Black Country Communion
Black Country
Formaat : CD (ook verkrijgbaar als special edition CD/DVD en op vinyl)
Label : Mascot Records
Release : 21 september 2010
Cosmox.nl, Blues CD’s online bestellen
Door Gerrit Harmsen
Normaal gesproken heb ik weinig momenten om zenuwachtig van te worden. Toch was het even schrikken bij de vraag of ik deze release wilde recenseren. De persoon in kwestie weet namelijk dat ik tot degenen behoor die niets snappen van de euforie rond Joe Bonamassa.
Ongeveer 3 á 4 jaar geleden ben ik afgehaakt. De aanwezigheid van de andere namen in deze supergroep noopte mij om toch ja te zeggen. Met de aanwezige zangkwaliteiten van Glenn Hughes is het toch enigszins verrassend hoe groot de bijdrage van Joe Bonamassa is bij sommige songs.
Het eerste nummer en tevens titeltrack van het album laat horen dat we hier te maken hebben met een ROCKband. Een knallende en heerlijke hardrock opener. De zang van Glenn is als vanouds en geeft aan waarom hij tot de betere zangers behoort in het rockgenre.
Song ‘One Lost Soul’ begint iets minder heftig en schakelt dan toch over richting ‘Black Country’ om na heftig gitaar spel en harde drums plotseling met toetsen te worden afgesloten.
In track 3 is er een duidelijke bijdrage voor de toetsen. Via ‘Down Again’ en ‘Beggarman’
geraken we bij de meesterlijke ‘Song Of Yesterday’. Zonder twijfel het beste nummer van dit album. Joe Bonamassa heeft met zang en gitaar de teugels volledig in handen en heeft er werkelijk een juweel van weten te maken. Samen met de sfeervolle toetsen en bijzang van Glenn is het voor mij één van de mooiste nummers dit jaar. Het duurt dan ook even voor ik bereid ben naar de volgende track te schakelen. In ‘To Time’ is het stokje weer overgedragen en staat de bass van dhr. Hughes in de schijnwerpers. Fijne groove die bass.
Met ‘Medusa’ belanden we aan bij een behoorlijk stevige rockballad, rustige en fijne opening,
heavy tussen stuk om vervolgens afwisselend tot een einde te komen. Via track 9 met Joe weer als leadzanger rocken we verder naar ‘Stand’ om uiteindelijk uit te komen bij de ruim 11 minuten durende afsluiter ‘Too Late For The Sun’. Naast de instrumentale hoogtepunten blijkt vooral de wisselwerking tussen de zang van Joe en Glenn uiterst vruchtbaar te zijn. Mooi om te horen.
Ben wel erg nieuwsgierig wat die-hard Bonamassa fans van deze plaat gaan vinden. Wat mij betreft een meer dan prima ROCK album. Als ik in de organisatie van Bospop zou zitten wist ik wel wie, na Chickenfoot in 2008, er komende zomer voor het festival bovenaan de lijst zou staan. Black Country Communion natuurlijk!!
Black Country Communion Secret Gig in London, Song of Yesterday
Tracklist:
1. Black Country
2. One Last Soul
3. The Great Divide
4. Down Agian
5. Beggarman
6. Song Of Yesterday
7. To Time
8. Medusa
9. The Revolution In Me
10. Stand
12. Too Late For The Sun
Bandleden:
Glenn Hughes: Zang & Bass
Jason Bonham: Drums
Derek Sherinian: Keyboard
Joe Bonamassa: Gitaar & zang
Internet: www.bccommunion.com
Goede onafhankelijke recensie Gerrit en ik ben het helemaal met je eens. Vind zelf het solowerk van Joe mooier, wil niet zeggen beter, kwestie van smaak. Ik vind het zeer verstandig van onze marco dat hij mij niet heeft laten recenseren aangezien ik natuurlijk niet helemaal of helemaal niet objectief ben t.a.v. mijn vriend Joe! Maar wat ik wel prachtig vind is dat ook jij nu wel aangeeft dat hij echt goed is. Het mooiste nummer en dat vind ik ook en velen met mij , zingt en schrijft wel Joe.
Met je eens dat dit wel een TOPFESTIVALBAND is voor volgend jaar!
Luister naar onze Bluesmoose nonstop uitzending 37/ 2010/ 495 daarin openen met het prachtige nr Song of yesterday inderdaad zonder twijfel het mooiste nr van dit album!!
http://bluesmusic.podomatic.com/player/web/2010-09-19T08_27_27-07_00
Fantastische band. Een mooie melting pot van diverse 70’s grootheden. Deze mannen en die van the Brew:
Volgend jaar op Culemborg Blues :-)
Ik ben het helemaal eens met je recensie Gerrit, het is een onwaarschijnlijk goede CD geworden. Heb de hele CD al kunnen beluisteren en inderdaad ‘Song of Yesterday’ is een wereldnummer. Ik ben – net als Andre – een zeer grote fan van Joe en deze song is zo ontzettend JOE. De tranen schoten in mijn ogen toen ik dit nummer voor de eerste keer hoorde. Hartelijk dank voor je recensie Gerrit en wat mij betreft mag BCC ook naar Groningen komen, ik zorg wel dat ik dan vooraan sta.
Bluesgroet,
ELS
Ik ben het eens met wat je schrijft over Joe Bonamassa Gerrit, ik ben dan niet afgehaakt en vind de man nog steeds goede muziek maken, ik vind alleen zijn oudere albums (Blues Deluxe, A new day Yesterday ..Live) stukken beter en spontaner.Evenals zijn DVD live at Rockpalast.
