Charlie Musselwhite
The Well
Formaat : CD
Label : Alligator / Munich Records
Release : 23 augustus 2010
Door Frank van Engelen
Als ik de naam Charlie Musselwhite laat vallen, weet iedereen het meteen waar ik het over ga hebben. Deze man heeft een enorme reputatie opgebouwd als White Bluesman. Hij werd geboren in 1944 in Memphis, en heeft echt met iedereen gespeeld die je maar kan bedenken, en een legio van album afgeleverd inmiddels. het moge bekend zijn dat onze vriend een echte specialist op de blues harp is, en zijn stem niet zijn belangrijkste wapenfeit is. Zijn stem klinkt een beetje als een lazy Clapton en JJ Cale, en is niet echt dat je nou zegt: Oei wat goed, maar het ondersteund de nummers prima vind ik, en geeft een lekker laidback gevoel.
Wat een boel mensen misschien niet weten, is dat Charlie begonnen is met gitaar spelen, en in dit nieuwe album doet hij dat nog eens een keer.
Het nieuwe album- The Well genaamd, is een puik stukje blues genot als je het mij vraagt. De meeste nummers zijn gewoon van zijn hand, en de begeleiders zijn ook niet voor de poes zullen we maar zeggen. Zo is daar Dave Gonzales(Paladins),
John Bazz-Bass, Stephen Hodges-drums, en tot slot special guest Mavis Staples-vocals.. Ja , die laatste laat wel even het album een ander toontje zingen, helemaal mooi vind ik, maar daar zo meer over.
Dit album heeft een tijdje geduurd, voor dat dit uit gekomen is, het laatste wapenfeit is toch al een heel eind terug weer. Maakt helemaal niet uit, want deze man blijft ons laten zien dat hij nog steeds erg mee telt kan ik U melden.
Het album is gevuld met de beste Blues die je maar kan bedenken, Down Home blues en laid back zullen we maar zeggen, maar ook Jazzy tunes instrumental break, en dan de invulling qua band en solo’s geweldig gewoon. Elk nummer geeft een specifiek sfeertje weer, en het verveelt geen minuut, maar is alleen maar heel erg te prijzen, dat deze Musselwhite gewoon wederom een meesterwerk uit zijn brein tovert.
Even een aantal dingen er uit pikken dan,
Opener- Ramblers Blues, een heerlijke laid back Slow blues in de beste traditei, met natuurlijk meteen de pracht harp in de gelederen, en een lekker onspannen sfeertje.
Dan- Dig The pain, waarin Musselwhite afrekent met zijn verslaving Alcohol wat als pauinkiller vaak wordt gebruikt.
Het titel nummer- The Well, is een relaas van een tragisch ongeluk, en hoe Charli dit koppelt aan zijn eigen wrede leven,.
Sad And beautifull World, etaleert het verdriet van Charlie omtrent het verleis van zijn moeder in memphis. In dit nummer diva Mavis in de gelederen, en hoe vooral.
Een echt nummer wat bij deze man past is Sonny Payne Special, een stukje Jazzy blues waar je U tegen zegt, met werkelijk fenomenaal blues harp er in..
Good Times laat Musselwhite ook op de gitaar horen, en is natuurlijk een slow blues.
Dan volgen nog Hoodoo Queen, een heerlijke blues, en ook Clarkdale Getaway, een Chicago blues in zijn allerbeste soort, refererend aan Big Walter als je het mij vraagt.
Dit is gewoon een top album in al zijn vormen, en good old Charlie bewijst een temeer, waarom hij zo een enorme status wel zeker erg verdiend. Kopen dus
Tracks
01. The Rambler
02. Dig The pain
03. The Well
04. Where HWY 61 Runs
05. Sad And Beautiful World
06. Sonny Payne Special
07. Good Times
08. Just You, Just Blues
09. Cadillac Women
10. Hoodoo Queen
11 Clarksdale Getaway
12 Cook Country Blues
13 Scorcere’s Dream
Internet : www.charliemusselwhite.com
We horen graag je mening! Voeg reactie toe