Foto Recensie: King Hobo - Mauga

King Hobo – Mauga
Format: CD – Vinyl – Digital / Label: Weathermaker Music Records
Releasedatum: 31 mei 2019

Tekst: Peter Marinus

Het heeft elf jaar geduurd maar hier is dan eindelijk het tweede album van de Zweedse band King Hobo. King Hobo is een gelegenheidsformatie van Jean Paul Gaster (drums), die ook lid is van de band Clutch, Per Wiberg (zang, bas, keyboards), lid van Opeth en The Spiritual Beggars en Thomas Juneor Andersson (zang, gitaar), lid van Kamchatka.

Je zou van dit drietal een snoeiharde, door stonerrock beïnvloede schijf verwachten en dat is in sommige nummers ook het geval. Maar de stonerrock heeft niet de overhand want er is genoeg ruimte voor de classic rock a la Uriah Heep, Deep Purple en zelfs The Beatles terwijl er ook genres als funk en jazz op dit album te vinden zijn.

Zo is de opener Hobo Ride flink door het 70’s classic rock geluid beïnvloed met daaroverheen een stevig stoner sausje. Een log pompend nummer met lekker rauwe zang, een dreunende bas en een snijdende gitaarsolo.
In de luie funky groovende rock van Dragon’s Tail zorgt het Fender Rhodes geluid voor een Uriah Heep-achtig sfeertje terwijl de funkgrooves aan de Coverdale/Hughes periode van Deep Purple doen denken. King Blues is inderdaad een pure bluesrocker in de vorm van een slowblues met blazers. Denk richting Gary Moore/Joe Bonamassa met knallend gitaarwerk.
Het rauw raggende Good Stuff heeft een behoorlijk, funky, Mountain gehalte met een schrijnend harde gitaar. In Mauga hoor je de branding en de meeuwen waarna een zachte jazzgitaar, samen met brushes, inzet. Een prachtig intiem instrumentaal nummer met Peter Green-achtig gitaarspel.
How Come We’re Blind? zweeft al even intiem verder met dit keer een piano als smaakmaker en een mellotron, die het nummer een psychedelisch Beatles geluid geeft. Listen Here opent met hoekige “Look At Yourself” (Uriah Heep) riffs, die ingepast worden in een stevig pompend nummer.
Move To The City is een heerlijk lui funkend bluesrock nummer met vlammend gitaarwerk. In Twilight Harvest, Pt. I & II gaat de band aan de slag met Blaxploitation in een aan “Shaft” herinnerend geluid. Het tweede deel van dit nummer zweeft verder in een bedwelmende jazzy sfeer. De New Orleans funk wordt ingezet in New Or-Sa-Leans met een, qua groove, Meters achtig nummer waarin de zogenaamde Dialtonic Acoordion van gast Lars Karlsson lekker mee swingt. Classic Zydecorock?

King Hobo heeft een prima classic rock album afgeleverd. Het heeft dan elf jaar geduurd maar het was het wachten zeker waard!


Tracklist:
01. Hobo Ride
02. Dragon’s Tail
03. King Blues
04. Good Stuff
05. Mauga
06. How Come We’re Blind?
07. Listen Here
08. Move To The City
09. Twilight Harvest, Pt. I & II
10. New Or-Sa-Leans

Website: www.Weathermakermusic.com


Ook op Blues Magazine ...

Geen berichten gevonden.