Concertverslag: Danny Bryant - Luxor Live Arnhem, 17 April 2024

Danny Bryant
Voorprogramma: SugaRiff

17 April 2024
Luxor Live, Arnhem

Tekst: Edwin van der Linden / Fotografie: Marco van Rooijen. Alle foto’s staan in het fotoalbum Danny Bryant Arnhem 2024.

Voor mij was het aantal jaren geleden dat ik Danny Bryant voor het laatste gezien had, was zeer benieuwd omdat ik zijn albums wel beluisterd heb. Bij binnenkomst in het oude Luxor in Arnhem valt altijd meteen de mooie zaal en het kleine podium op. Bijna alle artiesten die optreden refereren wel ergens in hun show over de zaal. Wat bij blues ook vaak opvalt is dat de zaal verre van uitverkocht is. Jammer, een grote stad als Arnhem moet een zaal als Luxor toch veel voller moeten krijgen. Gelukkig is de show van Walter Trout volgende maand wel uitverkocht. Door ziekte van Bryant was dit concert verplaats van 28 Januari naar 17 April. Het concert zit nu ingeklemd in een reeks van 9 Duitse concerten. Een langere voorverkoop gaf helaas niet meer publiek. Het aanwezige publiek liet echter wel van zich horen. Ze waren enthousiast als het moest en niet onbelangrijk ook stil bij de gevoelige stukken.

Bryant startte direct met zijn signature song “Prisoner of de blues”. Het nummer verliep erg moeizaam, de orgelsolo van Jamie Pipe was alleen op de monitor en daardoor moeilijk te horen in de zaal en ook de solo van Bryant zelf viel gedeeltelijk in het water en had wat instellingen aan zijn versterker nodig om tot zijn recht te komen. Gelukkig waren de meeste problemen verholpen bij het tweede nummer “Rescue” van zijn album uit 2021 “The rage to survive” De show bevatte nummers uit zijn hele oeuvre. Gelukkig kwam een van mijn favoriete nummers “Guntown” uit 2014 al vroeg in de set. Mooie rustig gezongen en met een fantastische gitaar solo richting het einde. Hierna weer meteen uptempo met de Albert Collins cover “Collins’ Shuffle”. “Painkiller” was toch wel een van de hoogtepunten van de avond. Een zeer gevoelige piano solo door Jamie Pipe gevolgd door de hartverscheurende gitaar van Bryant. De andere bandleden, tweede gitarist, Marc Raner, bassist Artjom Feldtser en drummer Alexander Hinz mochten hun kunsten vertonen in “Unchained” van het album “Blood money” uit 2016

De huidige tour staat in het teken van zijn in 2023 verschenen album ”Rise”. Nummers van dit album kwamen in de eerste driekwart van de show niet aan bod. Pas richting het einde werden het rustige “Scarlet street” en het titelstuk “Rise” gespeeld. Aan het einde natuurlijk weer vol gas met “Stop breaking down”. Het origineel van Robert Johnson hoor je er eigenlijk niet meer in terug, maar een heerlijke versie om af te sluiten. Een hele afwisselende avond en goed om Bryant na al die jaren weer eens te zien. Ik snap na vanavond niet waarom ik hem de laatste jaren links heb laten liggen terwijl hij toch regelmatig in de buurt was.

Het voorprogramma is een thuiswedstrijd voor het Arnhemse SugaRiff. Sugariff is een band vol met oude rotten uit de Arnhemse rock scene. Gezicht van de band is Lain Barbier, de band bestaat verder uit Mauricio Guerra Lopez en de broers Jusso en Cyril Whistler (bekend van Whistler Courbois Whistler). Ze spelen voornamelijk nummers van hun laatste album ‘Is that tear really mine’. Zowel de band als het album zijn ontstaan in de covid periode. Een strak ritme van Lopez en Whistler samen met wisselde gitaarsolo’s van Barbier en Whistler en de krachtige zang van Barbier geeft vurige bluesrock met een funky invloeden. Het half uur vloog voorbij.