De Canadese rock zangeres Sass Jordan werd op 23 december 1962 geboren in het Britse Birmingham en verhuisde later naar Montreal, waar in de jaren zeventig de glam, punk, blues, prog en metal scene zich steeds meer ontwikkelden. Het was met die achtergrond dat Sass Jordan de muziek leerde ontdekken en beleven. Ze was één van de eerste rock frontvrouwen en vervulde zo een pioniersrol. In 1988 bracht ze haar debuut album ‘Tell Somebody’ uit. Vier jaar later volgde ‘Racine’ dat heel wat succes kende en met ‘Make You A Believer’ en ‘You Don’t Have To Remind Me’ twee grote hits telde. In het begin van de jaren negentig scoorde Sass trouwens meerdere hits. Ze won de Billboard Best Female Rock Vocalist Award, zong een duet met niemand minder dan Joe Cocker voor de soundtrack van ‘The Bodyguard’ en werkte samen met muzikale zwaargewichten zoals Aerosmith, Alice Cooper, Cheap Trick, Van Halen en Carlos Santana. Ook was ze op televisie te zien als jurylid van het Canadese Idols 2003 en had zij een rol in de serie Sisters. Tot ‘From Dusk ‘Til Dawn’ uit 2009 bracht Sass Jordan regelmatig een album uit. In 2017 was het vijfentwintig jaar geleden dat haar succesrijke album ‘Racine’ verscheen en van deze gelegenheid wilde de zangeres gebruik maken om het album opnieuw uit te brengen onder de titel ‘Racine Revisited’ en een promotie tournee te doen. Sass Jordan wilde trouw blijven aan de originele opnames, maar ook iets doen wat nog niet gedaan was. In plaats van de liedjes met de nieuwste technieken te updaten, ging Sass terug in de tijd en wilde ze het album doen klinken alsof het opgenomen was in de jaren zeventig. Nu brengt Sass met ‘Rebel Moon Blues‘, haar eerste blues album uit. Buiten ‘The Key’ dat Sass samen met Derek Sharp schreef staan op het album allemaal covers. Sass nam het album, samen met haar band The Champagne Hookers en een paar gastmuzikanten, op in drie dagen. De opnames gebeurden terwijl de hele band samen speelde in dezelfde kamer.

Tekst: Walter Vanheuckelom, i.s.m. ConcertMonkey.be

Het eerste wat we op het album ‘Rebel Moon Blues’ horen is iemand die een paar maal hoest. Rare manier om een album te beginnen. Na een paar hoestjes krijgen we een veel beter geluid met de scheurende mondharmonica riffs van Steve Marriner, die ‘Leaving Trunk’ op een fantastische wijze op gang trekt. ‘Leaving Trunk’ werd geschreven door Sleepy Joe Estes en het werd in 1968 beroemd gemaakt door Taj Mahal, die dit schitterende nummer opnam voor zijn titelloos debuut elpee. De stem van Sass Jordan heeft nog niets aan kwaliteit en kracht verloren. Ze heeft nog steeds die rauwe, whisky doordrenkte stem, waarmee ze haar publiek kan raken. Buiten het schitterende mondharmonica spel van Steve Marriner mogen we ook nog genieten van de uitstekende snaren solo van gitarist Chris Cadell en de funky getinte baslijn van Derrick Brady. ‘Leaving Trunk’ is een geweldige opener. Met het heel dansbare ‘My Baby’ krijgen de dansliefhebbers de tijd om de beentjes in de lucht te smijten. Deze Willie Dixon cover, werd al ontelbare leren gecoverd en de meesten zullen ‘My Baby’ wel kennen in de versie van Little Walter. Sass Jordan blijft wat ritme en melodie betreft zeer dicht bij de versie van Little Walter. Daar hebben de prachtige mondharmonica riffs en solo van gastmuzikant Steve Marriner natuurlijk weer een groot aandeel in. Sass past als zangeres de tekst niet aan en blijft de tekst vanuit het originele mannelijk standpunt zingen.

