Recensie: Mark Harrison – On The Chicken Sandwich Train
December 2015. Eigen beheer
Tekst: Patrick Struijker Boudier (http://twitter.com/p_okee)
De vierde plaat van de Engelse bluesmuzikant Mark Harrison is een live-album waarbij de bulk van de tracklist afkomstig is van zijn vorige plaat The World Outside. Lome fingerpicking songs, afgewisseld met bijzonder droge Engelse humor.
Mark Harrison (Coventry, Engeland) is buiten zijn geboorteland niet zo heel bekend in de bluesscene. Toch heeft hij tot nu toe al 3 albums uitgebracht: The World Outside (2014), Crooked Smile (2012) en Watching the Parade (2010), stond hij in het voorprogramma van onder meer The Holmes Brothers en Doug MacLeod en wordt hij door de Britse pers omschreven als ‘one of the UK’s foremost acoustic blues performers’.
Harrison speelt voornamelijk op een 1934 National resonator gitaar en een 12-string gitaar. Zoals hij het zelf zegt op zijn website: “I’d never had a lesson, knew nothing about tabs and video tutorials. I just played what came into my head and fingers. The music is rooted in the blues, but it’s not stuck in the past. I’m tapping into the timeless quality of the early blues to produce music totally relevant to the present day. I’m trying to do something fresh and different. I’m picking the guitar, using the strong rhythms and feel of the originators, and putting hopefully memorable tunes on top.“ (1)
Zijn nieuwste release On The Chicken Sandwich Train is een live-album, opgenomen in de Wigan Parish Church (Wigan, Greater Manchester, Engeland ) op 17 april 2015. Op de plaat wordt Mark bijgestaan door Charles Bonfield op double bass . Het leeuwendeel van de tracks op deze release zijn live-uitvoeringen van nummers van The World Outside (2014). Tussen de nummers door – en ook te horen op de plaat – vertelt Harrison op bijzonder droge wijze (de befaamde Engelse humor) over de songs, muziek en alledaagse zaken. Het zorgt ervoor dat het als luisteraar voelt alsof je daadwerkelijk aanwezig bent bij het concert.
Mark Harrison zul je niet betrappen op stevige bluesrock of uitbundige en supersnelle gitaarexplosies. Hij heeft een aangename manier van spelen met een fijne fingerpicking stijl. Opener Big Mary’s House vormt een soort blauwdruk van het album: een ingetogen doch verfijnd gitaarspel met een back-up van de double bass. Een toon en sfeer die doorgetrokken wordt op nummers als Hardware Store, Run, Panic Attack en Black Dog Moan. Prachtig intiem en klein zijn de songs The Numbers Game, Hell Of A Story en Crematorium Blues; voortjakkerend zijn Your Second Line en Easy Does It.
In de songs sijpelt ook het politieke en sociale commentaar van Harrison door. Bombs Coming Down gaat over de social ecocnomische ontwikkeling van Engeland, over hoe zijn vader opgroeide toen deze 21 jaar was en hoe Harrison opgroeide toen hij dezelfde leeftijd had. Changes Coming Here wordt vooraf gegaan door een toelichting van Mark op de titel van zijn plaat, On The Chicken Sandwich Train, en gaat over hoe het katoenplukken gemechaniseerd werd en wat dat betekende voor hen die op zoek waren naar werk.
On The Chicken Sandwich Train is misschien niet voor iedereen door de zang of de soms lastig vatbare Engelse humor. Maar het is wel een intrigerende plaat van een muzikant die verdomd goed kan spelen.
1. Big Mary’s House
2. Long Gone Miles
3. ‘It’s About Much More Than B&Q’ (Talk)
4. Hardware Store
5. ‘Everything I Know About Economics In Three Verses’ (Talk)
6. The Numbers Game
7. ‘11 Out Of 12 Is Good Enough In Anything’ (Talk)
8. Hell Of A Story
9. ‘What Size Would Wigan Cathedral Be’ (Talk)
10. Crematorium Blues
11. Run
12. ‘It’s Ok Not To Be Entirely Filled With Self-Confidence’ (Talk)
13. Panic Attack
14. ‘A Very Different Kind Of Youth’ (Talk)
15. Bombs Coming Down
16. Black Dog Moan
17. ‘The Chicken Sandwich Train’ (Talk)
18. Changes Coming Here
19. ‘The Ones Who Don’t Have To Be There’ (Talk)
20. Your Second Line
21. Easy Does It
22. Georgia Greene
Website: www.markharrisonrootsmusic.com
We horen graag je mening! Voeg reactie toe