Joe Bonamassa – British Blues Explosion Live
Format: 2CD – 3LP – 2DVD – BluRay – Digital
Label: Mascot Label Group – J&R Adventures
Releasedatum: 18 mei 2018
Tekst: Danny van den Deijssel
Joe Bonamassa zal bij de lezers van Blues Magazine absoluut geen introductie meer nodig hebben. Een ware muzikale duizendpoot en snarentovenaar die zijn sporen ruimschoots verdiend heeft in het bluescircuit en ver daarbuiten. Toch heeft elke muzikant zo zijn voorbeelden en inspiratiebronnen, zo ook Joe.
In 2016 heeft Joe een mini tour gedaan in Groot Brittannië die in het teken stond van zijn helden. Gedurende slechts vijf concerten bracht hij een hommage aan Eric Clapton, Jeff Beck, Jimmy Page niet geheel toevallig zaten zij ook allen ooit in The Yardbirds . Stuk voor stuk toppers uit de Britse blues/rock scene.
De registratie op dit schijfje is opgenomen in The Old Royal Naval College in Greenwich, London op 7 juli 2016. Het heeft dus even geduurd voor dit schijfje beschikbaar kwam voor het grote publiek. Tijdens deze concerten werd Joe begeleid door Michael Rhodes (bass), Reese Wynans (keyboard), Anton Fig (drums) en Russ Irwing (gitaar en vocals).
Joe heeft er voor gekozen om van alle drie nummers te kiezen van de periode na The Yardbirds. Waarbij hij blijkbaar een lichte voorkeur heeft voor Beck en Clapton (vijf respectievelijk zes nummers). Terwijl we van Page slechts drie nummers terugvinden en dan ook nog uitsluitend van Led Zeppelin. Op zich niet zo gek want buiten Led Zeppelin heeft Page voornamelijk toch sessiewerk gedaan in de hoogtijdagen van de Britse blues. Uiteindelijk blijft een persoonlijke keuze van Joe en zijn smaak en tja als je kijkt naar wat deze mannen allemaal hebben opgenomen is het ook heel moeilijk kiezen als je slechts veertien nummers kunt opnemen. Dan moet je keuzes maken en mensen wellicht teleurstellen die wellicht bepaalde nummers hadden willen horen. Het zij zo.
Joe opent niet geheel verrassend met Beck’s Bolero. Wat mij betreft een nummer dat zeer geschikt is als opener omdat het bijna als een soort ouverture gebruikt kan worden. Het nummer gaat naadloos over in Rice Pudding waarin Joe gelijk kan laten zien wat hij in huis heeft met een fantastische solo.
Mainline Florida is afkomstig van Clapton’s comeback album ‘461 Ocean boulevard’. Joe rekt het nummer met een minuutje of vier op mede door wederom heerlijke solo’s. Overigens zijn de solo’s absoluut Clapton-waardig wat het nummer zeker niet misstaat.
Hierna volgt een fijn stukje boogiewoogie met Boogie With Stu van Led Zeppelin’s ‘Physical Graffiti’ . Samen met Tea For One dat wat verderop op het album terugkomt zijn dit wellicht niet de meest voor de hand liggende nummers van Led Zeppelin, maar het zijn wel echte bluesnummers. Het mag duidelijk zijn als je de cd beluistert of de beelden bekijkt. Joe is helemaal in zijn element en speelt er lustig op los. Wat op de beelden ook opvalt is dat het publiek (met name op de voorste rijen) bijna doodstil staat te luisteren en uitsluitend klapt aan het eind van de nummers. Zo zie ik het graag hoor, geniet van de gitarist en praat zo min mogelijk. Ze lijken echt onder de indruk van de band.
Ook tijdens de rest van het album gaat het eigenlijk op dezelfde voet verder. Stuk voor stuk sterke nummers waarin veel ruimte is voor gitaarsolo’s. Voor de band is er vooral een begeleidende rol. Uitzondering hierop vormt de afsluiter How Many More Times waarin er ruimte is voor een mooie drumsolo, maar dat is dan ook het enige moment tijdens het concert. Op zich prima natuurlijk Beck, Clapton en Page waren tenslotte ook gitaristen.
Alles bij elkaar genomen brengt dit album precies wat je verwacht van Bonamassa. Een stukje vakwerk en een meer dan prettig livealbum om naar te luisteren.
Tracklist:
01. Beck’s Bolero / Rice Pudding
02. Mainline Florida
03. Boogie With Stu
04. Let Me Love You Baby
05. Plynth (Water Down The Drain)
06. Spanish Boots
07. Double Crossing Time
08. Motherless
09. SWLABR
10. Tea For One / I Can’t Quit You Baby
11. Little Girl
12. Pretending
13. Black Winter / Django
14. How Many More Times
Website: Joe Bonamassa
Te zien/horen:
09 juni: Holland International Blues Festival, Grollo
10 juni: Kursaal, Oostende (B)
Wat een geweldige gitarist is het, zag hem voor het eerst in café Wilhelmina in mijn betonnen lichtdorp Eindhoven in 2004
Dit nadat ik hem een jaar of twaalf ervoor heel jong een stukje op tv zag spelen en zijn naam direct in mijn hoofd had vastgenageld.
Zolang heb ik nog moeten wachten,de spijkers met zijn naam in mijn hoofd raakten niet meer los en was na het eerste optreden ook meteen verkocht.
Ondertussen heb ik zijn hele verzameling aan Blu-ray dvd’s in huis gehaald waarmee hij regelmatig in mijn huiskamer optredens geeft.
Ben dan ook weer zeer benieuwd naar zijn hier besproken album “British Blues Explosion Live”