John Mayall and The Bluesbreakers
zondag 6 juli 2008
Effenaar, Eindhoven
(Support act : Nimble Feet)
John Mayall: vader van de Engelse blues!
Op zondag 6 juli, 2008 gaf de alweer 74-jarige Brit met zijn Bluesbreakers één van zijn Nederlandse clubshows in het Eindhovense poppodium Effenaar.
De geboren Brit maakte faam met Eric Clapton in zijn John Mayall & The Bluesbreakers.
Mayall wordt als de vader van de Engelse blues beschouwd. Hij ontdekte veel nieuw talent. Voor veel muzikanten betekende spelen in de Bluesbreakers een springplank aan het begin van hun carrière: Eric Clapton, Jack Bruce, Mick Taylor, Keef Hartley, Aynsley Dunbar, Peter Green, Mick Fleedwood, John McVie, Walter Trout, Coco Montoya en vele anderen.
Ook al is hij op leeftijd, John is nog altijd erg enthousiast en de vonken spatten er vanaf in zijn shows.
Na intro van 2 nummers verzorgd door de Bluesbreakers met gitarist/zanger Buddy Whittington, Hank van Sickle op bas en Joe Yuele op drums kwam de vader van de Engelse blues erbij voor een geweldig optreden.
John speelde keyboards alsmede mondharmonica en een nummer op z’n 12 snarige Vox gitaar. Werk van zijn laatste CD “In The Palace Of The King” alsmede blues classics bracht het publiek een spetterende blues avond.
In september/oktober komt John Mayall and The Bluesbreakers weer terug in Nederland voor een serie concerten (10x !).
Hierbij een foto verslag van het John Mayall concert in de Effenaar te Eindhoven op zondag 6 juli 2008.
Verslag ingezonden door Henk Brackenie
wij zijn zondagavond naar de Effenaar getogen, voor mijn ‘jeugdliefde’ John Mayall.
De laatste keer dat ik hem gezien heb is omstreeks 1970 geweest.
Geweldig om dan 38 jaar later zo’n oude knar
Na het voorprogamma werden we opgewarmd door de Bluesbreakers met Buddy Whittington op gitaar en zang.
Prachtige blues waarbij vooral de krachtige en warme act van Buddy opviel.
John Mayall sloot zich na twee nummers aan en samen speelden ze wat nieuwer eigen werk van John. Een beetje herkenbaar allemaal.
Hierna weer eigen werk van Buddy, echt prachtig, en daarna kwam er blues uit de oude doos van Mayall & the Bluesbreakers.
Nu gooide John alle remmen los, alle ruimte voor solospel en heerlijk samenspel, vooral tussen John en Buddy.
Hierop reageerde het publiek ook weer enthousiast en werd het een klein feestje.
Kortom een goede opbouw van de act, en een nostalgisch weerzien met deze meester, hebben mij een prettige blues avond bezorgd.
We horen graag je mening! Voeg reactie toe