Foto Recensie: These Wild Plains - Thrilled To Be Here

These Wild Plains – Thrilled To Be Here
Format: CD – Digital / Label: Hall Of Champions Records
Releasedatum: 6 september 2019

Tekst: Peter Marinus

Uit een stad als Boston, Massachusetts verwacht je nou niet direct countryrock, of Americana, klanken. Toch is het de band These Wild Plains gelukt om met een prima Americana album op de proppen te komen.

De band bestaat uit Rob Motes (drums), Ben Voskeritchian (zang, gitaar), Steve Lord (bas) en Nick Mercado (zang, gitaar). Na hun debuutalbum in 2013 werd de band in 2015 genomineerd voor de Boston Music Award en mocht de band spelen tijdens Evan Dando’s inductie voor de BMA Hall Of Fame.

De Americana van These Wild Plains is er één van het lome soort waarin de country en de rock elkaar in een dusdanig evenwicht houden dat de liefhebbers van zowel country (rock) als de rock beiden tevreden zijn.
Zo is de opener Voices een loom pompend nummer met zowel sprankelend als branderig gitaarwerk in een vrij intiem geluid met prima meerstemmige zang en waarin ook ruimte is voor een hard snijdende gitaarsolo. The Quitter gaat meer de kant van de pure countryrock op. En dat komt vooral door de huilende pedal steel gitaar. Toch zitten in dit nummer ook genoeg rockriffs om de rockers onder ons tevreden te stellen.
Ook Cazador heeft een countryrock geluid maar dan met nog meer rockelementen via de hard twangende gitaar. Het intiem schuifelende Carraro’s Blues doet denken aan het geluid van Poco in hun “Rose Of Cimarron” periode. Een semi-akoestisch nummer met een warm glijdende pedal steel. In het loom voortglijdende All You Need duiken dan rauwe, haast Crazy Horse-achtige, gitaarklanken op.
Dezelfde Crazy Horse rauwheid is te vinden in het fel rockende It Is What It Is, dat opent met Stones-achtige gitaarriffs en dan lomp rockend verder gaat. Stick Around gaat vervolgens meer de ontspannen kant van een Tom Petty op met een licht soulvol geluid en sprankelend gitaarwerk.
Na het mid-tempo Happy Birthday met een krachtig huilende pedal steel wordt het album alweer afgesloten met het zwierig deinende countryrock nummer Must’ve Rained All Night.

These Wild Plains bewijst met dit album dat het wel degelijk mogelijk is om als band uit Boston een prima Americana album af te leveren. Alleen zouden er voor mij op een volgend nummer wel wat meer nummers op het album mogen staan. Tien nummers vond ik wat aan de karige kant!

Voices


Tracklist:
01. Voices
02. The Quitter
03. Cazador
04. Carraro’s Blues
05. All You Need
06. El Reno
07. It Is What It Is
08. Stick Around
09. Happy Birthday
10. Must’ve Rained All Night

Website: These Wild Plains


Ook op Blues Magazine ...

Geen berichten gevonden.