Tedeschi Trucks Band – Muziekgebouw, Eindhoven 4 april 2019
Op 2 april keert de 12-koppige band onder leiding van Susan Tedeschi en meestergitarist Derek Trucks terug naar Europa en speelt hun eerste van twee Nederlandse concerten op 4 april in het Muziekgebouw te Eindhoven. Derek en zijn wederhelft Susan brachten met hun band vorige maand hun vierde studio album uit: ‘Signs’ (lees hier de recensie). Ook Derek en Susan hebben het in hun songs over de haat en verdeeldheid in de wereld in het algemeen en in Amerika in het bijzonder. Hun boodschap is dat we niet moeten wanhopen: ‘Everything must burn before hope can live again’, zoals te horen is in het nummer All The World. Het nieuwe concertjaar is begonnen en de toer voert hen door Europa, Japan en thuisland Amerika.
Tekst: Nineke Loedeman / Foto’s: Marco van Rooijen. Alle foto’s van de avond zijn te vinden in het album Tedeschi Trucks Band. (Let op: alle foto’s, video’s en teksten op deze website zijn auteursrechtelijk beschermd. Het is niet toegestaan deze zonder voorafgaande toestemming te gebruiken, af te drukken of te publiceren.)
Precies twee jaar na hun verpletterende Nederlandse show in een afgeladen AFAS Live, staat het twaalftal dit keer in de Grote Zaal van het prachtige Muziekgebouw in het centrum van Eindhoven. De Grote Zaal is praktisch vol en volledig gevuld met liefhebbers van soul, gospel, blues en southern rock. Zij zijn hier gekomen vanuit alle windstreken van Nederland, Duitsland en België. De sfeer is uitstekend, men is verwachtingsvol en om klokslag 20.15 uur loopt de band onder applaus het podium op.
De band oogt fris en gaat er zoals altijd 100 % voor, er is geen enkele aanwijzing voor enige vermoeidheid na hun reis naar Europa. De opener van vanavond is het swingende Laugh About It (van album Let Me Get By) waarin Derek direct een fraai stukje distortion in zijn gitaarsolo giet. Een lekkere binnenkomer dus. Al tijdens het soulvolle Don’t Drift Away (album Made Up Mind) valt me op dat Susan uitstekend bij stem is. Krachtig, warm en met dat heerlijke rauwe randje. Ze straalt sowieso power uit, is gekleed in een pittig jurkje met haar benen gestoken in een paar gehakte laarsjes, waarmee ze haar pedalboard uitstekend weet te bedienen.
Naast veelal bekend werk van de afgelopen jaren, horen we vanavond ook nieuw werk van ‘Signs’: I’m Gonna Be There, When Will I Begin (met een hoofdrol voor zanger Mike Mattison en tromboniste Elizabeth Lea), en titelsong Signs. Stuk voor stuk pareltjes.
Is op het album nog multi-instrumentalist, componist en arrangeur Kofi Burbridge te horen, zijn vervanger in de band is toetsenist Gabe Dixon. (Kofi, bandlid van het eerste uur, overleed 15 februari jongstleden op 57-jarige leeftijd na terugkerende complicaties ten gevolge van zijn hartoperatie in 2017.)
Ook bassist Tim Lefevbre is er al een tijdje niet meer bij, iets verscholen achter zijn basgitaar zien we Brandon Boone.
Verder zien we achterin het imposante dubbele drumstel, met de twee eveneens imposante drummers Tyler Greenwell en JJ Johnson, op rechts achter vinden we de (backing) vocalisten Mark Rivers, Mike Mattison en Alecia Chakour, voor staat de driemansterke blazerssectie met Kebbi Williams op sax, Ephraim Owens op trompet en Elizabeth Lea op trombone.
Eigenlijk voltrekt deze wonderschone avond zich in één grote roes, een korte pauze is ingelast om even bij te komen, zowel voor de band als voor het publiek. Kleurt de band gedurende de eerste set misschien redelijk keurig binnen de lijntjes, dat gaat voor de tweede set niet meer op. Met I Walk On Guilded Splinters (oorspronkelijk van Dr. John) worden alle registers opengetrokken en gaat het pas echt helemaal los!
