The Nimmo Brothers, Blues Moose Cafe Groesbeek (NL), 21 januari 2014
Tekst: Joachim ‘Joe’ Brookes (i.s.m. www.rocktimes.de; vertaling Andre Wittebroek).
Foto’s: Andre Wittebroek
‘Geen minuut verspillen en alleen maar genieten’ was het devies deze avond. Het viertal verkeerde in een uitermate goede bui en straalde dat het hele concert ook uit. Ditmaal droeg geen van hen een kilt, zoals vaak het geval is bij deze Schotse broers. Bij deze show zat het publiek er letterlijk boven op in de intieme locatie van cafe De Comm in Groesbeek. De broers Alan en Stevie Nimmo ontstaken van het begin af aan een kleurrijk bluesrock vuurwerk van de bovenste plank. Er was veel belangstelling voor deze avond, want al snel moest het bordje ‘Vol’ aan de deur worden opgehangen.
Het concert zelf was geweldig goed. Natuurlijk stonden de vier muzikanten centraal en werd het publiek op haar wenken bediend. Voor bassist Mat Beable en drummer Craig Bacon was er geen ruimte voor een solo deze avond maar als ritmesectie stond het als het bekende huis. Wat een groove en basis legden ze aan de dag zoals al direct bleek in het eerste nummer ‘Bring It On Home’ met een zalige shuffle , een zalige 12 maten blues. Alle songs hadden een perfecte lengte gevuld met emotie en prachtige gitaarsolo’s van beide Nimmo broers. Ze beheersten hun instrumenten perfect en hun rauwe zuivere doorrookte stemmen zorgden voor een grote meerwaarde en bij mij voor kippenvel. Het enthousiaste publiek was meermaals het bewijs hiervoor.
Het midden van het podium was de broedplaats van schitterende bluesrock en de kwaliteit van de band waarin de broers Alan en Stevie excelleerden in verschillende bluesstijlen. Alan bediende zich in ‘Along Way From Everything’ regelmatig van het Wah-Wah pedaal om een prachtig ritme te creeren waarop Stevie heerlijk krachtig los kon gaan. Op een gegeven moment ging Alan steeds intiemer en zachter spelen maar stopte daar iets eerder mee mee omdat er achter in de zaal mensen waren die hun bek (sorry voor het woord) niet konden houden. Zeer vervelend voor de muzikanten! Gebeurt helaas veel te vaak!
Bij de Nimmo Brothers maakten de heerlijke gitaarriffs er een mooi feestje van met regelmatige invloeden van de southern Rock en dat met de bekende dubbele gitaren de zgn. Twin-Sound bekend van o.a.Wishbone Ash , Allman Brothers Band e.d. Verder aan prachtige wisselende lead vocalen en heerlijke showeffecten ook geen gebrek. Duellerende duels op gitaar waren standaard waarbij men zelfs met de linkerhand op elkaars gitaar speelde. Voor de pauze sloot men de set af met ‘Still Here Strumming’ van het album Brother to Brother waarin de invloeden van bands als The Free and Bad Company zeer duidelijk te horen waren door de scherpe klank van Alan’s Gibson Les Paul en de rockige riffs.
Na een korte pauze gebruikte Stevie de bottleneck in combinatie met boogie ritmes in de stijl van ZZ Top. Top! Wat een genot er dan boven op te zitten en alles haarfijn te kunnen zien en ondergaan. De bijna 2 uur vlogen voorbij . De ballade ‘Waiting For My Heart To Fall’ was de volgende hoogvlieger. De klankkleuren stonden op de voorgrond en niet zozeer maar de snelheid van spelen. De juiste toon op het juiste moment is het dan en hoe die gespeeld wordt, zet de toon! Het bekende ‘One Way Out’ van de Allman Brothers met zijn slide-boogie-groove-riff klonk fantastisch en met de funky-blues ‘Black Cat Bone’ begeleidt met het Wah-Wah Effect van Alan’s gitaar was de show voorbij. Als toegift dan nog het Booby ‘Blue’ Blands ‘Ain’t no Love In The Heart Of The City ‘met Whitesnake-invloeden, zoals Alan vertelde.
Conclusie voor deze avond: Petje af voor The Nimmo Brothers en men moet ze live absoluut eens meegemaakt hebben. Werkelijk fantastisch!
Gerrie Jansen van Cafe De Comm bedankt voor de zeer prettige samenwerking!
Websites:
> Nimmo Brothers op FaceBook
> Blues Moose Radio
> Blues Moose Café in Café Bar De Comm
> Blues Moose radio bij You Tube
prima recensie, valt niets aan toe te voegen. Misschien ipv bordje ‘vol’ een bordje hangen met ‘respect voor de muzikanten en mensen die muziek willen luisteren’