Marc Ford & The Neptune Blues Club – The Vulture
Format: CD / Label: Eigen Beheer
Releasedatum: 14 oktober 2016
Tekst: Jan Hogenberg
De carrière van Marc Ford is er een met vele ups en downs. De muziek en verhalen die de oorsprong hebben uit de mindere periode zorgen uiteindelijk voor het succes waardoor deze muzikanten op een of andere manier altijd in deze vicieuze cirkel blijven hangen. In 2014 mochten we nog genieten van het herfst moment van Marc Ford met zijn solo-album ‘Holy Ghost’. Hierbij vooral muziek die geschikt is, zoals Marc zelf zegt, voor de zondagochtend.
Marc Ford begon zijn carrière in 1980 bij psychedelische rockband Burning Tree om daarna vervolgens een roemruchte periode bij The Black Crowes als zeer getalenteerde lead-gitarist door te brengen. Deze periode wordt ook gekenmerkt door veel negatieve uitingen als drank en drugs. Ook vanwege het vele getouwtrek tussen beide broers Robinson heeft Marc uiteindelijk de keuze gemaakt voor zichzelf verder te gaan al zullen anderen daar een andere mening over hebben. Anno 2016 is Rich Robinson nog steeds heel positief over Marc tijdens de Crowes-periode. ”Marc zorgde voor extra dynamiek en sfeer in de muziek van ons destijds en was in staat een nummer verder te brengen dan wij hadden bedacht”, zei Rich onlangs. Marc heeft zelfs onlangs meegespeeld bij een opname sessie voor de Woodstock Sessions alwaar Rich zijn laatste album en ander solo materiaal speelde voor geselecteerd publiek.
Na deze Crowes periode werd Marc Ford veelal gevraagd als gastmuzikant voor bijvoorbeeld Ben Harper, Gov’t Mule, Jayhawks en Blue Floyd. En heeft hij tussendoor ook zijn kwaliteiten als producer laten gelden voor The Steepwater Band en Phantom Limb.
Nu dus het lang verwachte tweede album ‘The Vulture’ van het in 2009 opgerichte The Neptune Blues Club. Samen met Mike Malone op zang en keyboards, John Bazz op (hoe toepasselijk) bas en drummer Anthony Arvizu zorgden zij destijds voor een lekkere bluesplaat welke was opgenomen in de schuur van Marc in Los Angeles. Het werk voor dit nieuwe album lag al een tijdje klaar en wachtte tevergeefs op een label die het wilde uitbrengen. De opnames zijn van begin dit jaar en opgenomen in de Tiny Telephone Studios van John Vanderslice in San Francisco. Het album vertegenwoordigt de vaste kernwaarden van al het werk van Marc, namelijk met veel soul ingezongen, muzikaal sterke composities en songs die vastkleven in je gedachten, gespeeld meer zeer gepassioneerd gitaarspel en begeleid met een zeer solide begeleidingsband.
”The Vulture is meer bedoeld voor de zaterdagavond”, zegt Marc. Je komt al lekker in de stemming voor een fijn optreden van je favoriete band of een lekkere stapavond met vrienden. Heerlijk losjes gespeeld, geen moeilijke schema’s maar vooral een zeer gevarieerd album waarbij iedere liefhebber van het werk van The Black Crowes ook zeer aan zijn trekken komt. Op zijn facebook pagina schreef Marc al dat het nieuwe werk anders zou zijn dan het vorige, psychedelischer, rauwer, gitaren die naar Jimi Hendrix’ solo’s neigen.
https://soundcloud.com/perry-street-management/marcford-01v2-devilsinthedetails-isrc-qz3lc1600001wav/s-qEflP?in=perry-street-management/sets/complete-the-vulture/s-075dz
Dit is zeker gelukt. Rauwe bluesrock, subtiele rock ’n roll, boogie, soul, country, gospel, funk en R&B. Hoe gevarieerd wil je het hebben? In het rijtje albums wat dit jaar is uitgekomen van de ex-Crowes leden kan ik bijna stellen dat deze bovenaan staat in mijn favorieten. Het gitaarwerk van Marc is precies zoals zijn vroegere broodheer al zei; Marc is in staat elke song naar een hoger niveau te tillen met zijn invulling op gitaar. Marc’s vocalen zijn zeer geschikt voor de memorabele teksten.
Op zijn tijd neemt Mike Malone de honneurs waar waardoor ook hierin de variatie als zeer prettig kan worden beschouwd. Met zo’n album blijkt maar weer dat een verloren gewaande artiest toch ook in staat is om op eigen benen te kunnen staan. Ik kan niet anders stellen dan dat ‘The Vulture’ een fantastisch album is geworden waarmee Marc Ford wat mij betreft weer naast Rich staat zoals ze vroeger ook deden. Heerlijk duellerend qua gitaar maar dan op afzonderlijke albums.
Marc Ford staat weer bovenaan de berg en kan rekenen op een flinke schare fans. Mijn zege had hij al!!
Helaas pas volgend jaar mei weer te zien in Nederland in W2 Den Bosch met The Neptune Blues Club.
Tracklist:
01. Devil’s In The Detail
02. The Same Coming Up
03. All We Need To Do Is Love
04. This Ride
05. The Vulture
06. Arkansas Gas Card
07. Old Lady Sunrise
08. Deep Water
09. Ghetto Is Everywhere
10. Shalimar Dreams
11. Girl Of Mine
Website: Marc Ford
We horen graag je mening! Voeg reactie toe