CHARLIE MUSSELWHITE – MISSISSIPPI SON
LABEL: ALLIGATOR RECORDS
FORMATS: CD, LP, digital
DATUM RELEASE: JUNE 2022
Hij schijnt zelf niet eens te weten hoeveel albums hij daadwerkelijk op zijn naam heeft staan aangezien er in eigen beheer nog een aantal is opgenomen en buiten zijn medeweten op de markt is gebracht, maar officieel, dat wil zeggen uitgebracht via een platenmaatschappij, schommelt de teller zo rond de veertig stuks. De vele live-opnamen, soundtracks en de bijzondere samenwerkingsverbanden laten we voor het gemak maar even buiten beschouwing. Is in het geval van Charlie Musselwhite ook bijna niet te doen. De 78-jarige muzikant is al sinds de jaren zestig actief als harmonica-speler en heeft werkelijk geen moment zonder werk gezeten. Zelf beschouwde hij het eigenlijk nooit als werk, het was de liefde voor de blues die hem in zijn greep hield. Op het vorige maand verschenen ‘Mississippi Son’ graaft Musselwhite zich autobio en keert niet alleen terug naar het beginpunt van zijn muzikale ontwikkeling maar ook naar zijn geboortegrond.
Tekst: Jeroen Bakker
Charlie Musselwhite verwierf als jonge muzikant uit Kosciusko, Mississippi al snel een plekje in de blues-scene zoals die zich toen in Chicago afspeelde waarna hij zich binnen no-time ontwikkelde als een bandleider. De ‘witte bluesman’ zoals hij door zijn donkere collega’s respectvol werd genoemd zou later de inspiratiebron vormen voor Elwood J. Blues, beter bekend als de door Dan Akroyd gespeelde Blues Brother Jake Elwood. In 1998 zou Musselwhite zelf te zien zijn in de film Blues Brothers 2000 waarin hij deel uitmaakte van de illustere Louisiana Gator Boys, een gelegenheidsformatie met o.a. B.B. King, Eric Clapton, Jimmie Vaughan, Bo Diddley, Dr. John en Koko Taylor. Een aanzienlijk jonger, hip publiek zou vervolgens kennismaken met zijn bijdragen in muziek van INXS en Ben Harper. De samenwerking met Ben Harper leverde zelfs enkele Grammy Awards op. Niet gek voor iemand die ooit beweerde slechts ‘one tune’ te kennen die hij soms sneller speelde of soms iets trager uitvoerde. “Or I change the key, but it’s just the one tune I’ve ever played in my life. It’s all I know”, aldus Musselwhite Het geheim van zijn succes zou liggen in het feit dat hij altijd naar een stijl zocht waarin hij zijn emoties kwijt kon.
Het is juist diezelfde stijl die de veertien tracks op dit album zo aangenaam maken. Zowel vocaal als instrumentaal ademt ‘Mississippi Son’ een en al bluesgevoel uit. Het grote verschil is wellicht dat Musselwhite deze keer de bluesharp enigszins naar het tweede plan heeft geschoven en vervangen door de gitaar. Het zijn voornamelijk traditionele bewerkingen van composities die voor de recentelijk naar Clarksdale teruggekeerde muzikant altijd zoveel betekend hebben. Overal is de Delta Blues aanwezig en klinkt er voornamelijk akoestische country door in de muziek. Verwacht geen vocale krachtpatserij en scheurend smoelijzer-geweld. Meegedreven door de krachtige stroming wordt de luisteraar meegetrokken door Musselwhite: “drinking Muddy Water till I had enough” zoals hij het prachtig omschrijft in ‘Blues Up the River’. Het is ingetogen maar tegelijkertijd enorm overtuigend wanneer Musselwhite zijn uitvoering van ‘Hobo Blues’ inzet terwijl hij zich laat begeleiden door de staande akoestische bas van Barry Bays en de drums van Ricky ‘Quicksand’ Martin. Het lijkt een kleine buiging te zijn naar de uitvoering van John Lee Hooker die zich indertijd voor even toelegde op een onversterkt geluid. Hij werkte graag met Hooker die nog altijd van invloed is zoals te horen in het door Joe Lee Williams geschreven ‘Crawilin’ King Snake’. Voor het opnemen gebruikte Musselwhite een originele gitaar van Joe Williams met wie hij enige tijd samenwoonde en rondreisde zoals hij bezingt in ‘Drifting from Town to Town’. De Bluegrass van de Stanley Brothers in ‘Rank Strangers’ wordt hier in een bluesjasje gestoken. “Prachtige muziek”, aldus Musselwhite omdat “afkomstig uit het hart”, evenals ‘A Voice Foretold’ zoals hij die leerde van The Blind Boys of Alabama’.
‘Mississippi Son’ is een prachtig eerbetoon geworden aan de Delta Blues zoals die is beleefd en van invloed is geweest op Charlie Musselwhite en zijn muziek. Hoewel niet wereldschokkend is het album een schitterende verzameling van traditionals en zelfgeschreven materiaal, op een authentieke wijze uitgevoerd zoals je ze tegenwoordig niet zo vaak meer tegenkomt.
Charlie Musselwhite – Mississippi Son
Tracks
1. Blues Up The River* 2:35
2. Hobo Blues* 2:11
3. In Your Darkest Hour 3:27
4. Stingaree 2:23
5. When The Frisco Left The Shed* 2:45
6. Remembering Big Joe 4:02
7. The Dark 3:04
8. Pea Vine Blues* 3:41
9. Crawling King Snake* 4:11
10. Blues Gave Me A Ride* 2:23
11. My Road Lies In Darkness 3:19
12. Drifting From Town To Town* 3:07
13. Rank Strangers 2:27
14. A Voice Foretold 1:37
We horen graag je mening! Voeg reactie toe