Mr. Boogie Woogie trio- The Veldman Brothers, Blues Festival-Purmerend- Zondag 20 September-2009!

Tekst : Frank van Engelen | Foto’s : Hans Greven

Ja, hoor ik je al denken, er waren toch nog 2 bands, die daar zouden aan treden? Ik kon helaas niet bij het optreden Van Tough & Tender zijn, waarvan ik later wel hoorde dat het goed ontvangen was bij een ieder, die aanwezig was. Tijdens het optreden van Mr. Boogie Woogie werd bekend dat de slot act 12 bars Blues Band, deze avond niet aanwezig kon zijn, omdat een van de bandleden door zijn rug was gegaan, wat toch achteraf voor vele mensen een teleurstelling was, omdat velen juist voor die band waren gekomen, maar dat werd ruimschoots goed gemaakt.

PICT0064

Tegen 17.15uur trapt Mr. Boogie Woogie af met zijn trio, en iedereen kon zich opmaken voor een dampende set, want deze man geeft echt gas in zijn gig’s. Een mix van Boogie Woogie, traditional, Mardi Gras en andere dingen passeren de revue, in nood tempo. Eric Jan, kon zich ook vooral weer verzekeren van het beste aan begeleiding NL: Jasper Mortiers-Wie kent hem niet? Op Bass en backing Vocals, en dan het wonder achter de drums- backing vocals, juist ja, Robbie Carree, man wat is die kerel goed, en die techniek is verbluffend. De band bleek heel goed tot zijn recht te komen, want er werd in de tent, die redelijk bezet was, flink gedanst, dus dat beloofde wat voor de latere act toch? De sfeer was erg lekker, en de nummers gingen er in als koek, of het nu een cover van Ray Charles, Delbert Mc. Clinton was, Top gewoon qua uitvoering, hoewel ik dan toch graag Raymond op gitaar erbij had willen zien, want dat maakt het helemaal af.

PICT0141

Het is pauze, en iedereen geniet van een lekker drankje of hapje, want tijdens deze happening worden er ook speciale Surinaamse hapjes geserveerd, die ook gretig aftrek vonden.
De soundcheck gaat niet helemaal van een zijden dakje, want er staat van alles doorheen te loeien, en dan kan je volgens mij dat ook helemaal niet doen. Enfin, na wat gedoe, toch gelukt, en The Veldman Brothers laten zien, dat ze Forever hun naam hebben gevestigd in dit boeiende Purmerend. De heren hadden er zin in, en het was voor mij een grote verrassing om te zien hoe deze band gegroeid is. Het Succes van” Home” ligt al een tijdje achter ons, en het nieuwe album is in aantocht dus, en staat op de rand van uitkomen. Ook vieren de boys een feestje dit jaar 5 jaren al deze band, top gewoon. Een mix van Chicago, Texas, Traditionele Stuff, maar vooral ook” eigen getint” uitgevoerd. Tijdens dit optreden waren er al wat nieuwe nummers van het album te horen, en een 2 tal slowblues nummers die werkelijk ongekend goed waren, met een gitaarsoli waar je het werkelijk Koud van kreeg, met heel veel Stevie Ray, Hendrix invloeden, maar werkelijk hele grote klasse. Die Gerrit is echt een meester op zijn instrument, en kan ook nog eens ongemeen goed een rauwe strot etaleren. De toetsen in deze band zijn ook ruimschoots aanwezig, en vormen een groot bestanddeel van de Sound van De Veldman Brothers naar mijn idee, en laat deze Veldman Brother ook nog eens heerlijk te kunnen scheuren op zijn Smoelschuif, wauw zeg ik dan. Alles wordt dan ook nog een superstrak gehouden door de bassist en driving Force drummer. Een band waar Nederland supertrots op mag zijn. Jammeer is wel dat het geluid in het begin even zoeken was, en ook bij Mr. Boogie Woogie was dat het geval, maar dat werd helemaal goed gemaakt.

PICT0187

De tent barste bijna uit zijn voegen, toen de heren als afsluiter, na bijna 2 uur en een kwartier te hebben gespeeld “Who Knows” van de Band of Gipsy’s er uit knalde, en ondergetekende werkelijk helemaal uit zijn Plaat ging. Needles to say dat ik een enorme Hendrix fan ben, maar oei wat deed deze band dat voortreffelijk, en dat vond ik vast niet alleen, want de heren werden een aantal keren met een ovationeel statement bedankt. Een avond om trots op te zijn, met dan helaas wel het uitvallen van die andere Nederlandse trots: 12 Bar Blues band, maar die zullen zich ongetwijfeld gauw weer melden in het circuit, en ik wens ze sterkte en beterschap toe. Ieder die bijgedragen heeft tot dit onvergetelijke muzikale schouwspel wil ik hierbij dan ook hartelijk bedanken voor hun inzet en enthousiasme. Until next year.


Ook op Blues Magazine ...