Interview Ruben Hoeke: “Blijkbaar zit ik zo in elkaar”

Ruben Hoeke © Ron Koffeman

Interview Ruben Hoeke: “Blijkbaar zit ik zo in elkaar”

Tekst: Jeroen Bakker

2017 wordt een bijzonder jaar voor Ruben Hoeke. In december is het dan namelijk vijfentwintig jaar geleden dat hij zijn eerste optreden gaf voor publiek in het Zaanse Drieluik, later bekend als De Kade. Hoeke zelf is daar nauwelijks nog mee bezig. De veelzijdige gitarist/songwriter heeft het namelijk veel te druk met allerlei andere zaken. Zo is er 28 december in de Melkweg Amsterdam een door hem georganiseerd muzikaal eerbetoon aan zijn vriend Jan Akkerman. Allerlei bekende Nederlandse – en wellicht ook internationale – muzikale collega’s draven dan op om de 70-jarige gitarist in het zonnetje te zetten. Op dit moment zijn alle pijlen echter gericht op Sonic Revolver, het nieuwe, vierde album van de Ruben Hoeke Band, dat 23 september in Paradiso gepresenteerd wordt. Hoogste tijd dus voor een update met de bevlogen muzikant.

Hij is al geruime tijd zeer tevreden met de huidige bezetting van zijn band. Met broer Eric op drums, Paul Brandsen op bas en Lucas Pruim voor de vocale krachtpatserij heeft Hoeke de juiste samenstelling gevonden waarmee hij het vierde album heeft opgenomen. Gebleven zijn de invloeden uit de rock, blues, roots en boogie. Maar Sonic Revolver bevat daarnaast een uitermate catchy geluid waarin meer ruimte is voor melodie, stevige grooves en zowel brute als subtiele gitaarpartijen van Ruben Hoeke zelf.

“Met Lucas heb ik iemand gevonden waarmee ik goed kan sparren. We zijn, toen hij bij de band kwam, eigenlijk meteen begonnen nummers te schrijven. Ik heb met hem een tweetal demo-tracks opgenomen waarmee we uiteindelijk een platencontract binnen wisten te halen. De tijd dat een dergelijk contract voor het leven werd getekend is al lang voorbij. Ik heb het zelf eerder mogen ervaren (Sugar, Munich Records 2006), maar ik heb nu een heel goed gevoel over de manier waarop ze bij Butler Records met dit album omgaan. Ze zijn net zo enthousiast als ik.”

Nieuw album
“Het moment dat je het resultaat overdraagt waarvoor je zolang hebt gewerkt is altijd heel spannend. Je bent heel erg benieuwd wat anderen er van vinden. Vroeger verspreidde ik alle promotie-exemplaren zo snel mogelijk om op die manier een maximale hoeveelheid promotie te bewerkstelligen. Ik deelde het uit en rende dan ook snel weer weg. Van deze plaat hoorde ik terug dat het mijn beste plaat ooit is. Hartstikke leuk natuurlijk. Sommigen zeggen dat wellicht om je te ‘pleasen’ maar er zijn genoeg echt kritische mensen in mijn omgeving die mij vertellen wat ze er daadwerkelijk van vinden. Tot zover heb ik echter weinig wanklanken gehoord. Iets dat ik stiekem wel had verwacht, want dit is de plaat die eigenlijk al jaren in mijn hoofd zat. Momenteel gebeurt alles volgens een keurig uitgestippeld plan en wordt het album op 23 september officieel gepresenteerd in Paradiso.”

Ruben Hoeke Band
Hoeke is nog altijd bezig met nieuwe uitdagingen. Plannen zijn er altijd, maar die worden ook dikwijls weer bijgesteld. Op dit moment staat alles in het teken van Sonic Revolver, waar hij enorm trots op is. “Mijn band is eindelijk weer een ‘echt bandje’. Ik componeer de muziek en wat ik in mijn hoofd hoor als zangmelodie, dat is als het ware Lucas zijn startpunt. Hij is pas 25 jaar, maar ik was vanaf het begin af aan al onder de indruk van zijn kunnen. Hij zong eens iets van Muddy Waters, maar hij klonk als een 80-jarige bluesknakker die door het leven was onderuitgehaald. Terwijl hij opgegroeid is met Alice In Chains en Guns N’ Roses. Hij zong ook in een metalband toen ik hem ontmoette. Ik wist toen even niet zo goed of dat zou matchen, maar: het werkt. De teksten die hij schrijft, daar zitten soms dusdanig briljante vondsten tussen dat ik mij wel eens afvraag ‘waar haal je het vandaan?”

