Moulin Blues staat bekend om zijn gezelligheid en mensen komen uit alle windstreken om iets van die gezelligheid mee te pikken.
Verslag, foto’s en video’s: Edwin Birkhoff / Foto’s: Marco van Rooijen. Alle foto’s van het festival zijn HIER en HIER te zien óf om op de naam van de artiest/band te klikken.
Het festival seizoen is geopend ! Vrijdagmiddag vrij genomen, om op tijd in Ospel te kunnen zijn voor Moulin Blues 2017. Het belooft dit weekeinde mooi weer te worden, dus ik heb goede zin om van een zinderend festival te gaan genieten. Helaas is het bijna onmogelijk om in dit drukke programma alles te zien, want af en toe moet je natuurlijk ook eten, drinken en heel even zitten….. Dat programma overigens is mooi afwisselend en laat vele facetten van blues terugkomen gedurende het weekeinde, met traditioneel een relatief groot aanbod aan roots.
Moulin Blues staat bekend om zijn gezelligheid en mensen komen uit alle windstreken om iets van die gezelligheid mee te pikken. Ook nu weer, als ik zo de verschillende accenten uit binnen- en buitenland om mij heen hoor. Uiteraard is ook een grote groep uit de directe omgeving van Ospel aanwezig, die natuurgetrouw iets meer voor de gezelligheid lijkt te komen als voor de muziek. Dit resulteert nog wel eens in wat achtergrondgeluid, die voor de puristen mogelijk als ietwat hinderlijk wordt ervaren. Na een ietwat moeizame start voor wat betreft het geluid tijdens het eerste optreden van Detonics, wordt er verder gedurende het weekeinde een goede sound neergezet naar mijn beleving.
Vrijdag 5 mei: Detonics, Jake La Botz, Big Creek Slim & Peter Nande, Nick Schnebelen Band, Lil’ Jimmie Reed & The A-team, Mr. Sipp, The Santini-Jensen Project, The Cash Box Kings, Thorbjorn Risager & The Black Tornado.
DETONICS
Detonics onthult een rauwe Blues & Roll waarbij het publiek wordt voorzien in een prachtige dosis entertainment. De uitstraling van deze heren is namelijk de personificatie van heerlijke rafelige Nederlandse blues, geïnspireerd op de swingende Amerikaanse jaren vijftig.
JAKE LA BOTZ
Zijn unieke stemgeluid levert metterdaad het bewijs van een robuust leven; this man has been places. Tezamen met zijn akoestische gitaar speelt La Botz diepgaande blues waarin de liefhebber een schrijnende tragiek herkent. Enerzijds vertelt hij het verhaal van pure lonesome blues, anderzijds grijpt hij terug naar de muzikale sfeer van grootheden zoals Hank Williams, Johnny Cash of Bob Dylan.
BIG CREEK SLIM & PETER NANDE
Rechtstreeks uit het hoge Noorden presenteert Moulin Blues het duo Big Creek Slim & Peter Nande. In Denemarken gelden deze twee artiesten reeds tot de fine fleur binnen de blues, ze werden namelijk al diverse malen bekroond met nationale blues-awards. Ditmaal komen ze hun geluk beproeven in Nederland -met succes verzekerd.
NICK SCHNEBELEN BAND
‘Echos of the blues like Freddie King and Buddy Guy’, zo wordt de stijl van Nick Schnebelen veelal beschreven. De stijl van ‘Slick Nick’ is de blues ten voeten uit; met nummers zoals ‘It ain’t me’ en ‘Free press blues’ vertelt hij met behulp van scheurende gitaarlicks de muzikale droefenis die de blues dikwijls vertegenwoordigt.
MR. SIPP
Mr. Sipp maakt gewoonweg bluesmuziek van een hoog niveau en presenteert dit op een frisse manier inclusief bijpassende danspasjes! Op zijn zesde begon Mistertje Sipp al met het bespelen van de gitaar en in de staat Mississippi betekent dit al snel dat je bij de blues uitkomt… en zo geschiedde.
THE SANTINI – JENSEN PROJECT
Sommige artiesten zijn voorbestemd met elkaar te werken, gewoonweg omdat hun muzikale visie en vaardigheden elkaar perfect liggen, én zelfs verbeteren. Dit is zeker het geval bij het Santini-Jensen Project. Artiesten Jeff Jensen (Moulin Blues 2016) en Brandon Santini maken namelijk met z’n tweeën muziek die tot in je botten voelbaar is.
CASH BOX KINGS
Rechtstreeks uit Chicago ‘the Windy City’, Illinois brengen deze koningen van de blues hun bluesroots mee naar Ospel. Deze band staat voor regelrechte old-skool Chicago-blues in een fris, nieuw jasje.. en in het brengen van dat geluid zijn deze Cash Box Kings ware meesters.
