The Nimmo Brothers
Support act : Dusty Dollar
Gompelhof Mol- Gompel, België
2 November 2012
Tekst & Video:Walter Vanheuckelom
Wie zich op voorhand niet ingeschreven had voor een avond met deze Schotse broers kon zich de rit naar het Gompelhof besparen want de zaal was vrijdagnamiddag al uitverkocht. Het gebeurd niet zoveel een uitverkochte zaal, maar de broertjes Nimmo hebben de laatste jaren een stevige fanbase opgebouwd en heel wat naambekendheid verworven. Hun sterke doortocht met King King in 2011 op het bluesfestival in Peer zal daar zeker zijn invloed op gehad hebben. Maar laat ons beginnen met het begin. Stipt om 21 h stak Dusty Dollar van wal. De regelmatige bezoekers van het Gompelhof kennen deze jongens wel. Ze stonden dit jaar ook op het podium van het gevarenfestival. Deze band speelt alleen covers. Ze hebben een nogal uitgebreid repertoire zodat ze het publiek elke keer weer kunnen verrassen met een andere setlist.Zo passeerde vrijdag onderandere “La grange (ZZTop),Further up on the road (Clapton), Lie to me (Johnny Lang),Bitter Monday (Philip Sayce) en Angel in a black dress (Jon Amor) de revue.Dusty Dollar is een stevige band en staat steeds garant voor heel wat ambiance.Wil je hun repertoire helemaal kennen dan neem je maar een kijkje op hun website: http://www.dustydollar.be/
En dan kwam de hoofdbrok. Ik wist dat ze zeer goed waren en dat hun laatste cd “Brother to Brother” een topper is. T och bliezen de Nimmo broertjes mij omver van de eerste tot de laatste seconde van hun superconcert. Woorden kunnen dit concert moeilijk omschrijven want woorden zullen nooit genoeg kunnen spreken en benadrukken wat er zich een dikke 100 minuten op het podium afspeelde. Het gemakkelijkste zou zijn om een paar filmpjes te posten en te zeggen luister hier maar naar en zorg dat je volgende keer erbij bent. Voor mij persoonlijk één van de beste concerten die ik dit jaar zag. Als echte broers het werk perfect verdelend,zowel het vocale als de gitaarsolo’s. Het begon al dadelijk met een nummertje uit hun laatste cd”Never gonna walk on me “. Een nummer tekenend voor het verdere optreden. Ze lieten dadelijk merken waarvoor The Nimmo Brothers stonden.Veel fun en overgave op het podium dat natuurlijk aanstekelijk werkte op het publiek,dat op zijn beurt ook heel enthousiast reageerde?En natuurlijk het talent dat deze beide broers hebben niet vergeten. Allebei gezegend met een knappe stem,zeemzoet als het moet,powerfull indien nodig.Allebei gewapend met een paar Gibsons en Fendergitaren zodat de afwisseling van klank verzekerd was. Ook een dikke pluim voor de strakke en erg stevige ritmesectie,namelijk “Matt Beable” op basgitaar en “Dave Raeburn” op drums.Want zonder deze twee jongens zouden Alan en Stevie niet zo tot hunrecht kunnen komen. The Nimmo Brothers hun songs steken goed in elkaar. Nooit overdaad,nooit saai,geweldige composities,recht door recht aan,geen franjes. Tijdens het wondermooie “Long way from everything” was de zaal muisstil tijdens Alan’s onversterkt gitaarspel. Je kon een nagel horen vallen, zo gekluisterd was het publiek aan de muziek van deze Schotse band. Er word volop uit hun nieuwe cd Brother to Brother gespeeld. Buiten de twee eerder vernoemde songs viel ook nog “Waiting for a hear to fall”op. Zeer zacht beginnend en heel mooi opbouwend naar een knaller van een solo om daarna terug af te bouwen naar het einde. Ook het heel sterke muzikale “Living again” was één van de hoogtepunten. De klassiekers uit hun vorige albums werden niet vergeten. Slowdown erg jazzy beginnend tot dat er weer één van die geweldige gitaarsolo’s een einde maakt aan die gezapige sound en alles plots losbarst.”Reason to Believe” blijft een geweldige rocksong met dwingende drums. En zouden er veel mooiere bluesballads bestaan dan “ If i could see through your eyes”. Ik geloof het niet. Een song die ook perfect past bij de stem van Stevie. Eindigen deed de band met het 20 minuten lang durende “Shape i’m” in. Een geweldige afsluiter voor dit prachtige en onvergetelijke optreden. Maar het publiek gaf niet af en The Nimmo Brothers konden niet weerstaan voor een toegift. Zo kregen we nog “There ain’t no love in the heart of the city” als nachttoetje. Ik ben er zeker van dat The Nimmo Brothers weer heel wat fans bijgekregen hebben na vanavond. Dit jaar zijn ze nergens meer te beluisteren. King King daarentegen nog wel een paar maal in de buurt.
23 November in Achel CC De Posthoorn
1 December cafe de noot in Hoogland
2 December De Bosuil Weert
De setlist:
01 Never gonna walk on me
O2 Flat broke
03 Long way from everything
04 Slow down
05 One way
06 Still herestrumming
07 For you
08 Reasonto believe
09 Waiting for my heart to fall
10 living again
11 If i can see through your eyes
12 Shape i’m in
13.There ain’t no love in the heart of the city
De band:
Alan Nimmo : Lead guitar en vocals
Stevie Nimmo : Leadguitar en vocals
Matt Beable : Bass
Dave Raeburn : Drums
We horen graag je mening! Voeg reactie toe