De voelbare energie groeit gedurende de avond uit tot immense proporties. Derek tovert de ene na de andere onwereldse solo uit zijn Gibson. Ook Susan laat weer eens zien en horen dat haar uitstekende gitaarspel sterk en krachtig is, net als haar stem. Deze twee vullen elkaar perfect aan en gaan voor in lekker lange jams vol swingende (gospel)klanken.
Voor een extatisch publiek zweept deze topband, onder bezielende leiding van master of slide Derek Trucks en Susan Tedeschi, zichzelf op en wordt als één geheel naar grote hoogten gestuwd. Kan het beter? In mijn optiek niet. Hier staat simpelweg de nummer 1 band in onze hedendaagse muziek. Alles klopt op het podium, het geluid is trouwens uitstekend in de Grote Zaal, er wordt meegezongen, meegedeind en gedanst, het is simpelweg GENIETEN. Op het voorstellen van de bandleden na, wordt er niets gezegd. Dit is en blijft een band van weinig woorden, maar zeg nu zelf: who cares?
Magische momenten? Genoeg! Ik noem een lange uitvoering van Key To The Highway (waarin het publiek ademloos luistert naar de indrukwekkende drumsolo’s) en de prachtige gospel Sweet Inspiration welke Susan hier fantastisch neerzet. I Pity The Fool straalt zoveel power uit dat je niets anders kunt dan meegalmen met Susan. En dan natuurlijk die machtige klassieker Angel From Montgomery….
Na een zinderende tweede set verdwijnt de band kort van het podium om terug te komen voor de toegift: met Let’s Go Get Stoned en Space Captain, beide songs vooral bekend geworden door Joe Cocker, wordt de avond in stijl afgesloten. Er gaat een diepe siddering van ontlading door het publiek en men verlaat rustig en waarschijnlijk nog lichtjes in trance de zaal.
Na kort napraten in de foyer verlaten ook wij het Muziekgebouw, om Derek en Susan en enkele bandleden buiten nog tegen het lijf te lopen. Zij lijken nog ‘even de stad’ in te gaan. Wellicht om de overwinning van PSV diezelfde avond mee te vieren?
Op 24 april staat de Tedeschi Trucks Band in TivoliVredenburg te Utrecht. Blues Magazine is er natuurlijk weer bij en wensen iedereen die ook een kaartje heeft kunnen bemachtigen alvast een hele fijne avond toe!
Website Tedeschi Trucks Band
Set 1
Laugh About It
Don’t Drift Away
Signs
When Will I Begin
Right On Time
Key To The Highway
Part Of Me
Idle Wind
Set 2
Walking On Guilded Splinters
I’m Gonna Be There
Sweet Inspiration
Made Up Mind
Darlin Be Home
Shame
I Pity The Fool
Angel From Montgomery / Sugaree
I Want More
Toegift
Let’s Go Get Stoned
Space Captain
Alle foto’s van de avond zijn te vinden in het album Tedeschi Trucks Band.
Prachtige recensie en schitterende foto’s. De beste band van dit moment. De 24e zijn we er weer bij.
“Voor een extatisch publiek zweept deze topband, onder bezielende leiding van master of slide Derek Trucks en Susan Tedeschi, zichzelf op en wordt als één geheel naar grote hoogten gestuwd”
Mwoh, ben ik toch niet helemaal eens. Laat ik vooropstellen dat ik echt genoten heb van het muzikale vakmanschap van de muzikanten van de band. Echt fenomenaal. Maar van opzwepen is niet echt sprake vind ik. Derek staat als een zoutpilaar met de rug naar het publiek. En Susan beperkt zich tot het voorstellen van de bandleden en het aankondigen van een enkel nummer.
Iets meer interactie met het publiek zou fijn zijn. Als je dat vergelijkt met, pakweg een Vintage Trouble dan is het verschil immens.
Wat ik wel een verademing vond was dat gebrek aan ´publieksparticipatie´ en show. De muzikanten en de muziek moesten het doen en dat was voldoende.