‘Am I Wrong’ werd geschreven door Kevin Moore, beter bekend onder zijn artiestennaam Keb’ Mo’. Met ‘Am I Wrong’ neemt Sass Jordan ons mee naar de Mississippi Delta. Het nummer heeft een footstomping ritme en het ritmische handgeklap geeft ‘Am I Wrong’ nog een extra touch. Voor de rest krijgen we instrumentaal niet veel instrumenten te horen, maar dat hoeft ook niet als hetgene dat we te horen krijgen van zo een hoge kwaliteit is als het slidewerk van Chris Cadell op zijn dobro. Chris laat zijn bottleneck met zoveel gevoel over de snaren van zijn dobro glijden, dat het een lust is voor het oor. Het slidewerk blijft de sound bepalen in de Elmore James cover ‘One Way Out’, dat wereldberoemd gemaakt werd door The Allman Brothers. Sass Jordan heeft er in haar versie voor gekozen om het Southern geluid van The Allman Brothers te behouden. De slide gitaar van Chris Cadell en de gitaar van Jimmy Reid zorgen voor prachtige harmonieuze gitaar partijen. Sass Jordan zingt deze klassieker weer op haar eigen kenmerkende wijze. In de klassieker ‘Palace Of The King’ klinkt de gitaar van Chris Cadell even verschroeiend en priemend als de gitaar van Freddie King in de originele versie. Ook hier blijven Sass Jordan en The Champagne Hookers heel dicht bij de originele versie. Het enige originele nummer op het album is ‘The Key’, dat door Sass Jordan en haar man Derek Sharp geschreven werd. ‘The Key’ is zeker geen blues nummer, het leunt eerder tegen het rock repertoire van Sass Jordan aan. Drummer Cassius Pereira en bassist Derrick Brady zorgen voor de heerlijke rock groove en gastmuzikant Jesse O’ Brien is het gehele nummer uitstekend en uitdrukkelijk aanwezig op zijn keyboards. ‘The Key’ heeft een erg sterk refrein en met een melodieuze gitaarsolo zet gitarist Chris Cadell de kers op de taart.

Leaving Trunk


Na haar zelf geschreven ‘The Key’ kiest Sass volop voor de blues met de Joseph Benjamin Hutto cover ‘Too Much Alcohol’. Met alleen het slidewerk op de resonator gitaar als begeleiding weet Sass met haar stem te imponeren. Je hoort de vreugde in haar stem, wanneer ze deze song zingt en met een laatste rauwe vreugdekreet sluit ze ‘Too Much Alcohol’ op een knappe wijze af. Jordan sluit haar blues album af met een uitstekende versie van ‘Still Got The Blues’ van de Ierse gitaarlegende Gary Moore. Ondanks dat haar versie zowel vocaal, als instrumentaal heel erg goed in elkaar zit, blijft Gary Moore steeds maar in mijn hoofd rond spoken. Dit is geen kritiek, maar het is steeds gevaarlijk om een nummer dat zo innig en intens met een artiest vergroeid is te coveren, al ben ik er zeker van dat Sass Jordan tijdens haar concerten de volledige zaal zal inpakken met haar versie van ‘Still Got The Blues’. ‘Rebel Moon Blues’ van Sass Jordan is niet alleen een prima album, omdat het bijna allemaal bekende en sterke covers bevat, het is een plezier om de Canadese zangeres deze blues en bluesrock songs te horen zingen. Het zijn bovendien songs die ze perfect in haar repertoire kan passen. In juni komt Sass Jordan naar Nederland voor zes concerten en ik ben er van overtuigd dat de Nederlandse fans van Sass Jordan dan een geweldige mix van rock en blues gaan voorgeschoteld krijgen. Op 31 mei is Sass Jordan te gast op het Ribs & Blues Festival in Raalte, op 1 juni staat ze op het podium van Luxor Live in Arnhem, op 3 juni in Manifesto in Hoorn, op 4 juni in Mezz in Breda, op 5 juni in P60 te Amstelveen en op 6 juni in Iduna te Drachten [check de concertagenda]

Sass Jordan - Still Got The Blues

Sass Jordan
Rebel Moon Blues

Te bestellen bij bol.com

Formats: CD / Smokey Blue Vinyl / Digital
Label: Stony Plain Records
Release date: 13 March 2020

Track Listings
1. Leaving Trunk (J. Estes)
2. My Babe (Willie Dixon)
3. Am I Wrong (Kevin Moore)
4. One Way Out (M. E. Sehorn /E. James / S. B. Williamson)
5. Palace of the King (Leon Russell / Don Nix/Duck Dunn)
6. The Key (S. Jordan / D. Sharp)
7. Too Much Alcohol (Joseph Benjamin Hutto)
8. Still Got The Blues (Gary Moore)

Sass Jordan: Zang

The Champagne Hookers
Chris Cadell: Gitaar, slide, dobro
Jimmy Reid: Gitaar en backing vocals
Derrick Brady: Bas en backing vocals
Cassius Pereira: Drums en backing vocals

Extra muzikanten
Steve Marriner: Mondharmonica
Jesse O’ Brien: Keyboards
Hill Kourkoutis: extra zang op #5


Ook op Blues Magazine ...