Interview Henrik Freischlader + Win CD !

In gesprek met … HENRIK FREISCHLADER

januari 2010 – Tekst: Andre Wittebroek ; Foto’s: Marco van Rooijen

Enkele weken geleden stonden er op BluesMagazine.nl recensies van 2 van zijn CD’s. Frank van Engelen deed de recensie van de 3 dubbel CD – Live – uit 2008 en ondergetekende die van zijn nieuwste CD – Recorded by Martin Meinschaefer. Onafhankelijk van elkaar kwamen we beiden tot de conclusie dat deze man erg goed is, net als deze CD’s. Een nadere kennismaking leek mij daarom zeer terecht, ook omdat waarschijnlijk erg weinig mensen hem kennen. De Duitse blueswereld is nog totaal onbekend hier en daar gebeuren ook zeer interessante dingen!

Aan het einde van dit interview lees je hoe je kans kunt maken op het winnen van een van zijn CD’s !!

Zo gezegd zo gedaan en dus heb ik een interview met hem geregeld en een verslag ervan staat hieronder, maar eerst even een korte (erg moeilijk voor mij – LOL!) schets van de mans loopbaan zover.

In 1982 is hij in Keulen Duitsland geboren en met 4 jaar begon hij drums te spelen, leerde daarna piano en bas. Op zijn 14de nam hij de gitaar ter hand en dat werd uiteindelijk zijn hoofdinstrument, hoewel hij de andere instrumenten blijft bespelen. Gitaristen als Gary Moore, BB King, SRV, Rory Gallagher, Robben Ford en Peter Green waren zijn eerste voorbeelden ( voor wie eigenlijk niet!)

In 2004 vormde hij de Henrik Freischlader Band (HFB)en debuteerde met de CD The Blues in 2006. Direct werd hij –De toekomst van de blues in Duitsland- genoemd. In 2007 gevolgd door de CD –Get Closer- Beide CD’s waren zeer succesvol. In 2007 verzorgde de band het voorprogramma van de tour van Joe Bonamassa in Duitsland en speelden ze enkele nummers samen. Tijdens die tour sprak ik hem voor het eerst in De Bluesgarage in Hannover. De combinatie Joe/ Henrik sloeg in als de bekende bom en dat zou de hele tour zo blijven. Joe zelf is ook erg gecharmeerd van Henrik’s gitaarspel en zijn kijk op de blues. Ze hebben veel gemeen. In 2008 volgde de 3dubbel Live CD gevolgd door de –Rorymaniatour- een tribute to Rory Gallagher, met diverse muzikanten. Daar is ook een CD van uitgekomen.

In 2009 richtte hij zijn eigen platenmaatschappij op – Cable Car Records- waar in november zijn nieuwste CD -Recorded by Martin Meinschaefer- uitkomt. Verder verzorgt hij ook het voorprogramma van BB King. Een leuke anekdote: voor het concert van BB King had hij al , maanden van tevoren, een eerste rij kaartje gekocht, maar toen men BB King over de nieuwe Duitse bluesman Henrik vertelde, hem enkele stukken liet horen, was hij zo onder de indruk dat Henrik het voorprogramma mocht doen! Wat er met zijn kaartje gebeurde weet ik niet ………………..

Ook nog begon hij in 2009 met een nieuw project -5 Live- naast de HFB. Men zat regelmatig te jammen met 5 muzikanten maar dat beviel zo goed dat het resulteerde in de CD -Live in the Kitchen-. Ze jamden in een keuken ergens aan de kust en daar is de CD in een keer opgenomen. Ze spelen nu ook regelmatig buiten de HFB om, meer relaxte, jazzy muziek.

Henrik speelde de afgelopen jaren meer dan 500 shows in Duitsland, Frankrijk, Polen, Oostenrijk en Zwitserland, hij zou dat graag uitgebreid zien met Nederland, Belgie en de UK.

HET INTERVIEW

Waarom heb je besloten gitaar te gaan spelen?

Henrik : Toen ik Gary Moore de eerste keer hoorde!! Ik was toen 14 jaar en op vakantie. In een cafe in onze vakantieplaats was de achtergrondmuziek Gary Moore’s album After Hours. Dat was het!! Daarna heb ik mijn drumstel bijna niet meer aangeraakt. Van mijn zakgeld kocht ik alle albums van hem en heb alleen nog maar gitaar gespeeld.

Wie of wat waren je voorbeelden en invloeden?

Henrik : Eerst alleen maar Gary Moore, maar gaandeweg ontkom je natuurlijk niet aan BB King, Albert Collins, Stevie Ray Vaughan, Robben Ford, Peter Green en vele anderen.

Wat vind je van de huidige bluesscene en welke artiesten bewonder je daarin?

Henrik : Die vind ik heel goed, maar helaas spelen veel artiesten die ik bewonder zelden in Europa zoals Jon Cleary, Doyle Bramhall 2 en Nikka Costa. Joe Bonamassa doet het ook erg goed, geweldige muzikant en een erg aardige vent.

Hoe ziet je eigen muziekgeschiedenis er uit?

