Danny Bryant’s Redeyeband
’t Oude Theater, Oss
31 januari 2010
Tekst : Imco Ceelen ; Foto’s : Marco van Rooijen
Hopelijk schop ik niemand tegen de verkeerde bluespoot als ik durf te verkondigen dat de invloed van het Verenigd Koninkrijk van groot belang is geweest als het gaat om het ontstaan van onze geliefde bluesrock.
Muddy Waters wapperde de broekspijpen van het Britse publiek al aan het einde van de jaren vijftig met zijn elektrische gitaar en daarmee ontstak hij een vlammetje waar jongens als John Mayall, de Stones, the Animals en vele anderen mee aan de haal gingen.
Veertig jaar later worden we nog steeds overstelpt met Brits bluestalent en gelukkig maar, dat vult zo maar weer een gezellige zondagmiddag als we besluiten een kijkje te gaan nemen bij de cd-presentatie van Danny Bryant’s Redeyeband in ’t Oude Theater in Oss.
Deze hardwerkende bluesgitarist/zanger uit Hertfordshire heeft net een nieuw werkje af en wil dat graag met ons delen. Dat blijkt al snel als hij, een beetje later dan gepland, vurig afknalt met ‘Blues for Buddy’. Daarmee laat de man duidelijk blijken waar zijn respect voor de blues vandaan komt.
Tot mijn verbazing, volgt gelijk daarop al de titelsong ‘just as I am’, een simpele maar doeltreffende ballade wat uit drie akkoorden bestaat en groeit naar een gitaarclimax waar je je vingers weer bij af kan sabbelen. De rest van de eerste set vult hij met pakkende bluesnummers als ‘Heartbreaker’ en ‘Sweet little Angel’ waarmee hij het publiek steeds dichter naar zich toe weet te hengelen.
Ik mis op traditionele wijze natuurlijk weer de aanvang van set twee, dat is toch een van de nadelen als je tot de rokende bevolkingsgroep van Nederland behoort.
Als ik de zaal weer binnenwandel, wordt ik onmiddellijk in het slepende ‘alone in the dark’ gezogen.
Dit melancholische hoogstandje is minstens net zo aanstekelijk als de eerder genoemde titeltrack.
Het valt me ook op dat, hoewel de P.A. aan de harde kant afgesteld staat, het geluid verder prima overkomt. De gitaarsound doet me vaak denken aan een lekkere dikke saus waar gitaristen als David Gilmour hun show mee begiftigen. Dit geluid komt uiteraard ook mede uit de man achter het instrument. Wat ik graag mag horen is als Danny, gebruik makend van zijn volumeknop, subtiel een bijna vioolachtig geluid uit zijn gitaar trekt.
Wederom vaart de rest van de band ook weer op volle kracht, de laatste keer dat ik ze gezien heb was in het voorprogramma van Walter Trout in Paradiso. Ik moet zeggen dat ik ze deze avond iets standvastiger vind klinken.
Veel van de eer gaat natuurlijk ook uit naar Pa Bryant en Drummer Trevor Barr maar vooral Danny Bryant zelf zingt en speelt op een eerlijke manier de vouwen uit mijn pantalon.
Na ‘the hard way’ en de vermakelijke Hiatt-cover ‘master of disaster’ duwen de Britse bluesrockers nog een aantal voor de hand liggende klassiekers door de zaal.
Nummers als ‘Voodoo Chile’ en ‘Knockin’on Heavens door’ waren voor mij persoonlijk niet echt nodig geweest maar wie weet, trekt hij op die manier nog wat potentiële rockliefhebbers over de bluesstreep.
Als de band met ‘the last goodbye’ afscheid heeft genomen van een dankbaar publiek spreek ik Danny nog even in de cd-hoek waar hij trouw menig ‘just as I am’-exemplaar aan het bekrabbelen is.
Hij drukt me op mijn hart dat ik aan alle bezoekers van ’t Oude Theater nog even duidelijk moet melden dat hij werkelijk het gevoel heeft gehad, te hebben mogen spelen voor een zaal gevuld met vrienden. Nu, bij deze….
Website Danny Bryant’s Redeyeband: www.redeyeband.co.uk
Helemaal mee eens Imco! Trouwens leuk jou ontmoet te hebben.
Ik vond het ook een geweldig optreden in een prachtige oude zaal. Veel sfeer, gezellige, enthousiast publiek en zeer prettige bediening, Marjon nog bedankt voor de goede zorgen!
Het was een TOPzondagmiddag!
Ik raad een ieder aan naar zijn shows te gaan als Danny in de buurt speelt, , ook als hij NIET in de buurt is.
Andre Wittebroek
Ja, het is inderdaad ook een prima zaaltje… de moeite waard om voor om te reizen. Daar mogen ze wat mij betreft wel heel wat meer blues neerzetten. Goede sfeer…
Cheers Andre
ja luitjes, ik vond het wel jammer dat ik er niet kon zijn, helaas een brug te ver voor deze jongen, maar begrijp wel dat het een lekkere concert is geweest, en Danny is natuurlijk top vind ik, en stijgt een beetje naar grotere hoogten, en doet ook wat andere dingen lijkt we,
Hij kan natuurlijk goede songs schrijven, dat was al duidelijk voor mij. grtz en wellicht tot een andere kans zullen we maar zeggen? frank
een beetje laat maar toch…
het was een zeer aangenaam vertoeven daar in Oss.
Toen ik de zaal binnen kwam waande ik me in de 70 th, gezellig sfeertje lekker biertje en een prettig publiek, de band begint te spelen en het gevoel is goed.
Ik had Danny Bryant voor het laatst in Schoppingen gezien.
Ik vond het een erg goed concert, goede nieuwe nummers, met veel gevoel gespeeld, de band was degelijk en het geluid lekker vet. Danny is tot veel in staat en ik hoop hem nog vaker te zien, wat wel zal gebeuren. Na afloop van het optreden bleef het nog lang gezellig in ’t Oude Theater.
Jongens tot de volgende bluesroch happening