30-Jarig jubileum Ruben Hoeke opgesierd met nieuw album ‘Reloaded’

Ruben Hoeke Band – Reloaded

Datum Release: 25 November 2022
Label: V2 Records
Te bestellen via o.a. Bol.com

Het album ’All Saints’ was nog maar nauwelijks uit of de eerste nieuwe ideeën dienden zich al weer aan. Ruben Hoeke kondigde al eerder aan zich zeer comfortabel te voelen met de muzikanten om hem heen. Logisch dus dat een vervolg van de Ruben Hoeke Band niet kon uitblijven en niet al te lang op zich liet wachten. Onlangs verscheen ‘Reloaded’, een indrukwekkende verzameling van knallende Rock, heftige Boogie, Pop en dampende Rhythm & Blues, alles voorzien van heel veel Soul, gespeeld door een stel bevlogen muzikanten. Afgelopen zaterdag, 17 december, is het nieuwe album officieel gepresenteerd in de Flux te Zaandam en zal Ruben Hoeke met Blues On The Road tevens uitgebreid stilstaan bij het feit dat hij dertig jaar geleden zijn podiumdebuut als muzikant maakte… Hoewel, stilstaan? Hoeke zit eigenlijk nooit stil.
We spraken kort geleden met de veelzijdige bandleider die er op de een of andere manier toch altijd in slaagt om alle ballen tegelijk in de lucht te houden…

Tekst: Jeroen Bakker

Hij klinkt opgewekt wanneer we hem spreken. Hij heeft het zoals altijd weer lekker druk met allerlei uiteenlopende zaken.
“Nee die nieuwe biografie van Bono heb ik nog niet gelezen, nog geen tijd voor gehad, over de vraag of hij het boek van de U2-zanger heeft gelezen. Ook is hij bezig met de voorbereidingen voor een uitverkochte Ziggo Dome. ”Morgen heb ik een afspraak met Angela Groothuizen. Ik speel in de band die de Dolly Dots zal begeleiden tijdens de afscheidsoptredens.
”We herinneren hem aan een uitspraak tijdens een eerder gesprek van vijf jaar geleden: “Het is een vrij unieke situatie dat ik nu een maand lang geen optredens op de agenda heb staan.” Samen met zijn broer Eric werkte hij op dat moment aan een eerbetoon aan hun vader: ‘Hoeke-Legacy’, een album waarop composities van Rob Hoeke, de legendarische en beste boogiewoogie-pianist die er ooit in Nederland en ver daarbuiten heeft bestaan, centraal staan. Niet eens heel veel later zou de situatie zich herhalen. Een pandemie was er de oorzaak van dat werkelijk alles stil viel met als gevolg dat de concertagenda voor een behoorlijk langere tijd leeg zou blijven. “Nee, we hadden het ons allemaal wel iets anders voorgesteld toen we de opnamen voor ‘All Saints’ hadden afgerond. Het heeft, en dat is nog zacht uitgedrukt, nou niet bepaald de aandacht gekregen die het verdient”, aldus Hoeke. Angst om in een groot zwart gat te vallen is er nooit geweest. “Ik ben altijd bezig en de muziek is nooit ver weg.” Hoeke kijkt niet zozeer in beperkingen, liever via mogelijkheden. Via de digitale snelweg bleek er nog genoeg mogelijk zoals bijvoorbeeld online-gitaarcursussen voor kinderen alsmede band-coaching, maar er zou nog veel meer gaan gebeuren.

Zo is daar bijvoorbeeld een prachtig, prettig uit de hand gelopen initiatief dat al was opgestart om kinderen die niet in staat zijn regulier muziekonderwijs te kunnen volgen, bijvoorbeeld door ziekte, of voor wie het financieel niet mogelijk is, toch de gelegenheid te bieden om gitaar te kunnen spelen. Hij zette een stichting op: www.stichtingmuziekvoorkids.nl en inmiddels zijn er al meer dan 450 complete gitaarsets gratis uitgereikt aan kinderen waarvan de ouders weinig geld hebben, kinderen met een beperking of gevluchte kinderen. “Ieder kind heeft recht op plezier maken en muziek spelen is daarbij een belangrijke factor. Ze zijn op zulke momenten in staat om voor even hun zorgen te vergeten. Het neemt angsten weg en is goed voor hun zelfvertrouwen. Wist je zelfs dat het belangrijk is voor de ontwikkeling van de hersenen?” Met de actie ‘Red House’, dat als doel heeft om muziekinstrumenten in te zamelen voor een veiling ten behoeve van een weeshuis in Ecuador, behaalde hij zelfs de landelijke media. Hij raakte daarbij betrokken via zijn goede vriend Erwin Musper die daar in Zuid-Amerika met zijn vrouw niet alleen fulltime bezig was om het onderkomen voor de kinderen te renoveren maar ook de kinderen voorzag van de nodige zorg. Het is dezelfde Erwin Musper die evenals op eerder werk, ook deze keer de mix voor zijn rekening nam. Daarmee bevindt Hoeke zich in goed gezelschap want zowel Metallica, Def Leppard, Scorpions, Bruce Springsteen, David Bowie, Mick Jagger als Van Halen maakten graag gebruik van zijn vakbekwaamheid in de studio. “Erwin is al enige tijd gepensioneerd maar hij doet dit voor mij omdat hij het eenvoudigweg heel graag voor mij doet. Hij weet door zijn enorme ervaring als geluidstechnicus precies wat er nodig is bij de totstandkoming van het album.”

