Amstelveen City Blues
P60, Amstelveen
3 november 2018
Op zaterdag 3 november presenteert P60 de vierde editie van hét internationale bluesfestival van Amsterdam en omstreken: Amstelveen City Blues. De poptempel gelegen aan het Stadsplein in Amstelveen is vandaag omgetoverd tot een gezellige juke joint, met vijf bands op twee podia. Vandaag staan hier The King’s Rhythm Crew met gastmuzikanten Hugh Coltman & Jon Amor, Eric Gales, David Gogo, Son of Dave en Mississippi Mud Pie voor een avond vol lekkere blues!
Tekst: Nineke Loedeman / Foto’s: Nineke Loedeman en Edwin Birkhoff / Video’s: Edwin Birkhoff. Meer foto’s van de avond zijn te vinden in het album Amstelveen City Blues 2018. (Let op: alle foto’s, video’s en teksten op deze website zijn auteursrechtelijk beschermd. Het is niet toegestaan deze zonder voorafgaande toestemming te gebruiken, af te drukken of te publiceren.)
DAVID GOGO mag het spits vanavond afbijten en dat doet hij samen met zijn Nederlandse begeleidingsband Blind B’ and The Visionairs o.l.v. Bart Kamp. Naast Bart aan de basgitaar, zien we Frank Duindam op drums en ietsje later komt ook Govert van der Kolm een nummertje meespelen op zijn Hammond. Deze heren zijn geen vreemden voor elkaar, zo speelden ze al eens eerder samen: vorig jaar tijdens Amersfoort Blues. Dat is hen goed bevallen en het publiek toen ook kan ik me nog herinneren!
De veelzijdige Canadese gitaargigant David Gogo draait al heel wat jaartjes mee en heeft in zijn muzikale carrière zeker 14 albums uitgebracht. Hij trapt stevig af met de bluesrock stamper Louisiana Blues en gooit er vervolgens een heerlijke slowblues achteraan. We horen vanavond geen nummers van zijn laatste album, zo vertelt hij. Wél horen we de Elmore James klassieker Please Find My Baby waarin David een ongekend straffe portie slidegitaar weggeeft! Vanaf het podium wordt tussen de nummers door wat luchtig gekletst, zo wordt natuurlijk ook David’s liefde voor een Hollandse lekkernij, de bitterbal, benoemd.
Zoals gezegd betreedt ook toetsentovenaar Govert van der Kolm het podium, we zien hem straks nog terug met The King’s Rhythm Crew, en de band vervolgt dan met een lekker lange versie van B.B. King’s The Thrill Is Gone. Govert speelt zich vast flink warm, de stoom slaat van de toetsen en ook David’s gitaar gilt het uit. Een uur van stevig, intens en meeslepend gitaarspel wordt ons door deze gitaarbeul om de oren geslingerd! Aan het eind van deze fijne set besluit David met rocknummer Blue Eyed Daisy (album’Come On Down’ uit 2013) zijn optreden:
THE KINGS RHYTHM CREW wordt voor deze show vergezeld door twee zeer speciale gasten: HUGH COLTMAN en JON AMOR, beiden ex-leden van The Hoax. De Crew bestaat uit Ruud Weber (bas en zang), Fokke de Jong (drums en backing vocals) en Govert van der Kolm (toetsen en backing vocals). Een jaar geleden startte dit trio een nieuw project, waarvoor de heren collega muzikanten uitnodigen om met hen een of meerdere avonden te spelen.
Na de opsplitsing van The Hoax eind jaren ’90, bleven de twee vrienden Jon Amor en Hugh Coltman muziek maken in heel veel verschillende projecten. Enkele jaren geleden speelden ze nog in de come-back toer van The Hoax, toch is het al een tijdje geleden dat ze elkaar gezien, laat staan met elkaar gespeeld hebben. Het is een sterke zet geweest om deze twee weer eens samen op één podium te zetten! Dan is vuurwerk verzekerd.
The Rhythm Crew komt op met Jon Amor, die op de van Ian Siegal geleende Telecaster zijn gitaarkwaliteiten maar al te graag weer eens laat horen. Na de Ray Charles klassieker Let’s Go Get Stoned, brengt de band Jon’s nieuwe single, Red Telephone, afkomstig van Jon’s nieuwe album ‘Colour In The Sky’ dat binnenkort zal uitkomen.
