Verslag + Foto’s 19e Bluesfestival Kwadendamme – 13 en 14 Mei 2011

19e Bluesfestival Kwadendamme
13 en 14 Mei 2011

4 Dagen eieren met spek

Door Mr. Mojoman & Wife.

Het leven van een blues liefhebber is wel leuk , maar ook zwaar! Met de mooie herinneringen van Moulin Blues in mijn hoofd , en kijkende naar mijn kalender staat daar weer vet geschreven , Kwadendamme -13 en 14 Mei ! Dit jaar maar voor het zekere gekozen ,en daarom maar een dag eerder van huis gegaan om zeker te zijn van ons vaste stekkie! En maar goed ook ,want toen we de straat inreden richting grote tent ,stond het links en rechts al goed vol! Maar ons plekje was nog net niet bezet . Na wat gekus en handjes geschud te hebben en een in mijn hand gedrukt blik bier genuttigd te hebben is het tijd om mijn tentje te installeren ! Dit kan je beter eerst doen , en dan pas een biertje pakken , zeker in de volle zon !. Kwadendamme Oost ,stroomt langzaam vol met allerlei pluimage ,van Hells Angel tot huisarts dat elkaar opzoekt en begroet . Net als andere festivals is het soms een reünie . Het wordt later en de hoogste tijd om naar ‘Cafe Lands Welvaren’ in het dorp te gaan waar ze alweer te gauw door de flesjes Jupiter bier heen zijn .


In het zaaltje staat de mooie Wilde May West en band zich te promoten en met succes , ze weten hoe ze de aanwezigen wakker moeten houden ,maar met zo,n mooie zangeres is dat niet moeilijk ! Zelfs een groep Zweden staat zich te vergapen aan deze zangeres , zelfs zo erg dat bij een van deze heren zijn mond zo wijd open stond dat ik dacht dadelijk valt zijn gebitje nog op de grond! Er werd gedanst en veel gedronken en dat de band haar repertoire enkele malen herhaalde viel niemand meer op ,kortom de kop was er af en de donderdag was geslaagd . En zo te horen waren mijn buren links en rechts daar ook geweest ,zo aan het ronken te horen !!
Vrijdagmorgen ,door dat ik een tentje heb dat niet geïsoleerd is werd ik al heel vroeg gewekt door de merels die zich natuurlijk rot schrokken van al dat vreemde volk op de plak. Ontbijtje eieren met spek ,pak jus de Orange en koffie . Maar al gauw genoeg hoor ik weer , Heij jongens ! den Hertog Jan is weer op den goeie temperatuur. Voor dat het grote feest gaat beginnen is het wel van groot belang dat je goed voorbereid bent ,en zorgt voor een goede bodem . Daarom nog ’s middags even wat worst en hamburgers naar binnen werken , en dan is het zover ! dag een van het festival .


Lightnin Guy bijt de spits af ,en hoe. Met zijn bandleden laat hij ons genieten van de heerlijke slide muziek van Hound Dog Taylor , niet zo rauw als Taylor ,maar net iets zuiverder . Een van mijn favoriete nummers van Hound Dog Taylor , Give Me Back My Wig stond ook onder andere op hun repertoire. Dat dit alles aansloeg bleek wel dat het publiek niet wou dat hij ophield dus een toegift . Guy zorgde samen met Bart de Mulder voor een prachtige goede opener deze middag !


Hamilton Loomis is aan de beurt om het publiek wat nog nagenoot van het optreden van Lightnin Guy weer op peil te brengen . In het begin dacht ik funky , jazzy ? niet zo direct mijn ding maar ik moet zeggen deze gast weet precies hoe het moet ! Al gauw weet hij het publiek met zijn muziek keuze te boeien . Ook sprong hij van het podium af ,liep door de menigte en kroop met zijn gitaar weer boven op een staan tafel ,en bouwde hierdoor de climax verder op . Maar ook zijn saxplayer .. wist wat entertainment was . Richard Innes op bass mag er ook best wezen op zijn zes snarige bass . De battle tussen Hamilton op gitaar en Stratton Doyle op zijn alt sax was een juweeltje .Hoogtepunt was toen Hamilton Loomis slide begon te spelen met de saxofoon van Stratton Doyle. Ik denk dat we deze band zeer zeker ergens gaan terug zien . Het was ook wel mooi geweest als Hamilton de rode gitaar van Bo Diddley mee had genomen , en hier het nummer Who do you love mee had gespeeld. Maar je kan niet alles hebben op een dag ! 