Niets werd aan het toeval overgelaten. “Het allerbelangrijkste vond ik dat de energie kon worden vastgelegd en dat de passie waarmee alles is ingespeeld ook echt overkomt. Ik durf te beweren dat het is gelukt. Het opnemen van het album heb ik deze keer anders aangepakt dan dat ik gewend was. We hadden de nummers samen ingespeeld in de studio van een vriend van mij in Neck. Ik ben daarbij uitgegaan van de begeleiding en heb vervolgens mijn gitaarpartijen opnieuw ingespeeld. En dan word je extra kritisch hè? Er waren iedere keer toch weer verbeterpunten. Ook al was ik misschien de enige die ze hoorde. Op een bepaald moment heb ik zelfs al mijn gitaarspullen meegenomen uit de studio, om er een punt achter te zetten. Vervolgens ben ik drie keer teruggegaan, haha! Alles weer opbouwen om toch die extra procenten te ‘nailen’. Het blijft een momentopname, maar op het moment dat de opnamen en de mix zijn voltooid moet je toch proberen om het los te laten. Is best lastig.”

Samenwerking
Ook de samenwerking met broer Eric bevalt Hoeke uitstekend. “We hadden vroeger wel vaker samen gespeeld en hebben toen, noem het maar een sabbatical van tien jaar genomen. Hij zat ook een beetje in een andere muzikale richting. Jazz, fusion, experimenteren enzo. Ik heb nooit iets anders gedaan dan wat ik nu nog steeds doe. Op een gegeven moment kwamen we weer samen. Het is bijzonder om met je broer muziek te maken en samen het hele land door te gaan.” Last van te grote ego’s zoals bij de Gallagherbroertjes van Oasis of andere problemen zoals we die van The Black Crowes kennen, hebben ze bij Hoeke niet. “Eric zei me laatst nog dat Sonic Revolver de eerste plaat is van de vijfentwintig die er nog gaan komen. Wat dat betreft hebben we dus nog wel even.”

Wel speelde even de gedachte om de bandnaam te veranderen. “Kan ik zo’n te gekke zanger wel in dienst van mijn band laten spelen? En dan zit mijn broer er ook nog eens in… Die dingen speelden wel even door mijn hoofd. Ik heb het er met collega’s over gehad en zij raadden het mij ten zeerste af om onder een andere naam verder te gaan. Het zou volgens hen niet eerlijk zijn tegenover de trouwe achterban en bovendien suggereren dat je met geheel andere muziek bezig bent. Bovendien heb ik nou eenmaal een naam opgebouwd en heb daar enorm hard voor gewerkt. Hoeke’s Sloopkogels leek me wel wat, maar die heeft mijn vijfjarige zoon al geclaimd.”

Generatie Hoeke
Het is duidelijk dat de vierde generatie al staat te popelen om Nederland Muziekland op zijn kop te zetten. Wij beperken ons even tot de plannen die er in ons vorige gesprek werden genoemd. In Jakarta is namelijk een nieuwe gitaar ontworpen en het leek een mooi idee om die volgend jaar daar te kunnen presenteren. Het zou dan de derde generatie Hoeke zijn die daar de muziek op de lokale bevolking loslaat. De opa van Ruben is geboren op het Javaanse eiland Bogor en speelde in een orkest bij de vertoning van stomme films in de bioscoop van zijn vader in Jakarta. Het waren de late jaren twintig. In de jaren negentig trad zijn vader er ook regelmatig op. “Ik heb nu het tweede prototype van die Radix Ruben Hoeke Model ontvangen en zou er graag mee op het eiland willen spelen. Het zou de cirkel rond maken bijna honderd jaar later!” om er vervolgens aan toe te voegen: “Maar het mag ook ergens anders zijn hoor. Ik speel eigenlijk altijd en overal als het even kan.”