Al snel komt ook Hugh Coltman op en we horen naast het The Hoax nummer Stick Around, gelukkig veel muziek van Coltman schitterende laatste album ‘Who’s Happy?’, waarop hij teruggrijpt naar de New Orleans blues. Hugh’s warme soulvolle stem is een genot om naar te luisteren, zijn performance op het podium is uniek. Het pittige It’s Your Voodoo Working swingt als een trein en luister ook vooral eens naar Sugar Coated Pill:
Ook Jon Amor is weer helemaal in zijn element. Het was, volgens eigen zeggen, in eerste instantie wat onwennig om deze muziek te spelen maar hij slaagt daar wonderwel goed in. Hier staan stuk voor stuk topmuzikanten, die elkaar in deze combinatie aanvullen, uitdagen en bevestigen. Die naast hun muzikale capaciteiten ook nog eens vreselijk veel plezier hebben!
Fokke en Ruud, die de nummers strak regisseren en aan elkaar breien, doen dat op zó’n swingende wijze dat stilstaan simpelweg geen optie is. Toetsentovenaar Govert van der Kolm grooved als een trein en wat te denken van niet alleen de heerlijke jazzy zang, maar ook de bluesharp-kwaliteiten van Hugh! Een genot om naar te kijken en te luisteren! Dit is een werelds optreden.
Na afloop van dit toffe optreden duiken we de suite van P60 in, waar de van origine Canadese mondharmonica specialist SON OF DAVE klaar zit (en staat) met zijn one-man funky harmonica beatbox roots experience! Met zeven albums op de teller verzorgde hij al het voorprogramma van onder andere Supergrass, Yardbirds en Iggy Pop & The Stooges.
Zijn muziek was bovendien te horen in hitseries als Breaking Bad en Preacher. Met zijn looping station aan zijn voeten, bongo’s in zijn hand en zijn aanstekelijke energie duurt het niet lang voordat enkele bezoekers al lekker mee staan te dansen op de groove:
Na enige tijd geluisterd te hebben gaan we terug naar de zaal, want daar staat de Amerikaanse, uit Memphis afkomstige bluesman ERIC GALES.
Hij tekende op 15-jarige leeftijd zijn eerste platencontract en voorjaar 2017 mocht hij de albumteller op achttien zetten met het goed ontvangen ‘Middle of the Road’. Na een moeilijke periode enkele jaren terug, is Gales nu 100 % terug in de schijnwerpers. Zijn populariteit groeit nog steeds immens. Dat ligt niet alleen aan zijn muzikaliteit maar ook zeker aan zijn ontwapenende houding en grenzeloze energie.
De man geeft zich volledig tijdens een optreden én heeft daarna nog alle tijd voor zijn fans. Zo staat er in het publiek vanavond een jongeman, speciaal uit Parijs overgekomen, om een gitaar te laten signeren door Eric. Natuurlijk wordt daar gehoor aan gegeven, zelfs tijdens het concert!, en deze fan gaat na afloop zielsgelukkig naar huis. Dát is Eric Gales.
Over het concert van Gales kan ik kort zijn: een anderhalf uur durende rollercoaster van opperste bluesrock. Eric plus band spelen de sterren van de hemel. Boogie Man en Track 11 zijn erg favoriet, de laatste bevat een vette hoofdrol voor vrouwlief en percussioniste LaDonna Gales. Drummer Nick Hayes en bassist Byron Carter zorgen voor een retestrakke basis en zetten beiden ook nog een flitsende solo neer. Het optreden dendert door de P60 als een sneltrein en niemand péinst er ook maar over om uit te stappen.
Tegen het eind van het concert horen we een fijn nieuwtje: Eric kondigt namelijk zijn nieuwe album (op het Provogue-label) aan voor 8 februari 2019! Daar kijken we dan al reikhalzend naar uit! Het flitsende optreden wordt in stijl afgesloten met Little Wing:
Gales’ optreden is ietsje uitgelopen, het is dan al ruim na 24.00 uur voor we nog even gaan kijken naar de laatste act van vanavond: MISSISSIPPI MUD PIE, een Amsterdamse blues rock formatie die een aanstekelijke combinatie brengt van blues, rock, funk en pop. Dansbaar, toegankelijk en lekker in het gehoor liggend. Wel jammer dat het allemaal zo laat geprogrammeerd moet worden. Waarom staat deze band niet halverwege de avond?
We wachten toch nog heel even op het mee-jammen van Jon Amor en David Gogo, voor we ons opmaken om voldaan weer huiswaarts te rijden. Zo wordt een fijn festival in stijl afgesloten en bedanken we de organisatie en Poppodium P60 voor hun gastvrijheid. Graag tot een volgende keer!
Meer foto’s van de avond zijn te vinden in het album Amstelveen City Blues 2018.
Helaas , geen hotel in de buurt, gedoe met openbaar vervoer. Helaas aan mij voorbij moeten gaan, Zonde