De Koninck Bluesfestival Delft 2009
12, 13 en 14 februari 2009, Delft
Website De Koninck Bluesfestival Delft : www.delftblues.nl
Door Jeroen Bakker
Met het optreden van de Rhythm Chiefs in Speakers is donderdag 12 februari 2009 de 11e editie van het De Koninck Bluesfestival in Delft geopend. Met meer dan 25.000 bezoekers in alle kroegen en podia-locaties van Delft is dit, door grote diversiteit gekenmerkte festival het grootste indoor blues-evenement van Nederland.
Echt los gaat het pas op de vrijdagavond waar het in de stad werkelijk onmogelijk lijkt om aan de bluesklanken te ontkomen.
De zompige Delta-blues van Ralph de Jong bracht ooit Harry Muskee in grote verwarring omdat laatstgenoemde meende het met een Amerikaanse blues-artiest van doen te hebben. De blonde Brabander wordt er niet voor niets van verdacht een zwarte ziel te bezitten. Het optreden in Oude Jan’s buitentent is intens maar mist het heilige vuur. We hebben De Jong wel eens heftiger meegemaakt ook al zijn de klassiekers ‘Sympathy for the Devil’ en ‘Shake Your Moneymaker’ zoals hij ze neerzet niet te versmaden. Zelfs AC/DC’s ‘Whole Lotta Rosie’ krijgt een bluesjasje en misstaat absoluut niet in deze setlist. Alleen op het podium, slechts gewapend met gitaar of harmonica, terwijl gelijktijdig met de klompen het ritme wordt aangeven, ‘ondergaat’ De Jong de blues zoals je dat tegenwoordig zelden ziet: ‘Blues tot op het bot’.
Met grote verwachtingen wordt uitgekeken naar de opvolger van het geweldige Big Blind-debuut en daarom is het prettig dat we in de DSB enkele nieuwe tracks live te horen krijgen. ‘When the Circus Left Town’ is het titel-nummer van het album dat over ongeveer twee maanden te verkrijgen zal zijn. We zijn gerustgesteld: de jonge Noordwijkers hebben het roer niet radicaal omgegooid maar doen dat waar ze zo verschrikkelijk goed in zijn. Opvallend is wellicht dat we in het nieuwe materiaal minder Red Devils-invloeden terugvinden.
Marcel Scherpenzeel’s Wolfpin heeft onlangs een uitstekend ontvangen album (‘Remember’) uitgebracht maar live in de Stars and Bars klinkt het allemaal net even rauwer en pittiger. Prachtig is het Lynyrd Skynyrd-eerbetoon in ‘Southernman’ waarin diverse titels van de legendarische Southern-rockers voorbijkomen en wat als serieuze sneer beschouwd mag worden naar het flauwe zomerhitje van Kid Rock (die daar tegelijkertijd Warren Zevon’s ‘Werewolves of London’ door de mangel haalt) al zal deze daar natuurlijk niet wakker van liggen. De prima live-reputatie van Scherpenzeel is bij ons inmiddels bekend en daarom is het niet meer dan logisch dat zijn band, wederom, is uitgenodigd voor een internationale Rory Gallagher-tribute in Ierland.
De laatste dag kent al vroeg een hoogtepunt met het optreden van de kolossale Tex-Mexicaan Memo Gonzalez die met zijn loeistrakke Bluescasters wel zin heeft in een feestje. Het is tenslotte zaterdagavond en de Stars and Bars is ook vanavond goed gevuld. Na een opzwepende instrumentale opening van de begeleidingsband wordt het podium voorzien van 300 pond Texas Dynamite. Na drie nummers Westcoast-swing en up-tempo Chicago Blues is Memo’s zwarte hemd kletsnat en neemt hij iets gas terug door stoom af te blazen in zijn blues-harp. Het zal voor even zijn want het pedaal wordt de gehele avond, een korte pauze-onderbreking niet meegerekend, stevig ingetrapt. De ras-entertainer maakt grote indruk maar schijnt dat eigenlijk overal te doen.
Ondertussen speelt tegelijkertijd Gene Taylor, begeleid door zijn Belgische vrienden van Fried Bourbon maar ondanks zijn enorme staat van dienst weet het optreden de aandacht maar moeilijk vast te houden.
Wij sluiten het zeer geslaagde festival swingend af bij de soul-volle Jump and Jive van Professor Deaf & His Eardrums in de stampvolle Waag.
Beste Jeroen,
Ik heb de eerste set van Fried Bourbon/Gene Taylor bijgewoond en heb me geweldig geamuseerd en een stukje jumpblues van de bovenste plank gehoord. Ik heb echt niet gemerkt dat de rest van het publiek in een volle tent daar anders overdacht.
Jammer alleen dat 2 dronken kerels op een vervelende manier moesten laten zien hoe geweldig zij zonder gitaar dat instrument konden spelen. Gelukkig zijn ze verwijderd voor zij met hun dronken kop de PA konden omlazeren..
Grtz.
Nico Bravenboer.
http://www.bluezy.nl http://www.sbrr.nl
Er ging op zaterdagavond het gerucht rond dat de Twelve Bar Blues Band niet zou komen. Maar vanaf de eerste noten in cafe Vlaardingen was het afgeladen van de mensen. Het was gewoon TE DRUK! Sommige mensen werden onwel van deze mensenmassa en zelfs Nico Bravenboer (Bluezy) hield het niet lang uit. Het dak ging er werkelijk af en na vijf toegiften had het publiek er nog geen genoeg van!
Hey jeroen, kijk, zo blijven we wel op de hoogte, Ik vond het jammer dat ik er niet naar toe kon, want had graag het een en ander aan het werk gezien. Ralph De jong krijgt naar mijn idee eindelijk de erkenning die hij vooral al jaren verdiend, hij lijt net als Hein Meyer zo uit de klei getrokken uit de Missisippi. Dit is een artiest om werkelijk heel erg trots op te zijn.
Dan Big Blind, daar ben ik heel benieuwd naar, en wat ze gaan doen met hun tweede album, dus dat wordt denk ik weer genieten, ik vind toich al die nieuwe lichting helemaal leuk in het circuit.
Marcel Scherpenzeel, zijn nieuwe album helaas nog niet ontvangen maar dat beloofd veel goeds denk ik, en ja Live wordt dat nog een paar tandjes rauwer opgevoerd, lekker toch?
En dan memo Gonzalez, die onlangs af kwam met een fantastisch album Dynomite dacht ik, war werkelijk de vonken vanaf spatten, en dat moet een feest zijn geweest, Alleen als ik al denk aan dat Live album van een paar jaar geleden, heb ik al heel veel spijt dat ik er niet bij was. het doet goed om te horen dat het flink bezet was overal. Thanx Jeroen for the update- grtz Frank van engelen