Copyright: Joachim ‘Joe’ Brookes (RockTimes)
Interview: Josh Smith
voor Bluesmoose Radio
22 november 2017
Interview: Rob van Elst i.s.m. Bluesmoose Radio / Vertaling en aanvulling: André Wittebroek / Foto’s: Joachim ‘Joe’ Brookes, RockTimes.de
Woensdag 22 november was de Amerikaanse gitarist en zanger Josh Smith te gast voor opnames bij Bluesmoose Radio in café ‘De Comm’ van Bluesmoose medewerker Gerrie Janssen in Groesbeek. (Lees hier de review van onze collega Joe Brookes op Rocktimes.de) Elke maand is daar op woensdag een live-optreden voor Bluesmoose Radio en de opnames worden op YouTube geplaatst. Blues Magazine was bij Josh Smith aanwezig om een interview te doen, wat met Josh bij zijn vorige show in Keulen was afgesproken. Een dubbel interview leek ons echter overbodig en Rob van Elst van Bluesmoose Radio bood ons aan, met instemming van Josh, zijn interview te publiceren. Daarvoor onze hartelijke dank! Het is een zeer prettig interview geworden in een ontspannen, vriendelijke sfeer. Het is te lang om volledig over te nemen dus heeft Blues Magazine de vrijheid genomen het wat in te korten en aangevuld met informatie uit gesprekken die Blues Magazine in Keulen met Josh had.
Welkom bij Bluesmoose Radio Josh. Je komt net van het podium, je hebt bijna twee uur gespeeld maar dat is je totaal niet aan te zien. Het is net of je niet opgetreden hebt, zo gewoon, zo ‘normaal’.
“Ja, ik ben een evenwichtig persoon, zit niet hoog of laag in de emotie. Ik houd van spelen en als het gedaan is, is het gedaan. Ik drink geen alcohol, rook niet, speel mijn muziek, drink een cola en ga naar bed. Geen uitspattingen, gewoon een doodnormaal persoon.”
Vanavond zaten er ook bookers in de zaal en die voorspellen jou een goede toekomst in Nederland omdat dat jouw muziek beter tot zijn recht zou komen in zalen dan bijvoorbeeld op festivals. In zalen luistert men meer dan op festivals.
“Ik weet het niet. Ik zou zeker op festivals kunnen spelen en weet hoe dat moet. Ik ben geen showman, sta niet te springen op het podium, doe geen gekke dingen, maar wil gewoon zo goed mogelijk muziek maken. Mijn publiek wil graag luisteren, dichtbij staan en met de band contact hebben. Zoals vanavond weer. Soms spelen we extreem zacht. ( P.s. De barman sloot zelfs de tapkraan even af want die maakte teveel geluid! Grote complimenten aan het ademloos luisterende publiek. In Keulen dito publiek. Top). Hier in Europa doe ik dat in elke plaats, maar in Amerika kan zoiets helemaal niet. Daar is de muziek achtergrond, in een gewone zaal zit iedereen op zijn telefoon, kletst of eet. Misschien zou het in een enkele jazzclub kunnen.”
Is er ook een verschil met toeren?
“Ik toer niet vaak in Amerika, financieel is dat bijna niet te doen. De afstanden zijn te groot om elke avond een show te hebben en de gages zijn te laag. Bandleden betalen, benzine, hotels, eten en als je maar een show in de drie dagen hebt kan het niet uit voor een gewone band. Erg jammer want ik krijg veel verzoeken om ergens te spelen. Hier in Europa kunnen we een maand toeren met veel shows en met ook nog de merchandise erbij verliezen we geen geld. Houden we zelfs nog over.”
We zeiden dat je voor de eerste keer in Nederland bent, maar dat blijkt niet zo te zijn. Je was hier vaker?
“Heel vaak, maar dan als bandlid en niet met eigen band, wel als sideman. De laatste vijftien jaar woon ik in Los Angeles en ik had geld nodig. We waren net getrouwd en kort daarna werd onze zoon geboren. Ik stopte met de eigen band en werd gitarist voor anderen, deed studio-opnames en speelde andermans muziek. Dat duurde zo’n zeven/acht jaar. Ik tour nu zes, zeven jaar met Raphael Saadiq, een bekende R&B zanger in Amerika. We speelden vaak in Nederland. Zo speelden we vijf keer in Paradiso Amsterdam en in Haarlem, Utrecht, Den Haag, het North Sea Jazz Festival. Ook in de rest van Europa, zelfs in de Olympia in Parijs. Hij is heel populair in Frankrijk. We spelen af en toe nog steeds samen.”
Copyright: Joachim ‘Joe’ Brookes (RockTimes)
Enkele jaren gelden kregen wij een CD, we dachten: goede muziek maar toch verdween je uit beeld. Later zagen we video’s van jou op YouTube en zagen dat je echt heel goed bent en ontdekten dat veel gitaristen in jouw spel en muziek geïnteresseerd zijn.
“Veel van mijn fans zijn gitaristen, dat is zeker. Na eenendertig jaar gitaar spelen en hard werken is het mooi dat mensen je willen horen. Je collega’s begrijpen wat je allemaal moet doen om zover te komen. Je kunt bepaalde dingen niet overslaan als je goed wilt spelen en improviseren. Je neemt je vaardigheden en je kennis mee op het podium en speelt met je hart. Daar wil je dan contact krijgen met het publiek en je collega’s. Dat is veel oefenen, oefenen en nog eens oefenen.”
