde en rauwe tweede bluesrock album!
In de serie Rockklassiekers verschenen al eerder biografieën over onder meer Kayak, Elvis en Black Sabbath. Nu verschijnt er in deze reeks een boekwerk over Cream. De auteur is ex-muzikant en freelance muziekjournalist Jaap van Eik die al eerder schreef over Deep Purple en Focus voor Rockklassiekers. Dit elfde deel in de serie Rockklassiekers is een waardevolle toevoeging in een toch al hele leuke reeks.
Op het visitekaartje van Melatti (21) staat dat ze singer-songwriter, multi-instrumentalist en performing musician & teacher is. Met al die kwaliteiten op zak heeft ze op haar jonge leeftijd het album 'Childhood Dream' gemaakt, een verrassend volwassen eerste album. Verrassend, gezien haar leeftijd en verrassend gezien het feit dat de cd een zeer consistent album is wat betreft de sfeer en de muzikale kleur. Ze laat horen dat ze heel goed weet wat ze wil en hoe ze wil klinken. Van deze Melatti gaan we meer horen!
Deze maand verscheen van Elliott And The Audio Kings hun nieuwe album Long Live The King. Een album met twaalf nieuwe songs waarbij het weer lastig is om stil te blijven zitten. Het plezier spat van dit album af. Lekkere ongepolijste, no nonsens, recht voor zijn raap muziek. Heerlijk album.
De nummers van Bob Dylan zijn natuurlijk al onnoemelijk vaak door andere artiesten opgenomen maar om de Dylan nummers nu eens in een jazzy jasje te horen maakt uiteraard wel nieuwsgierig. En dat gebeurt op deze verzamelaar 'Dylan In Jazz (A Jazz Tribute To Bob Dylan)' uitgebracht op het Franse Wagram Music label. Een titel, die trouwens niet helemaal de lading dekt want er staat ook wat bluesy materiaal op. Een zeer aangenaam en af en toe verrassende verzamelaar! Dit smaakt naar meer!