Foto Recensie: Mitch Ryder - Detroit Break Out!

Mitch Ryder – Detroit Break Out!
Format: CD – Vinyl / Label: Cleopatra Records
Releasedatum: 14 juni 2019

Tekst: Peter Marinus

Je hebt zo van die artiesten die voor eeuwig als “underground legends” te boek zullen blijven staan. Zo ook zanger Mitch Ryder. In de 60’s was hij in de USA razend populair met zijn Detroit Wheels en hun opwindende mix van Detroit soul en stomende Detroit rock. Ze scoorden hits als “Jenny Take A Ride” en “Devil With A Blue Dress On”.

Nadat de band uiteenviel was Mitch nog even te vinden (één album) in de rockband Detroit, samen met gitarist Steve Hunter. Daarna ging Mitch op de solotoer. Met wisselend succes en met kwalitatief wisselende albums. Toch was/is hij vooral in Duitsland populair gebleven.

De inmiddels 74-jarige Ryder heeft voor zijn nieuwe album gekozen om deze helemaal vol met covers te zetten. Voor de uitvoering van deze covers heeft hij een hele rits grootheden uit de garagerock en blues uitgenodigd. Het is vooral in de covers van de garagepunk nummers dat Mitch het meeste imponeert. Natuurlijk is zijn stem er niet beter op geworden en klinkt hij hier en daar wat breekbaar. Maar zijn tomeloze inzet maakt, met name in die garagepunk klassiekers, veel goed.

Apart genoeg opent het album met een cover van zijn eigen hit Devil With A Blue Dress On, waarop hij zich laat begeleiden door Stooges gitarist James Williamson, en die staat natuurlijk garant voor de nodige smerig brandende gitaarriffs. Een prima pompende cover.
Ook de soulklassieker Cool Jerk van The Capitols pompt er stevig op los met bluesy gitaarwerk van voormalig MC5 gitarist Wayne Kramer en Brian Auger, die nu eens niet op zijn orgel maar op swingende piano te horen is. New York Dolls gitarist Sylvain Sylvain bewijst in Dirty Water (van The Standells), dat hij de juiste keuze is voor deze cover want hij voorziet dit nummer gelijk van een rauwe New York Dolls sound.
De cover van de Sonics klassieker Have Love Will Travel klinkt uiterst smerig met Pink Fairies gitarist Paul Rudolph op zijn gemeen zoemende en piepende gitaar. Het van The Monkees bekende (I’m Not Your) Steppin’ Stone is een nummer, dat zich dus niet in een rauw garagejasje laat hijsen. Ook niet als Heartbreakers gitarist Walter Lure meedoet!
Vreemd genoeg zijn het de covers van soulnummers, die tegenvallen. Just My IMagination (Running Away With Me) gaat ten onder in een overdaad aan synthesizerklanken, Sam Cooke’s You Send Me klinkt als een nachtclub deuntje en de cover van Shout van The Isley Brothers klinkt ronduit slap. Daarentegen staat er een tweetal covers op het album, die ik niet echt had verwacht.
Jim Croce’s Bad, Bad Leroy Brown klinkt met de hulp van Joe Louis Walker lekker bluesy en hetzelfde geldt voor de cover van Trini Lopez’s If I Had A Hammer, wederom met Joe Louis Walker.
Het is natuurlijk altijd goed nieuws als er een Mitch Ryder album verschijnt. Alleen weet dit nieuwe album mij eigenlijk alleen te overtuigen in de stomende garagerock covers. Hopelijk laat Mitch een volgende keer wat meer van dat geluid horen.



Tracklist:
01. Devil With A Blue Dress On
02. Cool Jerk
03. Dirty Water
04. Turn Back The Hands Of Time
05. Have Love, Will Travel
06. (I’m Not Your) Steppin’ Stone
07. Dream Baby (How Long Must I Dream)
08. (Sittin’ On) The Dock Of The Bay
09. Just My Imagination (Running Away With Me)
10. Bad, Bad Leroy Brown
11. You Send Me
12. Twistin’ The Night Away
13. If I Had A Hammer
14. Shout

Website: Cleopatra Records


Ook op Blues Magazine ...