THORBJØRN RISAGER & THE BLACK TORNADO
Deze Deense bluesviking bewijst dat het in Scandinavië wel goed zit met de blues. Risager en zijn zevenkoppige gevolg zijn namelijk al lang geen kleine spelers meer in de bluesscene en acht albums en verscheidene blues-awards zijn hier het bewijs van. De 45-jarige Thorbjørn en zijn gevolg verzekeren ons daarom al bij voorbaat van een spectaculaire show met alles wat de liefhebber maar kan wensen. Deze Denen draaien al even mee en weten hoe je een show neerzet.
Er is een aantal hoogtepunten te benoemen, die soms verrassend en soms wat meer voorspelbaar zijn. Teleurstelling ervaar ik eigenlijk alleen bij het optreden van Kirk Fletcher op dag 2, die wat mat lijkt over te komen en niet laat zien, wat ik eerder wel van hem heb mogen ervaren. Is het daardoor slecht? Nee zeker niet, hij is een zeer begaafd gitarist en zijn stem is er niet minder prachtig om.
Op dag 1 springen Nick Schnebelen, Santini-Jensen Project en Mr. Sipp er wat mij betreft boven uit. Wat zij gemeen hebben is een overdosis aan energie die van het podium afspuit en het publiek op diverse manieren besmet. Nick scheurt er op los en speelt superlekkere bluesrock, met lange uitgerekte solo’s.
Santini-Jensen is een typisch geval van ‘opposites attract’. De coole reus Santini die gemoedelijkheid uitstraalt en op een fantastische wijze zijn mondharmonica geluiden laat voortbrengen die je diep kunnen raken en de van energie overbruisende Jeff Jensen die, zonder één moment stil te staan, de band voortstuwt met ritmisch en superieur gitaargeweld. De combinatie is perfect!
Mr Sipp, Castro Coleman aka “The Mississippi Blues Child”, had ik nog niet eerder live gezien dus enigszins nieuwsgierig keek ik naar het laatste optreden van de dag in de grote tent. En dat was absoluut een mooie positieve verrassing. Vol energie, huppelt en dribbelt dit ‘mannetje’ over het podium en is duidelijk te zien dat hij al vanaf zijn vroege jeugd is besmet met het blues virus. Wat mij betreft wint hij de entertainment prijs van de dag, omdat hij continu het publiek betrekt in zijn optreden. Daarnaast maakt hij ook nog een ‘uitstapje’ door het publiek van een minuutje of 10, waarbij hij al ‘solo-end’ de halve tent doorstruint.
Zaterdag 6 mei: Grunting Pigs, Shakedown Tim & The Rhythm Revue, Fred Eaglesmith, Lance Canales & The Flood, Woody Pines, The Paris Slim – Big Pete Lowdown Trio, Southern Avenue, Blues Caravan 2017, Kirk Fletcher Band, Davy Knowles, Lurrie Bell & His Chicago Blues Band, The Blues Harp Explosion! Ft. James Harman, Magic Dick, Giles Robson, Doyle Bramhall II.
SHAKEDOWN TIM & THE RHYTHM REVUE
Memphis Boogie, Jive, Swing, Jump & Low Down Blues met hier een daar enkele Gospel-tonen; Shakedown Tim en zijn band hebben het allemaal in huis. Deze vierkoppige blues-duizendpoot weet zodoende moeiteloos het publiek te voorzien van heerlijke gitaarlicks en-tricks, jazzy drumbeats en coole baslijntjes.
LANCE CANALES & THE FLOOD
Geboren en getogen in rootsrock-bakermat Californië brengt deze driekoppige band met Mexicaanse roots, americana en –natuurlijk- de blues naar Ospel. En hoe. Op akoestische gitaren, provisorisch besnaarde sigarenkistjes en singlesnare-drums spelen deze drie heren muziek die menig armhaar doet rijzen. De muziek van dit trio past daarom precies in het bluestraatje van Ospel.
THE PARIS SLIM – BIG PETE LOW DOWN TRIO
Pieter van der Pluijm a.k.a. Big Pete, is een der muzikanten die met de harp en microfoon in de hand ’s Nederlands bluesimago hooghoudt. Hij wordt vergezeld door de grandioze gitarist Frank “Paris Slim” Goldwasser en Joost Tazelaar op drums, zo vormen zij het Low Down Trio.
SOUTHERN AVENUE
Southern Avenue is de naam van een jonge en zeer talentvolle band uit Memphis. Ze brengen een soort blues dat we hier op ons continent nog niet al te veel zien: een mix van blues, r&b, soul en gospel. Deze mix wordt gebracht met enorm veel dynamiek en energie!
