Recensies

Recensie: Dede Priest & Johnny Clark’s Outlaws – Crocuses From Ashes

23 mei 2019|Categories: Recensies|Tags: Dede Priest, Dede Priest & Johnny Clark`s Outlaws|

Deze EP is het vervolg van de Texaans-Hollandse samenwerking tussen zangers, gitariste en violiste Dede Priest uit Dallas, Texas en de Texaans-Hollandse band Johnny Clark’s Outlaws. Haar stijl is flink door de gospel en de Texas blues geïnspireerd. Haar stem klinkt krachtig, vibrerend en vooral soulvol. Hopelijk komt er binnenkort een compleet album van deze Amerikaans-Hollandse bluesband. Deze prima, rauwe, EP belooft namelijk heel veel goeds!

0

Recensie: Raymunda – All Of Me

23 mei 2019|Categories: Recensies|Tags: Raymunda|

Raymunda is een relatief nieuwe Nederlandse bluesrock band. Ze presenteren zich als “powerblues band” dus dat maakt mij nieuwsgierig of er inderdaad krachtige bluesrock op hun nieuwe album gepresenteerd wordt. En dat gebeurt inderdaad op het grootste gedeelte van het album. Raymunda laat met dit album horen dat er inderdaad een krachtig bluesgeluid in deze band zit. Ik ben ervan overtuigd dat deze band live nog veel meer knalt. Een lekker album van een zeer veel belovende Nederlandse band!

0

Recensie: Donna Grantis – Diamonds And Dynamite

23 mei 2019|Categories: Recensies|Tags: donna grantis|

Jazz-rock! De één gruwt ervan en krijgt er zware uitslag van en de ander vindt het fantastisch en is zwaar ondersteboven van het technische vernuft die de muzikanten in deze muzieksoort tentoonspreiden. En jazz-rock is wat je te horen krijgt op het (jazz-rock) debuut van gitariste Donna Grantis. Luisterend naar haar album kan je horen dat ze zwaar beïnvloed is door de jaren ’70 jazz-rock. Dit album van Donna Grantis is verplichte kost voor de liefhebbers van het betere gitaarwerk en liefhebbers van het 70’s jazz-rock geluid!

0

Recensie: Lady Cannon – Fortune’s Darling

23 mei 2019|Categories: Recensies|Tags: Lady Cannon|

Lady Cannon legt op dit album haar ziel meer dan bloot. En dat is niet verwonderlijk aangezien singer-songwriter Martha Cannon uit Milwaukee, Wisconsin, het nodige achter haar kiezen heeft. Na haar debuut in 2012 met het album 'Whiskey Dear' is zij toe aan haar tweede album. Ik ben behoorlijk onder de indruk van dit album van Lady Cannon. Hopelijk heeft dit haast therapeutische album een positief effect op haar.

0

Recensie: Melissa Etheridge – The Medicine Show

23 mei 2019|Categories: Recensies|Tags: Melissa Etheridge|

Melissa Etheridge heeft in de 57 jaar van haar leven de nodige tegenslagen gekend op het gebied van de liefde en door haar strijd tegen borstkanker. De titel van het nieuwe album verwijst rechtstreeks naar die strijd want als medicijn gebruikte Etheridge medicinale cannabis tijdens haar chemotherapie. Toch moet deze titel niet negatief gezien worden want de Amerikaanse rockster wil toch vooral naar 'personal, national and human healing', zoals ze zelf zegt. Het in een fraaie seventies hoes gestoken 'The Medicine Show' kent, zoals eigenlijk wel te verwachten was, geen echte verrassingen: een mix van stevige rocksongs en gloedvolle powerballads. Vertrouwde kwaliteit noemen we dat dus.

