Sem Jansen & Leif de Leeuw
Sint Jacobskapel in Nijmegen
14 Oktober 2022
(Tekst en foto’s Arthur ter Avest)
Laat ik maar met de conclusie beginnen: wat een ongelofelijk mooi
(semi-) akoestisch concert heeft dit tweetal gegeven in de pittoreske
15de eeuwse Sint Jacobskapel in Nijmegen! In totaal konden 40
mensen dit concert bezoeken, waarmee het uitverkocht was. Deze
intimiteit heeft zeker bijgedragen aan de sfeer en de intense beleving,
het gebeurt niet vaak, maar wanneer het gebeurt dan maken de
muzikanten direct contact met de ziel van de toehoorders en ik denk dat
dit door velen met mij zo is ervaren. Magisch!
Sem en Leif hebben 2 sets gespeeld van ca. 45 en 60 minuten, waarbij
naast dat er iets werd gezegd over de gespeelde nummers, de
instrumenten ook kort werden geïntroduceerd en daarvan stonden er
nogal wat voorin de zaal: 4 akoestische gitaren, 2 lapsteels, Leif’s Flying
V, en een mandoline. ‚Wat doet dat ertoe?‘, vraag je je misschien af, óók
de verschillende klankkleuren maakten dit concert tot wat het werd,
namelijk heel mooi.
Begonnen werd er met 2 nummers van the Band,
waarna Sem zijn eerste nummer inzette van de begin volgend jaar te
verschijnen dubbelaar waarin hij zijn transitie van vrouw naar man/ van
Britt naar Sem bezingt. In de daarbij horende tour `Who the f*ck is
Britt?!`zullen de nummers nog meer ingeleid en deels ook van beelden
voorzien worden dan vanavond het geval was, ik kan verklappen dat dit
een mooie extra dimensie is bij wat je voorgeschoteld krijgt. Sem
vertelde bijvoorbeeld dat voor het begin van de transitie er vele
gesprekken plaatsvinden met psychiaters en psychologen en er dan ook
gewezen wordt op de onomkeerbare gevolgen van het starten met de
transitie. Het thema ‚kinderen krijgen‘ is dan één van de onderwerpen en
dat heeft hem toen wel even bezig gehouden en ertoe geleid dat hij dit
ook met zijn zus heeft besproken, want stel, zij zou geen kinderen
kunnen krijgen… Uiteindelijk werd zuslief snel zwanger en was dit thema
van tafel. Het nummer ‚Uncle Sem‘ (ook de titel van de dubbelaar) gaat
hierover en dan met name, dat hij het zich tot dan toe nooit voor heeft
kunnen stellen oom te worden.
Naast dat er meerdere nummers werden gespeeld van deze te
verschijnen dubbelaar, werden er ook enkele nummers gespeeld van de
Leif de Leeuw Band en werden een aantal helden geëerd (één van de
anekdotes ging over een road trip in de USA die beide muzikanten vorig
jaar hebben gemaakt en ze 2000 mijlen heen en met een grote omweg
terug hebben gereden (totaal ca. 9000 mijlen) om één van die helden te
zien spelen), waarbij ik tot mijn schande moet bekennen die niet te
kennen en de namen ook niet onthouden te hebben. Doet er niet toe, de
uitvoeringen waren prachtig, soms uitbundig, soms heel verstild en altijd
zeer melodieus. Bij de transitie van Sem hoort natuurlijk ook de
verandering die zijn stem gedurende de afgelopen jaren heeft
doorgemaakt. Daar ik de Leif de Leeuw Band in de afgelopen jaren vele
malen heb gezien, heb ik die veranderingen ook waar kunnen nemen en
mag wel stellen, dat ik soms blij was wanneer de band lange jams
speelde. Inmiddels is zijn stem vast geworden en het beluisteren meer
dan waard! Dit is waarschijnlijk één van de uitdrukkingsvormen van dat
hij ‚thuis‘ is gekomen en ik denk dat de kleuring van de stem met de
jaren alleen maar mooier zal worden.
Aan al dit moois kwam na goed anderhalf uur spelen een eind, een
staande minuten lang durende ovatie viel de heren ten deel en na een
toegift verlieten ze onder luid gejuich de Sint Jacobskapel. Wat mij
betreft een memorabel concert.
Website: semjansen.com en leifdeleeuw.com
We horen graag je mening! Voeg reactie toe