Voor Keith Dunn & Band was het niet makkelijk om het publiek weer op het zelfde peil te krijgen als bij de vorige twee bands . De meningen die ik opving zo links en rechts waren verschillend . De een zei dit is blues , de ander had er weer wat meer van verwacht ? Maar Keith Dunn heeft bij mij wel een goede indruk achter gelaten , dit niet omdat hij en een mooi pak aan had maar puur van zijn muziekstijl.


Shawn Pittman , nu niet zittend op een kruk zoals op Moulin Blues maar staand wat ik beter vind staan voor een gitarist !Geen Moeller broertjes maar op drums Boyd Small en Erkan Ozdemir op bass . Shawn zelf was beter in Kwadendamme dan in Ospel , maar als Johnny Moeller ook nog aan zijn zijde had gestaan was het mijn inziens nog beter geweest als het nu was . Alles heb ik niet meegemaakt , maar aan het publiek binnen te horen was het goed.


Hook Herrera en onze eigen Coup de Grace ! als afsluiter voor de eerste dag van het festival , en wat een afsluiter ! Dat het allen top muzikanten zijn blijkt wel uit het feit dat Hook en Coup de Grace maar tien minuten samen geoefend hadden voordat ze het grote podium beklommen ! Dit heeft niemand gemerkt ! vanaf het begin tot het einde spetterde zowel Hook als Coupe de Grace ,Hier bewees Sjors Nederlof nogmaals dat hij terecht de Dutch Blues Award voor de beste gitarist gewonnen heeft . Hook zag er goed uit volgens veel dames , maar voor mij zag het geheel er goed uit . Een groot compliment aan Hook dat hij Sjors en de band de ruimte gaf , dat Hook zijn gitaar pakte was maar voor even ! hij had al snel door dat Sjors hier net even beter in was . Een waardige afsluiter , wat niemand van te voren had kunnen dromen . Ik denk dat Hook door dit optreden heel wat cd,s verkocht heeft!


Zaterdag 14 Mei ;
The Blue Clay ,is een naam die je steeds meer tegenkomt op flyers en posters . En zoals de titel van hun nieuwe cd , Ready For Everything zijn ze er klaar voor ! Tex Mex – een vleugje zydeco , een schepje tradional blues en een scheut Blue Grass , dit is The Blue Clay . De band was ook deze keer aangevuld met toetsenist Jan van den Berg uit Zeeland . Jan is geen onbekende o.a in Cognac (F) waar hij samen met wat andere muzikanten al jaren hun befaamde bluesjam houden in de stad Cognac ,tijdens het grote bluesfestival genaamd ,,BluesPassion .


The Rhythm Chiefs , als je deze jongens op je feestje hebt dan weet je wat je krijgt , een lekker vet stukje blues . En als je Dusty Ciggaar bezig ziet dan ik wel eens , hij moet toch na zo een optreden pijn in zijn gezicht hebben van al die gezichtsuitdrukkingen . De band groeit nog steeds en het is mooi te zien hoe Dusty oog contact houd met zijn drummer om hem met enkele hoofd bewegingen en knikjes er op te wijzen , wat hij wat van plan is of het slot komt .Ook J.J ( Big Blind) jamde nog even mee .


Girls with Guitars , ik was Cassie Taylor al tegen gekomen in haar witte jurkje ! Toen dacht ik , het zal vol staan met kerels daar voor aan het podium ! ( de dames hadden Hook dus!) Ik moet zeggen het ziet er goed uit op het podium , maar als je ze een paar keer gezien hebt dan begint het een beetje tegen te zitten . Waarom ? zal je zeggen ik mis toch meer uitstraling , meer power mag van mij . Ik ben bang dat als ze zo door gaan ze gauw vergeten gaan worden . Cassie Taylor weet dat ze fotogeniek is en gedraagt zich ook zo op het podium , en daarom zie je dat honderden digitale cameraatjes het meest op haar gericht zijn !


