The Sheepdogs – Changing Colours
Format: CD – LP – Digital / Label: Warner Music Canada
Releasedatum: 2 februari 2018
Tekst: Martijn Wesseling
The Sheepdogs behoren inmiddels tot één van mijn favoriete hedendaagse Southern rock bands.
Het vorige album, ‘Future Nostalgia‘, van de heren uit Canada heeft heel wat rondjes gedraaid in mijn autoradio. Wat een heerlijk album! De fijne Southern feel van The Allman Brothers, de gitaren van Led Zeppelin en soms het swampy geluid van Creedence Cleerwater Revival. Het klinkt als een verzameling van classic rock nummers uit de jaren ’60 en ’70 die nooit eerder ontdekt zijn.
Dat album was de opvolger van het door Patrick Carney geproduceerde vierde album. Ook dit was een zeer prettig album, maar wat mij betreft hadden The Sheepdogs op ‘Future Nostalgia’ de perfecte sound te pakken. Een recensent van Infectious Magazine schreef dit als een treffende conclusie.
“Hide the album amongst classic rock gems in a record store and a customer will inevitably find it and claim they struck previously overlooked gold. Spin it in Urban Outfitters and hipsters will admit that they had never really paid attention to their baby-boomer father’s music before. This could be the missing musical link between the ever-growing generation gap.” (bron: https://infectiousmagazine.com/album-review-the-sheepdogs-future-nostalgia/)
‘Changing Colors’ is inmiddels het zesde album van de Southern rockers uit Saskatoon. Op het eerste gehoor herhalen ze hetzelfde kunstje als op het vorige album. Wederom klinkt het geheel als een classic rock gold album voor op een rustige zonnige dag. Vooral de eerste nummers klinken als vanouds.
Bij een tweede luisterbeurt bespeur je echter nieuwe invloeden. Er is bijvoorbeeld duidelijk een Americana sfeertje in verschillende liedjes hoorbaar, zoals in Let It Roll. Ze lijken soms wat meer richting CSNY te trekken, dan richting The Allman Brothers.
Ook zijn er volledig instrumentale intermezzo’s, zoals het nummer The Bailieboro Turnaround. Dit soort liedjes doen dan wel weer sterk denken aan The Allman Brothers en dan natuurlijk voornamelijk aan Jessica.
Eigenlijk valt er weinig aan te merken op dit album. Al voelt hij voor mij net wat minder sterk dan de voorganger. Mogelijk verandert dit echter nog na een paar draaibeurten. Het blijft echter een goede plaat, waarmee The Sheepdogs voor de zesde keer op rij een goede plaat afleveren.
Warm aanbevolen voor alle liefhebbers van southern rock, classic rock en gewoon goede tijdloze muziek!
Favoriete liedje:
Opener van het album en eerder verschenen single: Nobody
Tracklist:
01. Nobody
02. I’ve Got a Hole Where My Heart Should Be
03. Saturday Night
04. Let It Roll
05. The Big Nowhere
06. I Ain’t Cool
07. You Got To Be A Man
08. Cool Down
09. Kiss The Brass Ring
10. Cherries Jubilee
11. I’m Just Waiting for My Time
12. Born A Restless Man
13. The Bailieboro Turnaround
14. Up In Canada
15. H.M.S. Buffalo
16. Esprit Des Corps
17. Run Baby Run
Website: The Sheepdogs
Tour:
18 april: Amsterdam – Paradiso
Klinkt heel goed. De video deed mij aan Grinderswitch denken.