Foto Recensie: Richard Koechli & Blue Roots Company – Parcours

Richard Koechli & Blue Roots Company – Parcours
Format: CD – Digital / Label: Fontastix
Releasedatum: 16 maart 2018

Tekst: Gerrit Schinkel

Richard Koechli is een roots-muzikant uit Zwitserland, die sinds 1990 actief is. Hij heeft in de loop der jaren het podium gedeeld met artiesten als Larry Garner, Philipp Fankhauser, Hank Shizzoe, Lilly Martin en Retro Burell. Koechli is ook een veelgevraagd sessiemuzikant en producer van verschillende Zwitserse artiesten. Bovendien heeft hij een aantal succesvolle gitaarboeken geschreven, ‘Slide guitar styles’, Best in the west’ en ‘Masters of blues guitar’. In 2017 schrijft hij een biografie over Tampa Red, de ‘vergeten koning van de blues’. In 1997 verschijnt ‘Envole-Toi’, een instrumentaal folkalbum. In 2002 besluit hij om folkmuziek met blues te combineren en dat resulteert in het album ‘Blue Celtic Mystery’. Daarna verschijnen er nog vier albums.

Vorige maand verscheen ‘Parcours’, het nieuwe album van Richard Koechli & Blue Roots Company. Het album trapt af met de zompige blues New Orleans, gevolgd door de vette shuffle Wing Ding Shuffle, met een flonkerende piano, mondharmonica, fel gitaarwerk en zang die me doet denken aan de onlangs overleden Michael de Jong en aan Mark Knopfler. Die ietwat hese zang van Koechli is er ook in de laidback JJ Cale-achtige songs I Got Life (de nieuwe single) en Just Look What You Have Done.
In het melodieuze Frans gezongen Le Jardin De Tes Sens speelt Koechli ingetogen gitaar en vallen de fijne keyboards op, die ook in het funky You Never Lie To Me, samen met de saxofoonsolo’s, weer heerlijk dominant aanwezig zijn. Na de ballad Of Em Gliche Grond Schtah, pakt Koechli zijn slide weer ter hand in het laidback Blue Collar Worker, met een fraaie gastrol van mondharmonicaspeler Walter Baumgartner. Na de lange boogie Pedro, met een strakke ritmesectie en een prachtige orgelsolo, brengen piano en gitaar in The Unsung King, een ode aan Tampa Red. Uitstekend slidewerk en orgelspel zijn vervolgens weer te horen in I Had A Friend en Mother Nature. Het tempo wordt flink opgevoerd in de dampende in het Frans gezongen bluesrocker Etat D’urgence en dat tempo wordt volgehouden in de Willie Dixon cover You Can’t Judge A Book By Looking At The Cover, dat mede door het spetterende pianospel, een opwindende countryrock-achtige uitvoering krijgt. Irish Man is, vooral door de inbreng van Tom Aebi (pipes) en Paddy Bütler (viool), acht minuten pure folk. Het album wordt akoestisch afgesloten met het ingetogen Mercy.

Conclusie:
Richard Koechli & Blue Roots Company hebben met ‘Parcours’ een fraai bluesalbum het licht laten zien.

I got life (Richard Koechli)


Tracks:
01. New Orleans
02. Wing Ding Shuffle
03. I Got Life
04. Just Look What You Have Done
05. Le Jardin De Tes Sens
06. You Never Lie To Me
07. Of Em Gliche Grond Schtah
08. Blue Collar Worker
09. Pedro
10. The Unsung King (Tampa Red)
11. I Had A Friend
12. Mother Nature
13. Etat D’urgence
14. You Can’t Judge A Book By Looking At The Cover
15. Irish Man
16. Merci

Line up:
Richard Koechli – gitaar, zang, arrangementen
Fausto Medici – drums, percussie
David Zopfi – bas
Michael Dolmetsch – keyboards
Heini Heitz – akoestische gitaar
Dani Lauk – bluesharp, fluit
Evelyne Rosier – backing vocals
J.B. Rosier – zang (track 13)
Walter Baumgartner – bluesharp (track 1,8)
Stefan Künzli – sax (track 6)
Tom Aebi – willern pipes (track 15)
Paddy Bütler – viool (track 15)

Website: Richard Koechli


Ook op Blues Magazine ...