Brandon Santini feat . Greg Gumpel ; Brandon Santini had ik een keertje zien en horen spelen in de Rum Boogie Clup in Memphis , en was toen gecharmeerd van zijn harp spel . Dit bewees hij hier ook weer ,samen met Greg Gumpel en niet te vergeten Fokke de Jong op drums en Bart Kamp op bas wisten zij de tent weer in beweging te krijgen . Het was een lust om te zien hoe Greg de noten met heel zijn lijf uit zijn gitaar perste , en Brandon het zelfde deed met zijn mondharmonica .Voor mij was dit een zeer verrassend mooi optreden . Wel dacht ik wat deze band dan wel zondag tijdens de gospel ( blues) mis zou spelen ?


Ian Siegal & Band ,Ian had net als op Moulin Blues een beetje pech , deze keer geen vertraging maar het stemmen van gitaar en geluid liep niet lekker , bij de drummer vielen een paar keer de bekkens van de verhoging . Maar Ian wist ondanks dit alles het publiek weer te boeien met vooral zijn stem en wederom zag je menige dames wegzwijmelen voor aan het podium. ,Veel nummers van zijn nieuwe cd werden gespeeld en je zag de mensen genieten . Dat niet alles gepland was bleek ook hier maar weer ,Ian zag Dusty Ciggaar in het publiek staan en riep hem op het podium ,na wat zoeken naar een gitaar , en een werkende ingang op een versterker ging ,,es loos,, Dusty speelde met Ians band alsof hij er al jaren in meespeelde , je zag dat Ian Siegal genoot van zijn gitaarspel . Het was wel jammer dat we deze twee niet samen mochten horen op gitaar ! Het kon niet uitblijven Ian werd terug geroepen op het podium , en sloot af met het nummer ,, Walk In The Wildernes,, dat een echtpaar uit Geldrop bijna deed samensmelten!.


The Juke Joints , de tent staat vol en bol als deze heren beginnen ,ieder jaar is het mooi om te zien hoe de Juke Joints de tent op zijn kop zetten . Als je foto,s wou maken van deze heren moest je al van te voren een plekje zoeken ! anders ging dit niet je kwam er niet doorheen .


Marcus Malone die backstage zenuwachtig op en neer aan het lopen was , had de moeilijke taak om het stokje van de Juke Joints over te nemen ! Greg Gumpel zij tegen mij ,voor geen goud ter wereld had ik dit gedaan ! Maar Malone die wel wat gewend is wist dit goed aan te pakken ,en zorgde mede dat het 19e Kwadendamme Blues Festival weer de boeken in kan gaan als een wederom geslaagd uitverkocht festival .


De gospel of Blues mis ; Ik zeg maar zo ! Er is niks mis met een mis als het maar een gospel of blues mis is!!!
Mijnheer pastoor en Brandon Santini & Greg Gumpel met Fokke de Jong op drums en Bart Kamp op bass maakte dat zowel de inwoners van Kwadendamme en de festivalbezoekers , konden genieten van een mooie dienst . Mijn Amerikaanse vriend zei nog Jesus on the Mainline zou hier niet misstaan ! , en als een wonder kwam dit nummer vrijwel vlak hierna!

Een volle kerk , of dit altijd zo is kan ik niet zeggen , maar ik moet zeggen ze hebben er een goede pastoor! Die meedenkt met het festival , en zelfs zover gaat dat hij er op zondag een afterparty in de tuin van de kerk gaat houden , met als verrassing het eigen huismerk ,,het Christoffel bier ,, Omdat ik nog hele weg te gaan had heb ik dit laatste maar overgeslagen.

Ik heb een grote waardering voor al het werk wat Peter , Ploon en Kees doen het hele jaar door! En waarom? Juist ,om ons allemaal een heel mooi Blues weekeinde te schenken .
Daarom ,nogmaals namens alle bezoekers van jullie festival zeg ik met mijn vuist tegen mijn hart gedrukt !! DANK JE WEL. En tot de 20e editie .

Ook op Blues Magazine ...