0

Recensie: The Soul Messin’ Allstars – Soul A Go Go

23 mei 2019|Categories: Recensies|Tags: The Soul Messin’ Allstars|

Het Australische Soul Messin’ Records label uit Melbourne is een label waarop releases te vinden zijn van acts, die de ouderwetse soul en funk hoog in het vaandel hebben staan. En zoals het bij ouderwetse singles hoort staat er één nummer op de A-kant en één op de B-kant. In beide gevallen gaat het om het nummer Soul A Go Go, echter in twee totaal verschillende versies. Een prima initiatief van het Soul Messin’ label, dat doet uitkijken naar meer werk van deze Soul Messin’ Allstars!

0

Recensie: The Reverberations – Changes

23 mei 2019|Categories: Recensies|Tags: The Reverberations|

Soms kan een muzikale reis terug in de tijd zeer aangenaam zijn! Zoals in het geval van de band The Reverberations uit Portland, Oregon. Zij nemen je mee terug naar de tijden van de sprankelende psychedelische (folk) rock. Na wat EP’s en wat digitale tracks is er nu een volwaardig album, dat werd opgenomen in de befaamde woestijnstudio The Joshua Tree. Een uitstekend album waarop het geluid van de 60’s weer helemaal terug is!

0

Recensie: Albert Castiglia – Masterpiece

22 mei 2019|Categories: Recensies|Tags: Albert Castiglia, Mike Zito|

Deze maand wordt er weer een nieuw album van Albert Castiglia uitgebracht. Dit album, 'Masterpiece', is o.l.v. vriend, medemuzikant en producer Mike Zito opgenomen. 'Masterpiece' bevat klassieke power-bluesrock waar de liefhebbers van vet gitaarwerk zich de vingers bij af zullen likken.

0

Recensie: Hank Shizzoe – Steady As We Go

22 mei 2019|Categories: Recensies|Tags: Hank Shizzoe|

De Zwitserse zanger-gitarist Hank Shizzoe debuteerde in 1994 en wist positieve reacties los te maken bij de wereldwijde muziekpers. Hij is daarna zeker niet stil blijven zitten want inmiddels heeft zijn vijftiende album uitgebracht. Toch is zijn bekendheid in de loop der jaren wat weggeëbd bij het grote publiek dus is het hoog tijd om daar eens wat aan te doen. Hank maakt namelijk nog steeds heerlijke ontspannen muziek waarin hij met het grootste gemak blues, country en Caribische invloeden verwerkt. Het wordt tijd dat we Hank Shizzoe weer eens alle aandacht geven, die hij zeer zeker verdient. Liefhebbers van Ry Cooder, Taj Mahal en J.J. Cale zullen zeer blij zijn met dit album!

0

Recensie: Teddi P’s UOM Band – Among The In-Between

22 mei 2019|Categories: Recensies|Tags: Teddi P’s UOM Band|

Teddi P’s UOM Band is een band uit Gibbstown, New Jersey, onder leiding van zanger en gitarist Ted Perian. De naam UOM Band staat voor the Ugly Old Men Band en het blijkt dat we hier te maken hebben met een vervaarlijk rauw rockend stelletje ouwe lelijke mannen! Hun geluid is onnoemelijk hard en rauw en doet meer dan eens terug denken c.q. verlangen naar het 70’s geluid van gitaargiganten als Robin Trower, Jimi Hendrix, Frank Marino en Pat Travers. Als de verzorgingstehuizen vol zouden zitten met dit soort oude lelijke mannetjes zou ik mij nu al in laten schrijven! Deze band is namelijk in staat om elk oudje uit haar pantykousjes te rocken!!

0

Recensie: Hard Blue – Hard Blue

22 mei 2019|Categories: Recensies|Tags: Hard Blue|

De bluesrock liefhebbers onder ons gaan weer heel blij worden want we hebben er weer een prima bandje bij! Dit keer gaat het om het trio Hard Blue uit Denver. Hun bluesrock klinkt spijkerhard en vaak ook lekker funky. De mannen hebben zich laten beïnvloeden door 70’s bluesrock voorbeelden als Cream, Jimi Hendrix en Led Zeppelin. Maar ze zijn ook niet te beroerd om daar ook af en toe wat powerpop door heen te strooien. Hard Blue maakt met dit debuutalbum een flinke indruk en doet zeer zeker de bandnaam alle eer aan!