Na een korte nacht ben ik alweer vroeg van de partij voor het overvolle programma op de zaterdag. De tweede dag brengt wat mij betreft minder verrassing als de eerste. Alle bands die ik heb gezien waren zonder meer goed, maar niets steeg er echt bovenuit. Misschien was het optreden van de uit Memphis afkomstige Southern Avenue nog wel het meest verrassend, vanwege de mix die de band brengt van blues, R&B, soul en gospel. De zusjes Tierinii (zang) en Tikyra (drum) Jackson spelen een opvallende rol in de band. Zeker Tierinii die ook al zo met energie in de rondte strooit en al huppelend en ‘heupwiegend’ het publiek vermaakt. Met een dijk van een stem overigens!
Van Davy Knowles is het geen verassing dat ie gewoon knalt en dat doet ie dan ook. Ook hier is het bluesrock in optima forma wat de klok slaat. Een geweldenaar op gitaar, goede stem en goede band met het publiek zorgen voor een heerlijk optreden.
BLUES CARAVAN 2017
Ruf Records’ Blues Caravan is een reizend gezelschap bestaande uit, jaarlijks afwisselende artiesten, dat hun melodieuze troubadoursbestaan prachtig naar de blues vertaalt. Ook dit jaar heeft de formatie weer artiesten van niveau aan weten te trekken. Onder andere Big Daddy Wilson, Si Crouston en Vanessa Collier vormen Blues Caravan 2017.
KIRK FLETCHER BAND
Kirk Fletcher wordt gezien als het total package met opzwepende solo’s die herinneringen oproepen aan o.a B.B. King, Stevie Ray Vaughan en Jimmy Reed. Deze groteske zwarte man weet soul, blues en funk te vermengen tot een geluid dat Ospel zal doen schudden op haar grondvesten.
DAVY KNOWLES
Met veel inspiratie van voorbeelden als Peter Green, John Mayall, Eric Clapton en Rory Gallagher maar dus ook Dire Straits heeft Davy Knowles vanaf zijn eerste plaat tot nu toe voor veel luisterplezier gezorgd voor vele adepten van deze voorbeelden. Zijn muziek noemt hijzelf ‘Rootsrock’ maar kunnen we simpelweg ook omschrijven als bluesrock met dominante rootsinvloeden.
LURRIE BELL & HIS CHICAGO BLUES BAND
Lurrie Bell is absoluut een grootheid in de Blues, Chicago Blues wel te verstaan. Hij komt ons ongetwijfeld trakteren op een mix van zijn eigen werk met absolute bluesklassiekers… Dit wordt gebracht door een man die heel goed weet wat ’the Blues’ betekent, hij heeft het namelijk geleefd.
DOYLE BRAMHALL II
Ik kijk al lange tijd enorm uit naar het optreden van Doyle Bramhall II die vorig jaar sinds lange tijd met een nieuwe cd kwam ‘Rich Man’, die zoals Bramhall zelf zegt het resultaat is van een levenslange muzikale reis, zoekend naar creativiteit, een eigen geluid en een eigen persoon. Bramhall is een “geek” die met twee behoorlijk lijvige pedalboards en drie gitaren het podium opkomt en daar dan ook driftig mee aan de slag gaat. Bramhall II straalt een enorme rust uit op het podium en lijkt precies te laten gebeuren wat hij wil. De soms psychedelische rock overspoelt de tent in een voor mij persoonlijk prachtige apotheose van de twee dagen in Ospel.
THE BLUES HARP EXPLOSION! ft JAMES HARMAN, MAGIC DICK, GILES ROBSON
De Britse Giles Robson toerde met The Dirty Aces al de hele wereld over en 2016 is het jaar van zijn solodoorbraak. Samen met zijn eigen band zal hij Magic Dick en James Harman van begeleiding voorzien.
Na twee zeer geslaagde dagen ga ik huiswaarts, wederom een mooie herinnering meenemend. Organisatorisch was het perfect voor elkaar, drank, eten, service was optimaal verzorgd en de stemming onverminderd vriendelijk. Grote dank dus aan de organisatie, de vele vrijwilligers en aan de mensen uit Ospel en omgeving voor de gastvrijheid en graag tot volgend jaar !
Alle foto’s van het festival zijn HIER en HIER te zien óf om op de naam van de artiest/band te klikken.
*Noot: zoals al hierboven is genoemd, konden simpelweg niet álle bands gezien worden. Voor zover er van een artiest/band geen tekst is geschreven door onze verslaggever/fotograaf Edwin, is er aanvullende tekst van de website van Moulin Blues gebruikt, dit is in cursief geplaatst.
Maar Edwin, heb je Fred Eaglesmith niet gezien? Toch wel een van de hoogtepunten van dit jaar op Moulin Blues! (vond ik dan…)
Was dit een recensie? Dag twee is gewoon een voorbeschouwing, Ik denk dat Edwin ergens anders heeft vertoefd, dag twee, het is nogal een rommelige recensie, de foto’s zijn een stuk beter!
voor mij, die er niet bij was, is het een kort en bondig verslag, zodat ik goede info en indruk heb gekregen en de foto’s maken het geheel meer dan compleet – dank daarvoor !!! volgende keer verwachten we een verslag van de heren hier boven ?!