J.D. Short (1902 – 1962)
Samengesteld Hans Ros
J.D. Short was een Amerikaanse Delta blueszanger en -gitarist met een kenmerkende vibrato-beladen zangstem. J.D. Short werd geboren in Port Gibson, Mississippi. Hij was een neef van Big Joe Williams en David “Honeyboy” Edwards. Hij leerde op jonge leeftijd piano en gitaar spelen. Later beheerste hij de mondharmonica, saxofoon, klarinet en drums. Hij trad lokaal op in de Mississippi Delta op houseparty’s. In 1923 verhuisde hij naar St. Louis, Missouri.
In het begin van zijn carrière nam hij op onder een aantal pseudoniemen, waaronder Jelly Jaw Short. Opnames zijn o.a. “Grand Daddy Blues” en “Snake Doctor Blues”. Short ging spelen met de Neckbones, Henry Spaulding, Honeyboy Edwards, Douglas Williams en zijn neef, Big Joe Williams. In de jaren dertig nam hij op voor Vocalion Records.
De muzikant Henry Townsend vertelde in zijn autobiografie, A Blues Life, over een incident in St. Louis waarbij Short hem, schijnbaar uit jaloezie op Townsends muzikale status, aanviel en twee keer neerstak. Later, bij wijze van wraak, schoot Townsend Short in de geslachtsdelen, waarbij Short’s testikels werden vernietigd. Short bleef optreden in St. Louis na de Tweede Wereldoorlog, vaak als eenmansband en soms met zijn neef, Big Joe Williams.
J.D. Short verdween meer dan twee decennia uit de muziekindustrie voordat hij opnieuw opkwam tijdens de blues-revival van de jaren zestig. Hij kreeg nationale erkenning en nam op voor Delmark Records en Folkways Records (met Son House). Op het album stonden nummers als “Fighting For Dear Old Uncle Sam” en “So Much Wine”. Hij stierf aan een hartaanval in oktober 1962, op 59-jarige leeftijd, in St. Louis.
Wil je meer horen van J.D. Short, check dan deze link
We horen graag je mening! Voeg reactie toe