0

Recensie: Shane Dwight – No One Loves Me Better

22 mei 2019|Categories: Recensies|Tags: Shane Dwight|

Nieuw album van deze Amerikaanse bluesgitarist. In tien liedjes toont Dwight zijn talent, ergens op het snijvlak tussen gespierde rock en gevoelige country. Verschroeiend vuur naast momenten van verstilling. Het komt immers allemaal uit dezelfde muzikale grond. Mocht je denken, die man wil ik een keer live zien, dan is afreizen naar de USA noodzakelijk. In Europa treedt Shane Dwight niet op.

0

Recensie: Al Lerman – Northern Bayou

22 mei 2019|Categories: Recensies|Tags: Al Lerman|

Het vierde album van ex-Fathead gitarist Al Lerman werd in 2 dagen tijd live opgenomen in de studio. En zo te horen was de sfeer tijdens die opnames zeer gemoedelijk en gezellig. De nummers van dit album stralen namelijk allemaal een zeer prettig ontspannen sfeertje uit. Bij het horen van deze nummers duiken de namen van J.J. Cale en John Hiatt meerdere malen op. J.J. Cale vanwege het ontspannen en soms funky geluid van de nummers en John Hiatt omdat Al’s stem daar gewoon erg op lijkt. Ik kan je één ding garanderen. Je gaat je na beluistering van dit lome album zeer zeker lekker ontspannen voelen. Super album dus!

0

Recensie: Big Daddy Wilson – Deep In My Soul

21 mei 2019|Categories: Recensies|Tags: Big Daddy Wilson|

Op 18 april jl. verscheen zijn nieuwe album 'Deep In My Soul'. Het album is geproduceerd door Jim Gaines en is opgenomen in de Bessie Blue Studios in Stantonville, Tennessee. 'Deep In My Soul' is een verpletterend mooi album.

0

Recensie: Lee Fields & The Expressions – It Rains Love

21 mei 2019|Categories: Recensies|Tags: Lee Fields, Lee Fields & The Expressions|

De liefhebbers van het diepe soulwerk hebben de laatste jaren een paar gevoelige klappen moeten incasseren met het overlijden van zowel Sharon Jones als Charles Bradley. Gelukkig ben ik dan nu in staat om ze weer wat moed in te spreken want er is een album verschenen van Lee Fields & The Expressions, dat vol staat met indrukwekkende deep soul. De liefhebbers van de deep soul zullen hier zeer zeker van smullen want er staan alleen maar ballads en mid-tempo nummers op waarin Lee zijn doorleefde, rauwe zang op een zeer indringende manier laat horen.

0

Recensie: Lucy In Blue – In Flight

21 mei 2019|Categories: Recensies|Tags: Lucy in Blue|

Rockers uit IJsland. Als jonge nazaten van Camel, Pink Floyd of Deep Purple is hun psychedelische blues rock opgebouwd uit lagen orgelbegeleiding en zalig meerstemmigheid. Voor de band is dit album nummer twee. Dit twee jaar na hun debuutalbum, de titel daarvan is gelijk aan de naam van de band.

0

Recensie: The Silly Walks – Hazy Fuzzy Buzzy

21 mei 2019|Categories: Recensies|Tags: The Silly Walks|

The Cramps zijn niet dood, ze leven nog! Een wel in de persoon van het Franse trio The Silly Walks uit Montpellier. Ze produceren namelijk net zo’n bak smerige rockabilly/garagerock herrie als The Cramps. Zonder enige opsmuk en de fuzzknop op oorlogssterkte laten ze op hun debuutalbum een tiental rockers op ons los.