Henrik : Ik was al heel jong gefascineerd door klank en ritme. Thuis waren altijd veel instrumenten, mijn vader had een drumstel en allerlei percussieinstrumenten in de kelder, dat was erg interessant en spannend voor een kleine jongen! Met zeven jaar kreeg ik pianoles maar dat ging niet. Ik wilde geen noten lezen maar speelde op gehoor, de lessen stopten en ik ging terug naar mijn drumstel tot ik met 14 jaar naar de gitaar greep. Basspelen deed ik parallel met de gitaar en het zingen kwam later. Pas op mijn 19de.

Welke CD’s heb je reeds gemaakt en welke vind je het best gelukt?

Henrik : Eerst het debuutalbum THE BLUES , daarna GET CLOSER, toen de LIVE-3-CD set. Daarna ontstond het andere project 5LIVE, een spontaan idee in samenwerking met de radiozender Deutschlandfunk om een CD/LP op te nemen. Dat was verschrikkelijk mooi. We zaten aan de Oostzee in een oude boerderij en jamden in de keuken, terwijl de spaghetti en tomatensaus op het fornuis pruttelden. De Deutschlandfunk nam alles direct op. Het gaf een geweldige sfeer, zeer natuurlijk en ongedwongen. Er was ook een saxofoon en Hammondorgel bij, wat ik nooit in mijn eigen band had gehad; we waren altijd een trio: gitaar, bas en drums.
De nieuwste CD is mijn lieveling. Met 16 jaar deed ik al eens zoiets. Omdat ik geen medemuzikanten had moest ik alle instrumenten zelf bespelen. Toen uit noodzaak, nu wilde ik het! Het was altijd mijn wens het een keer echt professioneel te doen. Toen had ik een kleine eenvoudige 4-sporen Tascam en het was best redelijk goed gelukt, nu had ik het geluk Martin Meinschaefer te ontmoeten en van zijn studio gebruik kon maken. Gegarandeerde topgeluidskwaliteit! Vandaar de titel van de CD.

Welke gitaren bespeel je vooral?

Henrik : Mijn hoofdgitaar is een Fender Stratocaster uit 1963. Verder gebruik ik vaak een 63 ES-345, een 69 Telecaster en mijn nieuwe 59 RI Les Paul, die door gitaarbouwer Florian Jaeger compleet omgebouwd is en nu als een oude klinkt.

De laatste jaren ben je zeer succesvol in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland, zeg maar de Duitstalige landen. Hoe zie je de toekomst m.b.t. andere landen , Nederland bijvoorbeeld? Is het moeilijk daar optredens te krijgen?

Henrik : Ik zou ontzettend graag in jouw land willen optreden, maar ja jullie zijn een land met kunstenaars en musici in overvloed en zitten die te wachten op een voor hen onbekende Duitse gitarist? Ik hoop het wel natuurlijk en als ik word uitgenodigd zal ik er zeker zijn!! Hopelijk leidt, dat wat jij voor mij doet , tot enkele optredens. (hoop ik ook!! Promotors??)

Zijn de inkomsten van de concerten nodig om te bestaan?

Henrik : De inkomsten zijn ondergeschikt, nu moet ik wel zeggen dat er nu heel redelijk van kan leven, maar ik WIL de concerten! Zonder die zou het helemaal geen plezier meer geven, liefst veel en in zo verschillend mogelijke zalen. Het motiveert zeer de mensen direct met jouw muziek te bereiken. Het publiek draagt enorm bij aan de energie van de muziek.

Hoe zie je de toekomst in de blues? Joe Bonamassa doet zijn Blues In The Schools en gaat naar scholen toe om de jeugd bij de blues te betrekken. Is er ook zoiets in Duitsland enne niets voor jou?

Henrik : Dat idee speelt ook hier , maar persoonlijk vind ik het moeilijk over muziek te praten als een soort docent. Bij mij moet de bluesmuziek zelf zijn verhaal vertellen, die kan dat veel beter dan ikzelf. Ik speel vaak op schoolfeesten en school-rock-festivals. Onze laatste optredens in Frankrijk waren vooral voor scholieren. Het is dan natuurlijk prachtig om te zien dat die jongeren door de blues “gepakt” worden en echt enthousiast geworden zijn.
Hoe zou je een echte groove moeten omschrijven? Deze mix van ritme, spanning en tempo kan man met woorden niet omschrijven, levend maken, daarvoor heb ik mijn gitaar nodig. Groove moet gehoord en gevoeld worden. Als je daarin meegaat , weet je er alles over.

En de toekomst in de muziek? Kijk ik naar de materiële kant , dan kan ik alleen maar zeggen:
IK HEB GEEN KEUS, HET GAAT NIET ZONDER DE MUZIEK!! Misschien gaat het zonder geld. Maar zonder muziek, NEEN!!

P.S. Een prachtige stelling aan het eind van een erg interessant interview.

Website Henrik Freischlader : www.henrik-freischlader.de
CD’s zijn hier rechtstreeks te bestellen via de shop op zijn site !

Ook op Blues Magazine ...