Ik heb nooit begrepen dat hij zijn oude band heeft afgedankt ,temeer omdat met hen de vonken er ECHT van afsprongen. Moet zeggen dat bijgevoegde clip van Song of Yesterday mij in een “dure”muziekmaand opzadeld met een extra verplichte aankoop.Klinkt erg lekker ,,en we zien Joe eindelijk weer met normalere bril op :-)
nou mensen, wat een schijf is dit zeg. Allereerst moet ik zeggen dat Joe prima in deze band past, en dat is ook niet echt gek, want Bloodline was ook een meer dan stevige band die ook geen persee blues muziek speelde. Het is naar mijn idee ook zo, dat Joe ook altijd veel rock in zijn muziek heeft behouden, dus deze stap is niet echt opzienbarend. Wel de mensen die hier aan mee doen met hem, geweldig in 1 woord gewoon. Een van de betere hardrock strotten Glen Hughes-ex Urian heep- Rainbow en wat al niet meer, laat zien nog steeds heel erg mee te tellen. Dan drum wonder van het grootste drum wonder aller tijden Jason Bonham dus, zoon van John dus, man wat een power.
Derek Sherinian, de toetsenwizzard optima forma, ja dan kan je alleen maar een superband krijgen denk ik. Als we dan eens kijken wat deze schijf biedt moet ik zeggen dat alle kwalitieiten samen komen hierin. De invloeden zijn veelal Seventies Hard rock ala Deep Purple, Uriah Heep, Led zeppelin, maar ook de geweldige Humble Pie.
De nummers dan een paar: Too late for the sun, wel erg goed, met echt die rock feel, maar ook wel wat aan de lange kant moet ik zeggen. Het nummer Black Country is een top- hardrock nummer, waarin de combinatie echt goed past met elkaar, staat als een huis.
Down again- had zo van Jack Bruce kunnen wezen, dezelfde feel erin, en erg goed gedaan vooral ook,. To tTme, regelrecht led Zeppelin invloeden.
Een van mijn absolute highlight is Stand- een Humble Pie achtige geweldige track, met uitstekende vocals en gitaarpartijen, maar ook de rest.
Ja, en dan het nummer waar iedereen het over heeft Song of yesterday, een beauty , met een prachtige samenzang er in, en als je goed luistert, heel veel Sloe Gin er in, en natuurlijk geweldig gitaarwerk, wat trouwens door de hele schijf genomen een groot compliment verdiend. Ik denk dat Joe hier meer punten mee gaat scoren dan met zijn laatste albums.
Ik ben het zeker ook met de stelling eens, dat hij nooit die vroegere band aan de kant had moeten gooien, want die waren vooral heel erg goed. Feit is wel, dat zijn eigen dingen en dit projekt elkaar absoluut niet bijten, en dus gewoon allebei ook kunnen. Joe voelt zich als een vis in het water, en belangrijker nog, deze hele band vooral.
Zien deze lui, Bluesfan of niet- Man top deze schijf. Ook hele grote rock fanaat- Frank dus.
Joe Bonamassa Recensies hoe “onafhankelijk” zijn die eigenlijk. :-). Prima Rock Album, Maarrr .. Ik zet daar tegenover wat Albums van bijv. Chickenfoot en Bijv. Joe Satriani : “Live In Paris”: I Just Wanna Rock” en wat nostalgie: “Deep Purple in Rock” en dan zeg ik…Prima ROCK album “Black Country” maar toch…. Hij valt niet echt helemaal op tussen de random play in mijn Player… Hoor op die andere albums toch meer juweeltjes!…. :-)
Ohh, ik zie dat Frank het nodig vond om een 2de review te schrijven, thanks!
@Gerrit Sjah Die ‘Bonamania’ van Frank Is die errug besmettelijk!? :-) Heb al een anti virus: Luister nu nl. naar Chuckenfoot -Turnin’ Left
Jongens, ja ik ben weer even iets teveel uit mijn dak gegaan, maar dat komt eigenlijk omdat ik juist dit projekt geweldig vind, en vooral als band. Joe heeft naar mijn idee altijd dit soort dingen al in zijn muziek gehad, en ja als dan grootheden als Bonham, Hughes en Sheridian mee gaan doen, dan is mijn enthousiastme niet echt goed te stoppen. Temeer omdat ik een enorme rock en sympho freak ben.
Joe past hier erg goed in, en ik vind dit beter dan zijn laatste plaat o.m, dus nee niet echt een mania, maar heel blij met een uitstekende Rock plaat,
@ william en Gerrit, Chickenfoot was ook geweldige en natuurlijk satriani, dus helemaal goed boys, en het is alleen maar goed bedoeld. Grtz and rock on, en met deze schijf gaat het zeker lukken, hoewel Deep Purple in Rock nog steeds echt de kroon spant. bye for Now Frank
@frank Zand er over! No hard feelings! :-) Je hebt super fans he :-)
oh is Bonamassa weer in the picture ?
en Frank ook ?
Gelet op de geweldige recensie en de stukjes die ik zag op YouTube heb ik vandaag de Limited Edition gekocht. Wat een fantastische energieke en afwisselende super CD is dit! Er zitten voor een oudere jongere heel wat herkenningsmomentjes in en teveel om op te noemen muzikale hoogtepunten met een vette knipoog naar topnummers van tientalle jaren geleden. Joe is echt top op dit album en de zang van Glenn is onvoorstelbaar goed na al die jaren! Ik heb het gevoel dat dit album echt een klassieker gaat worden met Song of Yesterday als een soort Stairway to heaven. Ook Medusa is een heerlijk luisternummer. Op de DVD staan ook nog wat live gespeelde nummers. De CD is echt een aanrader!