Foto Album recensie: Khalif Wailin Walter – Phoenix Risin’

Format: CD
Label: Timezone Records
Release datum: 20 september 2024

Tekst: Martin van der Velde

Khalif Wailin Walter, die in Chicago als Walter Malone ter wereld komt heeft al een behoorlijke staat van dienst opgebouwd. Ooit begon hij in de band van zijn oom en mentor Carl Weathersby, om later als gitarist tot de band van Lonnie Brooks toe te treden, waarmee hij ruim 4 jaar uitgebreid zal touren. B.B. Kings dochter Shirley King benaderd dan Khalif om als bandleider van haar touringsband te fungeren. Het feit dat Khalif in 2001, 2003, 2007, 2013 en 2017 optredens verzorgt op het Chicago Blues Festival, het grootste en het langst lopend blues festival in Amerika, waar gedurende drie dagen meer dan 500.000 liefhebbers van dit gratis toegankelijk muziekspektakel genieten is zeker het vermelden waard.

In 1999 brengt Wailin Walter zijn eerste cd onder eigen naam uit. Op zijn eigen Damnyalljamn label verschijnt het album Shimmy, Shake, Stomp, Shout die hij met zijn band The Blues Screamers in eigenbeheer heeft opgenomen. De cd die goed ontvangen wordt, toont de vele facetten van het spel van Khalif en geeft hem de mogelijkheid om intensief door Europa te touren en als headliner op festivals in onder andere Duitsland, Zweden, Denemarken, Nederland, Kroatië, Engeland, Spanje, Oostenrijk, Tsjechië, Letland, Italië, Polen, Estland, Slowakije, Ierland, Roemenië, België en zelfs Marokko en Zuid Afrika op te treden. Ook zijn 2e album Let Me Say That Again uit 2008 mag zich verheugen in goede kritieken.

In 2012 wordt dit album opgevolgd door She Put the Voodoo On Me. Deze cd verschijnt wederom op zijn eigen label Damnyalljamn Productions. Hieruit blijkt wel dat Khalif een artiest is die alles het liefst in eigen hand wil houden en geen concessies wil doen aan zijn muziek ter wille van allerlei muziekuitgevers. Wij kennen Khalif Wailin Walter vooral als elektrisch gitarist die een grote dosis funk en boogie in zijn spel toelaat en het vervolgens vol passie en overtuiging aan de man weet te brengen. Zijn grote voorbeelden Otis Rush, Freddy King en Albert Collins hoor je altijd terug in zijn spel, maar ook Santana, Prince en zelfs Bruno Mars hebben invloed op zijn manier van spelen. Met het uitbrengen van Man, Mic, Guitar in 2016 laat Khalif zich van een totaal andere kant horen. Hij presenteert dit volledige akoestische album onder de naam K. Walters en toont met dit album zijn veelzijdigheid als artiest aan.

Hij beperkt zich niet alleen tot blues maar geeft op dit album ruimte aan Soul, Pop, Rock, Gospel, Country en Funk invloeden. Zijn voorlaatste uitgave Nothin’ Left To Lose, dat op Pepper Cake (ZYX) records is verschenen omvat diverse bluesstijlen maar er is ook voldoende ruimte voor zijn roots, de Chicagoblues, die hij leerde op de ‘Blues University’, de leerschool die Khalif onderging door 5 a 6 avonden per week naar jamsessies in de stad te gaan en zo erkenning en respect van andere muzikanten weet te verdienen. Op 20 september verschijnt zijn nieuwe album Phoenix Risin’ op het immer actieve Timezone Records label. Dat Khalif Wailin Walter nog steeds de touwtjes strak in eigen handen wil houden blijkt wel uit het feit dat hij alle songs zelf heeft geschreven, opgenomen, geproduceerd, gemixed en gemasterd en dat hij naast alle zangpartijen, het gitaarwerk en de baspartijen en zelfs nog op een aantal tracks percussie heeft ingespeeld. “Phoenix Risin’ is in many ways the cd I’ve always wanted to make. It took a lot of time and work for all of the circumstances to collide and assemble the right people to come together to make it happen the way I heard things in my head” verklaart hij dan ook op de bijgeleverde release sheet.

Khalif Wailin Walter trapt af met de shuffle Connie-Lee, waarop de blazerssectie met Tommy Schneller en Jurgen Wiechning op respectievelijk tenor- en baritonsax voor een aangenaam zwoel sfeertje zorgen. Het is genieten van de fraaie solo van pianist Chris Rannenberg en waarna Khalif zelf nog even kort maar krachtig met pittig snarenwerk de zaak opklopt is de toon gezet. In Baby, Please Lie To Me schakelt de band nog even een tandje bij. Op de krachtige slowblues The Streets komt toetsenist Jacek Prokopowitz Khalif ondersteunen, die met een vingervlugge gitaarsolo laat horen wat hij allemaal in zijn mars heeft.

En dan is het al weer tijd voor de volgende gast, Gary Winters, die met heerlijk trompet- en flugelhornspel bescheiden aanvult op de rocker Phoenix Risin’. Na twee heerlijk slepende shuffles I’m Through Cryinn’ en Big Booted Woman, waarop hij zijn voorkeur voor iets meer gezette dames uitspreekt neemt Khalif gas terug in de slowblues I’m Your Love Doctor, waarop bassist Marcis Kalnins, drummer Rolands ‘Rolx’ Saulietis en organist Artis Locmelis voor een steady begeleiding zorgen. Martin ‘Tines’ van Toor (tenor saxofoon) en Evert Hoedt (bariton saxofoon) maken het gastenlijstje compleet op de shuffle Stone Cold Busted.

Khalif sluit de schijf af met het instrumentaal gespeelde Chi-Town Soundcheck met messcherp stevig gitaarspel van deze uittest sympathieke bluesartiest. Rest me nog te melden dat de uit New Orleans afkomstige sessie drummer Barry Wintergarden verantwoordelijk is voor het gedegen drumspel op het leeuwendeel van de songs. Met de overstap naar Timezone Records zet Khalif weer een grote stap in zijn carrière, zijn muziek zal hierdoor nog breder gedistribueerd worden. Kortom een absolute aanrader!

Khalif Wailin' Walter by Marco van Rooijen

Tracklist:
1 Connie-Lee
2 Baby, Please Lie To Me
3 The Streets
4 Phoenix Risin’
5 I’m Through Cryin’
6 Big Bootyed Woman
7 I’m Your Love Doctor
8 Stone Cold Busted
9 Chi-Town Soundcheck

Links:
https://www.damnyalljamn.com/
https://timezone-records.com/


Ook op Blues Magazine ...