Jan Akkerman
Concreter zijn de plannen met Jan Akkerman die later dit jaar zijn zeventigste verjaardag zal vieren. Jan heeft Hoeke gevraagd om mee te spelen in zijn band waarin we ook Bert Heerink en Benjamin Herman aantreffen. Het gaat om een serie van ongeveer vijftien optredens vanaf half december tot half januari. “Ik heb veel respect voor hem. Altijd al gehad, zelfs voordat ik hem überhaupt leerde kennen.” Het toeval wil echter dat Hoeke al eind 2015 met een plan rondliep om Akkerman eens flink in het zonnetje te zetten. Op 28 december is er een tribute-avond in de Melkweg, Amsterdam ter ere van de meestergitarist.

“Ik weet heel goed hoe Jan over dit soort dingen denkt, maar ik heb het toch maar aan zijn manager gevraagd. Hij zei: ‘Doen! Jan gaat er van genieten.’ Toen ben ik er verder mee gegaan. Kijk, Jan is niet alleen een briljante gitarist, maar hij heeft ook heel veel betekend voor de muzikanten in Nederland. Het is een gebaar naar hem toe, een soort muzikaal bedankje. Ik heb heel wat muzikanten gebeld en iedereen reageert enthousiast.”

“Welke artiesten precies allemaal optreden, blijft nog een beetje geheim. Zeker is dat Rob Winter, Akkermans band (Marijn van den Berg, Coen Molenaar en David de Marez Oyens), Hans Dulfer, Benjamin Herman, Bert Heerink, Guus & Johnny Laporte, Eelco Gelling, Vedran Mircetic (De Staat), The new cool Collective, Specs Hildebrand en Akkermans dochter Laurie op het toneel zullen verschijnen. Het zou natuurlijk helemaal fantastisch zijn als Brian May of Dave Grohl, die een paar jaar geleden op Pinkpop een fraai stuk Hocus Pocus liet horen, ook hun gezicht laten zien. Hoe dan ook gaat het een bijzondere avond worden.”

Beth Hart
Toch zouden ook deze plannen bijna nog gewijzigd worden. Een zekere Beth Hart bleek tijdens haar bezoek in Grollo op het feestje van Johan Derksen naarstig op zoek naar een nieuwe gitarist. De naam Ruben Hoeke werd genoemd en nog dezelfde middag werd een afspraak met het management gemaakt. “Het idee was dat ik het Europese gedeelte van haar tournee zou meespelen. Hartstikke leuk natuurlijk, maar al snel werd duidelijk dat daar ook een Amerikaanse reeks aan vast werd gekoppeld. Dat had ik ook nog wel gered, maar dan zouden mijn gitaarworkshops, optredens en de release van Sonic Revolver doorkruist worden. Uiteindelijk zou het zelfs een vaste betrekking betreffen.”

Ik heb daar serieus goed over moeten nadenken. Je speelt dan wel even jaar in, jaar uit in de mooiste zalen over de hele wereld. Het deed me even denken aan een eerdere situatie met Mick Taylor die mij in zijn band wilde hebben, maar plotseling werd hij opgeroepen door The Rolling Stones om mee te gaan op tournee. Dat soort dingen komen op je pad. Ik ben achteraf blij dat ik niet alles opzij heb geschoven. Ik heb veel om naar uit te kijken. De RHB gaat touren, ik speel met Jan Blaauw als JURA door het land, Eric en ik gaan binnenkort een cd opnemen met nooit uitgebracht materiaal van onze vader, ik zou graag eens een band willen samenstellen met jonge talenten en die coachen etc. Ik heb nooit stilgestaan. Waarschijnlijk komt mijn drive voort uit een soort rusteloosheid. Ik ben bijna 40. Bizar eigenlijk dat je dan nog zo ‘eager’ bent. Maar ja….blijkbaar zit ik zo in elkaar.”

Website artiest: www.rubenhoeke.com

WIN! #ticketactie concert @RubenHoeke @ParadisoAdam – Deelname via mail aan win@bluesmagazine.nl ovv Ruben Hoeke pic.twitter.com/u5Tus9MpRP

— Blues Magazine (@BluesMagazine) 18 September 2016