Ruben Hoeke Band - Reloaded (album hoes)

Het zal daarom weinig verbazing wekken dat ‘Reloaded’ dan ook een uitermate prettige luisterervaring oplevert. De energieke boogie-knaller ‘Beast and a Dog’ was al een fijn voorproefje en ook het prachtige ingetogen ‘My Baby Knows’ dat al in oktober te beluisteren viel, deed al verlangen naar meer maar ook in de andere twaalf tracks laat de RHB horen over een enorme veelzijdigheid te beschikken. “Lucas Pruim, onze zanger, levert het merendeel van de teksten aan en ik ben nog altijd enorm onder de indruk van zowel zijn kwaliteiten als zanger maar zeker ook van zijn kwaliteiten als schrijver. We hebben uitgebreid de tijd kunnen nemen om alles goed uit te werken. Er zat zeg maar, geen druk op en dat werkte heel prettig.”
‘Keep Playing That Rock ’N Roll’ zou best eens bekend in de oren kunnen klinken. Het is namelijk afkomstig van Edgar Winter die het al in 1971 uitbracht en daarin zijn broer en mede-bandlid Johnny benoemt die later een nog grotere bekendheid zou genieten als blues grootheid. Rick Derringer is er hier niet bij en ook de funky blazers zijn weg gelaten maar in deze hernieuwde vertolking zijn eveneens twee broers ontzettend goed bezig. Ruben soleert zich vol enthousiasme door deze gepeperde uitvoering waarin broer Eric met opzwepende energie het tempo vanachter de drumkit bepaalt maar samen met bassist Mike Kamp toch probeert om het geheel op het juiste spoor te houden. Als een stel jonge honden die voor de eerste keer in een studio losgelaten worden, zo moet de sfeer geweest zijn toen dit werd opgenomen.

Hoewel Hoeke in het verleden al aangaf nooit zo nodig vastgepind aan de blues te hoeven zitten, zijn de blues-elementen alom vertegenwoordigd. “De blues zit nu eenmaal in mijn bloed”, aldus de muzikant. “Maar ik het is ook te gek om bezig te zijn met muziek uit andere genres.” Voor de album-presentatie in Zaandam, dat overigens ook zal worden opgenomen in beeld en geluid om op een later tijdstip te kunnen brengen, gaat Hoeke terug in de tijd door met Blues On The Road terug te keren op het podium. De band heeft blijkbaar nooit opgehouden te bestaan, je zou het beter een zeer lang uitgerekte pauze kunnen noemen. “Op 10 december 1992 deed ik met die jongens mijn allereerste optreden. Het was in Het Drieluik te Zaandam. ‘Blues On The Road’, moet je voorstellen: 4 chocomel drinkende pubers die door de ouders overal naar toe worden gereden hahaha!”.

Serieuzer klinkt hij wanneer we hem vragen naar zijn vriend Franky, zijn muzikale partner met wie hij zoveel bijzondere momenten heeft beleefd. De ontmoeting met Frank van Pardo, vocalist en bluesharpist die jarenlang deel uitmaakte van de Ruben Hoeke Band is niet meer in staat om zelf muziek te maken. “Ik bezocht hem onlangs in een zorgcentrum waar hij momenteel verblijft. Het was moeilijk om hem zo te zien. Het vooruitzicht voor hem is ronduit slecht en communiceren was dan ook nauwelijks mogelijk. Hij is er lichamelijk en geestelijk slecht aan toe door een bepaalde vorm van dementie. Ik had een gitaar meegenomen en heb voor hem gespeeld. Hij raakte zichtbaar geëmotioneerd. Moet je voorstellen hoe groot de kracht van muziek is.”

Hoeke blijkt in alle opzichten een gevoelsmens. Zowel als persoon als muzikant. Niet eerder viel er zoveel diversiteit qua sferen waar te nemen op zijn album. Het resultaat van een bijzondere klik met de muzikanten in de band. Voor de sferische toetsenklanken van een keyboard is Niels Schutten, “a long time friend”, er bij gehaald zoals in ‘Tunnelling Dream’ te horen is. Neem ook het prachtig gearrangeerde ‘Hoped For’ waarin bovendien weer een sterk staaltje vocalen is verzorgd door Pruim die zich nog steeds enorm goed lijkt te ontwikkelen als zanger. Met de power-rock van ‘Cold Dead Hands’ zet de band een strak groovend geluid neer om vervolgens gas terug te nemen in het gelaagde ‘Oblivion’ waarin de band twee gezichten laat zien, de ingetogen gevoelige kant maar ook de onstuimige zoals in het ruim zes minuten durende ‘Ramblin’, waarin het gitaarspel van Hoeke weer alle kanten uitvliegt. Een track die de liefhebbers van het verfijnde gitaarwerk enorm zal plezieren. “Die twee tracks heb ik samen met Edgar Koelemeijer lang geleden geschreven en ik vond het tijd om daar nu iets mee te doen omdat het er goed tussen past.” Eveneens gevoelig maar bovenal indrukwekkend is het speciaal voor zijn zoons geschreven instrumentale ‘B & D’ waarmee tevens een einde is gekomen aan dit nieuwe hoofdstuk van de Ruben Hoeke Band, een verhaal waarvan het einde nog lang niet in zicht is. “We spreken elkaar snel weer”, belooft Ruben.

Tracks
1. Tunnelling Dream
2. Beast and a Dog
3. Busy Boys
4. My baby Knows
5. Hoped For
6. Just Because
7. Cold dead Hands
8. Before the Choir
9. Ramblin’
10. Oblivion
11. We Talk
12. Keep playin’ that rock ‘n’ Roll
13. Follow the Stars
14. B & D

Website artiest: www.rubenhoeke.com


Ook op Blues Magazine ...