Henrik Freischlader Band
Alte Mölkerei, Bocholt (D)
11 januari 2019
Tekst: Gernot Mangold (South Of Sounds) / Vertaling: Andre Wittebroek / Foto’s: Jan Tervooren. (Let op: alle foto’s, video’s en teksten op deze website zijn auteursrechtelijk beschermd. Het is niet toegestaan deze zonder voorafgaande toestemming te gebruiken, af te drukken of te publiceren.)
Vrijdag 11 januari speelde de Henrik Freischlader Band in de Alte Mölkerei in Bocholt (D) net over de grens bij Winterswijk. Blues Magazine kreeg toestemming het concertverslag van Gernot Mangold van het Duitse Sounds-Of-South te plaatsen evenals de foto’s van fotograaf Jan Tervooren.
Het verslag.
In het kader van de Old School Tour kwam Henrik Freischlader met zijn band ook in Bocholt. In de gemoedelijke foyer van Kulturstätte Alte Mölkerei, met bar en schilderijen aan de wand, hadden zich ver voor begin van de show al vele bezoekers verzameld om na het openen van de zaal direct naar binnen te gaan. Voor aanvang van de show was de zaal helemaal vol en het concert totaal uitverkocht. Organisator Der Kulturinitiative, is het gelukt een prachtige zaal te creëren voor concerten van deze grootte met achterin een soort oplopende tribune waardoor iedereen een prima uitzicht op het goed verlichte podium heeft.
Met zichtbare trots kondigde de organisatie, om exact de geplande begintijd negen uur, aan dat het eindelijk na vijf jaar proberen gelukt is, de uit het Bergische Land uit Wuppertal stammende bluesmuzikant naar de Alte Mölkerei te halen.
Een zichtbaar goed gehumeurde Freischlader betreedt dan met zijn band het podium, vraagt op zijn bekende humorvolle manier hoe het met het publiek gaat, wenst iedereen nog een heel gelukkig nieuwjaar en kondigt aan dat hij veel nummers van zijn laatste cd ‘Hands On The Puzzle’ gaat spelen. Na gevraagd te hebben wie de cd allemaal al hebben, vertelt hij met knipoog voor degenen die de cd nog niet hebben, dat men na de show bij de merchandise deze ook nog kan kopen en er nog ook een vinylversie van is. Zover de inleiding en dan nu het concert.
Met Community Immunity en Love Straight begint de band meteen met twee songs van het nieuwe album, die rustig swingend met een meer jazzgevoel beginnen. Opvallend is het zeer harmonisch op elkaar afgestemde gitaar- en saxofoonspel, waarmee Freischlader met het nieuwe album schijnbaar bewust iets nieuws probeert en wat vanavond bij het publiek heel goed aanslaat. De markante stem van Henrik komt fantastisch door want het geluid is geweldig goed afgeregeld. Compliment aan de geluidsman.
Daarna vervolgt hij met Too Cool For Me een typische Freischladerblues van het album ‘Get Closer’ uit 2007. Glimlachend merkt hij bij de aankondiging op dat dit prachtige nummer nooit een hit is geworden. Misschien maar goed ook dat hij nooit de mainstream radiokant op is gegaan maar altijd zijn eigen unieke stijl heeft gehouden en geen inwisselbare muzikant is geworden. Na deze ‘niethit’ komt er met Master Plan van het album ‘Openess’ uit 2016 meer tempo en daagt hij het publiek uit tot meezingen en klappen waardoor er een heel intense ontspannende sfeer ontstaat. Op het eind komt Henrik’s humor weer voor de dag wanneer hij het publiek prijst voor het meedoen maar waar hij zegt dat hij zelf veel moeite mee heeft tijdens een concert van anderen mee te zingen..
Van Johnny Guitar Watson is het volgende nummer Cuttin, een van de drie coversongs die hij geschikt tussen zijn eigen songs voegt. Na deze oudere songs speelt de band, vanaf nu, op de laatste twee songs van de avond na, alleen nog nummers van ‘Hands On The Puzzle’, welk album dus bijna helemaal wordt gespeeld. Naar mijn mening komen deze live steviger en met meer pep over dan op de cd wat ik persoonlijk als zeer positief ervaar.
Daarna volgen Share Your Money, Rat Race Carousel, Those Strings, Animal Torture, I Don’t Work en Winding Stair waarin het kwintet zijn grote en ook individuele klasse toont. Vooral de duels en het samenspel van Henrik op gitaar en Marco Zügner op saxofoon zijn fantastisch. Men staat ook visueel op de voorgrond, links en rechts op het podium, en beide heren hebben er zichtbaar veel plezier in. Dat betekent niet dat de andere drie bandleden ondersneeuwen en er een beetje bijzitten. Moritz Meinschäfer op drums, Armin Alic op basgitaar en Roman Babik op keyboards krijgen alle gelegenheid en tijd om hun kunnen te tonen. Wat een topmuzikanten, ze zorgen voor een heerlijke groove en fundament. Henrik geeft zijn bandleden alle ruimte en staat niet met alleen maar lange solo’s op de voorgrond.
Het optreden, zonder pauze, eindigt met Ain’t That A Bitch van weer Johnny Guitar Watson. Hier legt Henrik met een knipoog een link naar de song I Don’t Work, dat werk soms een Bitch kan zijn, maar dat hij en zijn band het op de bühne staan niet als werk zien en ze ook zichtbaar veel plezier hebben samen. In dit nummer komen alle muzikanten aan bod middels solowerk en waarin Henrik’s indrukwekkende gitaarsolo in intensiteit en variatie kippenvel bezorgt.
Elke avond komt helaas tot een eind en de band verlaat het podium, maar niet voor lang. Het zeer enthousiaste publiek wil meer en men komt terug voor de toegift, een weergaloze uitvoering van de klassieker I Love You More Then You’ll Ever Know van Donny Hathaway. Na twee uur afwisselende bluesmuziek is het dan echt afgelopen. Freischlader merkt nog op dat de verkoop van de merchandiseartikelen nu meteen na het optreden begint. De spullen zijn voor op het podium gelegd en de hele band is erbij om te ondertekenen, vragen te beantwoorden en op de foto te gaan.
Conclusie:
Freischlader en band stelden het bluesliefhebbende publiek in de Alte Mölkerei absoluut niet teleur en lieten zien dat een live belevenis heel andere dimensies heeft dan een studioalbum beluisteren. Daarmee spelen diverse zaken een rol zoals een mooie locatie, een goed geluid, geweldige sfeer en erg belangrijk vriendelijk personeel. Dit alles was vanavond absoluut het geval en het is een prachtavond met top muziek geworden. Na deze avond kunnen we alle fans van goede handgemaakte bluesmuziek niets anders adviseren dan deze band nog proberen te zien deze toer als ze in de buurt zijn. Alhoewel in de buurt is relatief, na afloop had ik een leuk gesprek met een Nederlandse fan over live-concerten die helemaal uit Alkmaar kwam en zeer enthousiast de lange terugweg aanvaardde. Zolang het deze mensen geeft hoeven we ons over livemuziek nog niet zoveel zorgen te maken. Dus blijf concerten bezoeken!
Line-up:
Henrik Freischlader: guitar & vocals
Moritz Meinschäfer: drums
Armin Alic: bass
Roman Babik: keyboards
Marco Zügner: saxophone
Links:
https://www.henrikfreischlader.de/
http://www.sounds-of-south.de/wordpress/
We bedanken Florence Miller Agency voor de probleemloze accreditatie.
We horen graag je mening! Voeg reactie toe