Mij lijkt het dat wanneer ik jullie zie spelen, dat je bandleden precies weten wat te doen. Jullie voelen en vullen elkaar blindelings aan. Kostte het veel tijd om zover te komen?
“Eerlijk gezegd: elke tour heb ik een andere band, o.a. vanwege de financiën. Ik leef in Los Angeles en ken daar veel bekende muzikanten die in veel andere projecten/bands spelen. Die zijn erg druk en ze verdienen daar meer mee dan bij mij op tour. Ik moet dan zien wie wel beschikbaar is. Ik ben niet gemakkelijk voor mijn bandleden, best erg veeleisend. Ik ben zesendertig jaar met muziek bezig, veel geoefend, de muziekgeschiedenis bestudeerd, alle stijlen zoals jazz, country, blues, rock, soul gespeeld en dat mag ik graag aan anderen doorgeven, zeker aan jongere muzikanten zoals Nick Omelas die vanavond basgitaar speelde. Hij komt net van school en dit is de eerste keer dat hij buiten Amerika is. Hij zuigt alle informatie op en bijvoorbeeld in de tourbus speel ik hem alle stijlen voor en praten daarover. Felix Pollard is een geweldige drummer, zoals je gezien hebt. We begrijpen elkaar prima.”
Een soort muzikale opvoeding?
“Jazeker, ik had ook oudere muzikanten die dat voor mij deden. Die gaven ook tips: Luister eens naar die muziek of die muzikant. In mijn band heb ik graag open-minded mensen, mensen die voor andere zaken openstaan. Die luisteren naar wie ik ben, hoe ik speel en daarop kunnen reageren, inspelen en een gezond respect hebben voor alle soorten muziek en niet alleen in de blues of jazz blijven hangen. Veel stijlen komen in de show aan de orde.”
Volgens mij zijn alle muzikanten geïnteresseerd en geïnspireerd door anderen en proberen ze er later een eigen stijl in te vinden.
“Dat proberen we allemaal. Als je jong bent heb je voorbeelden en die ga je imiteren en die beïnvloeden je en daar probeer je dan iets eigens van je maken.”
Ik zag op YouTube dat je vaak met Joe Bonamassa op zijn Bluescruise bent geweest. Hij heeft je volgend jaar voor de vijfde keer achtereen uitgenodigd. Hij lijkt dus zeer tevreden met je spel.
“Joe is een goede vriend en we zijn ongeveer even oud. Ik respecteer hem als persoon en zijn bekwaamheid, kunde en talent en dat is wederzijds. We spelen graag samen.”
Ben je wel eens bij hem thuis geweest, dat lijkt bijna een museum met al die gitaren en versterkers.
“Vaak, ‘The Nerdville’ wordt het wel genoemd. Hij heeft veel dingen die mij boeien, Joe is niet van “dat is allemaal alleen van mij” en opschepperig. Hij heeft ontzettend veel vintagegitaren en -versterkers, dat is zijn grootste hobby en daar investeert hij zijn geld ook in. Ik mag het ook gebruiken in mijn studio. Momenteel staan drie van zijn vintageversterkers al meer dan een jaar in mijn studio. Hij heeft nu natuurlijk meer geld dan ik maar het is gewoon zo leuk al die spullen te zien en erop te mogen spelen. Hij verdient alles wat hij heeft, heeft er ook keihard voor gewerkt.”
Een vraag over Josh Smith als singer/songwriter. Je speelde vanavond maar één cover en de rest was eigen materiaal. Ben je een goede songwriter, tekstueel gezien?
“Dat is een moeilijke vraag. Tekstueel word ik wel steeds beter, muzikaal vind ik mezelf wel goed, melodisch, ritmisch, met akkoorden e.d. In het begin waren mijn teksten erg letterlijk, er zat geen poëzie in, het was direct. Nu probeer ik ze wat poëtischer wat artistieker te maken en zonder hulp. Ik schrijf alleen.”
Copyright: Joachim ‘Joe’ Brookes (RockTimes)
Wanneer je in de opnamestudio bent heeft dan Josh Smith de touwtjes in handen of de producer?
“Josh Smith! Ik produceer nu ook veel voor anderen want achter mijn huis heb ik nu een professionele studio. A dream come through, voor mij. Ik kan daar alles doen en houd van in de studio zijn. Ik ben graag creatief bezig en produceren is geweldig om te doen. Nu is er een jonge Braziliaanse gitarist bezig, volgend jaar een Zwitser, iemand uit Ohio. Dat zijn fans die graag met mij willen werken en een topalbum willen maken. Er worden in de blueswereld zoveel mindere albums gemaakt met ontzettend veel covers. Wie zit er nu te wachten op de zoveelste Walking Blues op een album. Schrijf je eigen songs. Het is leuk om die mensen te helpen een goede plaat te maken. Binnenkort doen Joe Bonamassa en ik samen een project en hij heeft mij gevraagd het samen te produceren. In januari zijn de opnames, het wordt geweldig maar meer kan ik er nu niet over zeggen.”
Josh, bedankt voor dit interview.
“Bluesmoose Radio, bedankt dat ik hier mocht zijn.”
Bekijk hier alle video’s van Josh Smith van de avond.
Website: Josh Smith
We horen graag je mening! Voeg reactie toe