0

Recensie: Hayes Carll – What It Is

21 mei 2019|Categories: Recensies|Tags: Hayes Carll|

Binnen de Americana kringen is de Texaanse singer-songwriter Hayes Carll al een redelijk vertrouwde naam. Hij staat bekend om zijn enigszins luie, verhalende stijl en zijn vaak sarcastische humor. Ook wordt hij vaak vergeleken met Townes Van Zandt. Hayes Carll bevestigt met dit nieuwe album zijn status als prima singer-songwriter. Hopelijk zal dit ook eens gaan doordringen buiten de Americana kringen!

0

Recensie: The Marshals – Les Bruyères Session

20 mei 2019|Categories: Recensies|Tags: The Marshals|

Het Franse trio The Marshals, uit Moulins, heeft een geluid dat je best wel als swamprock mag omschrijven. Swamprock met een flinke scheut blues en een grote Creedence Clearwater Revival invloed. The Marshals is een prima rauwe band, die volgens mij uitstekend tot zijn recht komt in een kleine, zweterige club. De Franse swamprock heeft zich met dit album zeer zeker op de kaart geplaatst.

0

Recensie: Eric Boss – Get Next To You (single)

20 mei 2019|Categories: Recensies|Tags: Eric Boss|

Na de single 'Bad Luck' is dit de tweede single van de Amerikaanse DJ, producer en singer-songwriter Eric Boss, die bedoeld is als opwarmer voor het net verschenen album 'A Modern Love'.

0

Recensie: Christone “Kingfish” Ingram – Kingfish

17 mei 2019|Categories: Recensies|Tags: Buddy Guy, Christone "Kingfish" Ingram, Keb Mo, Tom Hambridge|

This is a truly excellent album, a delight from start to finish, rich in variety, strong on masterful fretwork, a remarkable self-penned lyrical maturity and a voice that echoes his Deep South blues background. Produced by Tom Hambridge, the album also features vocal support from Keb Mo. In short, Kingfish is a guy and an album worth catching, whatever your personal musical preference might be.

0

Recensie: Jimmie Vaughan – Baby, Please Come Home

17 mei 2019|Categories: Recensies|Tags: Jimmie Vaughan|

Jimmie Vaughan is definitief ‘vetkuif-getooide-bluesman’ af. Hoewel… Na de gedegen en vrolijke albums , verschijnt nu na een aantal jaren een nieuw album: 'Baby, Please Come Home'. Wederom een puike verzameling covers, deskundig en vooral enthousiast neergezet door Vaughan, die zich ok nu weer laat ondersteunen door een degelijke band met zeer ervaren studio-cats. Het geluid van 'Baby, Please Come Home' is prachtig.

0

Recensie: Tristen – Dream Within A Dream

16 mei 2019|Categories: Recensies|Tags: Tristen|

Voor velen zal deze single een eerste kennismaking zijn met de Pools-Amerikaanse singer-songwriter Tristen, geboren als Tristen Gaspadarek. Deze uit Nashville, Tennessee afkomstige artieste komt uit de Amerikaanse underground scene. Haar stijl is als indie-pop te omschrijven of pop met teksten om over na te denken. Hopelijk gaat Tristen met deze single ook in ons land een behoorlijke fanschare aanboren. Zij verdient dit namelijk!

0

Recensie: Mrs. Greenbird – Dark Waters

16 mei 2019|Categories: Recensies|Tags: Mrs. Greenbird|

Sommige mensen zijn gezegend met een heel apart stemgeluid. Sarah Nücken is één van hen. Zij is de helft van het Duitse duo Mrs. Greenbird. De andere helft wordt gevormd door Steffen Brückner. Muzikaal is dit album dik in orde, hoewel er wel sprake is van een overdaad aan zwevende ballads. En die stem van Sarah zal de één afstoten en de ander zal er blij van worden.

0