Tekst: Arthur Ter Avest
Foto’s: Ribs & blues
Bestuur en vrijwilligers hebben dit jaar weer een mooie programmering in elkaar getoverd, waarbij sommige namen ook op de andere grote pinkster-bluesfestivals in Nederland, Duitsland en Belgie stonden. bluesmagazine.nl was ook daar aanwezig om verslag te doen.
In het bestuur van Ribs en Blues vindt na deze editie een wisseling van de wacht plaats, las dank voor het feit dat ze het festival naar grote hoogte hebben gebracht, kregen de vertrekkende bestuursleden een helikopterrondvlucht boven Raalte/ het festival aangeboden. Een mooi gebaar en meer dan verdiend, zo lijkt me!
De zondag en de maandag staan vooral in het teken van de blues in al zijn verschijningsvormen, de zaterdag heeft als vanouds een wat meer populaire programmering, dit jaar met de Fortunate Sons, Anouk en Jett Rebel. De Fortunate Sons hadden er vanaf het begin zin in, het publiek ook en zo ontstond er een mooie chemie tussen beide partijen. De greatest hits plaat van Clearence Clearwater Revival werd in het uur dat ze hadden even helemaal doorgespeeld, je kent alle nummers en meezingen en -klappen is vanzelfsprekend. Een hele mooie opening dus. Aansluitend gaf Anouk met haar band een weergaloos optreden. Ze hadden er zin in en knoopten dus naadloos aan bij de goede stemming die de Fortuna Sons op gang hadden gebracht. Dat als laatste ook Jett Rebel het naar zijn zin had, moge duidelijk zijn. Hij had met zijn band anderhalf uur gekregen in de programmering, wat natuurlijk lekker is.
Zondag werd de aftrap verzorgd door Harlem Lake, die hun in september uitkomende nieuwe plaat ‚the Mirrored Mask‘ konden promoten. Je kunt zeggen wat je wilt, ze deden het met verve! Ook op maandag hebben ik nog veelmaals gehoord hoe goed ze waren, hoe ze gegroeid zijn en wat leuk hun optreden was geweest. Wanneer je niet van alles een beetje wilt zien, maar gewoon hele concerten, is het helaas zo dat je de andere helft van de optredende artiesten niet ziet. Dit verslag blijft dus bij een impressie en is verre van compleet. Nikki Hill met de geweldenaar Laura Chavez op gitaar speelde na Harlem Lake een wervelende set. Met zo’n gitariste in de band heb je goud in handen, dat bleek maar weer.
De liefde golfde heen en weer tussen Barrelhouse en het publiek tijdens hun 9de(?) optreden op Ribs en Blues, zo ook hun laatste omdat ze na 50 jaar aan het afscheid nemen zijn van het podium. Een gevarieerde set werd ons voorgeschoteld met ouder en nieuwer werk, whatever ze ook zouden hebben gespeeld, de liefde zou waarschijnlijk steeds hebben gegolfd. ‚Almost there‘ en ‚Let me love you – all night long‘ waren toch toepasselijke songtitels die op de setlist stonden. Na Barrelhouse toch noch maar even de Delta-tent opgezocht waar Jax Hollow een alleraardigst optreden verzorgde. Sympathieke zangeres/ gitariste met haar band! Sean Webster vervolgens kennen we waarschijnlijk allemaal. Nu speelde hij met een vijfkoppige band en zorgde voor het volgende feest der herkenning. De afsluitende acts van de zondag heb ik niet meer gezien, beelden op de sociale media doen vermoeden dat dit jammer was…
De afsluitende maandag begon relatief rustig in de Delta-tent met Jake La Botz, kreeg een energiek vervolg bij de supergoed aankomende Eddie 9V. Hij heeft met zijn band dit afgelopen weekend waarschijnlijk op alle festivals een onuitwisbare indruk gemaakt wanneer ik reacties van vrienden mag geloven, zo ook in Raalte! De navolgende Kitty, Daisy & Lewis maakten er een wervelend retrobluesfeestje van, wisselden onderling vaak van instrument en hadden overwegend ook goeie zangstemmen. Onze zuiderburen, the Bluesbones werden aangekondigd met nieuwe inzichten over de geschiedenis van de blues. De wortels zouden niet op de katoenplantages in de USA liggen, maar in het Belgische…!? Waarschijnlijk heeft iemand iets teveel van de plaatselijke kruidendrank genoten. Dat the Bluesbones er iedere keer weer een mooi feest van maken bewezen ze ook hier weer: stevige zang, prachtig gitaarwerk van Stef Paglia (ook zo’n groeibriljant!), stuwende ritmesectie en toffe piano- en orgelklanken!
Ik wens het bestuur van Ribs en Blues met de nieuwe leden, de nieuwe voorzitter Esther Vastenavond en Nick Jonkman, Arjan Halman en Lisa Ruiter heel veel succes. Zoals overal te lezen is, komen ze in een gespreid bedje. Desalniettemin zullen ze aan de bak moeten om Ribs en Blues ook in de toekomst een fris en dynamisch karakter te geven! De scheidende bestuursleden Ton Groot Beumer, Dick Exel, Laurens Veldmaat en Frans Ruwenhoff zijn we allemaal heel veel dank verschuldigd. Hoedje af!
Foto’s Ribs&blues 2024
10CC
AJ Plug
Aynsley Lister
Dawn Brothers
Stef Paglia
Erik Steckel
Philip Sayce
Robert Duijff
Robert Finlay
The Gumbo Kings
De top 4, was voor mij Harlem Lake, Blues Bones ( allebei kippenvel), Sean Webster en ten slotte Eric Steckel.