Bintangs
Nozem & de Non, Heemskerk
7 november 2009
Door Henk Dolleman
Concert in het teken van het 40 jarig jubileum van Blues on the Ceiling, hun 1e album. Ik kocht ‘m een jaar later in Voorburg en koester het ding als één van de (zo niet dé) beste bluesplaten van Hollandse bodem. Ik had toen geen idee dat ik later nog eens in de wijk zou wonen. Voor de gelegenheid was toenmalig bandlid Jan Wijte (fluit, harmonica, solo en steel gitaar en imiddels gepensioneerd hoofd van een basisschool in Beverwijk) overgekomen uit Frankrijk. Hij maakt geen deel meer uit van de huidige bezetting en nam voor de gelegenheid de plaats in van Maarten Ibelings, de broer van de drummer.
De nummers die ze van het album speelden stonden als een huis. Ze hebben echter de in mijn oren twee mooiste nummers van de plaat (Still a fool van Muddy Waters en Three hundred pounds of joy van Dixon/Wolf) niet gespeeld. En dat vond ik toch wel erg spijtig. Ook Little by little ontbrak. Magoe. Een prachtige versie van de instrumentale tearjerker St Louis Blues maakte veel goed en de bassolo van My babe was geweldig. Sonny & Terry’s Fighting a losing battle was ook een feest.
Op het laatst werd het echter toch weer het platte gerampetamp waarin de heren wel vaker vervallen en waarbij de versterkers onnodig ver werden open gedraaid. Vonden m’n maatje en ik nogal jammer, maar een groot deel van de zaal vond het blijkbaar prachtig. Tja. Wel weer leuk was dat op verzoek van het publiek het niet gerepeteerde Agnes Grey werd gespeeld en dat tijdens de laatste toegift (Bye bye Johnnie) een behoorlijk deel van het publiek tot grote lol van de band op het podium klom en mee ging bleren en dansen. Een zottekop stond naast Jan Wijte (overduidelijk tot Jan’s vermaak) luchtgitaar te spelen. Op een gegeven moment gebaart Jan dat de zottekop beter z’n ‘pik’ kan vastpakken in plaats van maar wat in de lucht te zwaaien. ;-)
(ging al met al best tevreden maar wel met tuitende oren naar huis)
We horen graag je mening! Voeg reactie toe