Recensie: Hannah Williams & The Affirmations – 50 Foot Woman

Hannah Williams & The Affirmations – 50 Foot Woman
Format: CD – Vinyl – Digital / Label: Record Kicks
Releasedatum: 18 oktober 2019

Tekst: Peter Marinus

Ik was in 2017 behoorlijk enthousiast over het debuutalbum van de Britse soulband Hannah Williams & The Affirmations, ‘Late Nights & Heartbreak‘. En ik blijk niet alleen te hebben gestaan in mijn enthousiasme want wereldster Jay-Z werd na het horen van het nummer “Late Nights & Heartbreak” dusdanig enthousiast over de verrichtingen van Hannah, dat hij besloot om haar zang te sampelen op zijn album ‘4:44’. Een verrassing, die compleet uit het niets kwam voor Hannah.

Jay-Z zal, samen met mij, ongetwijfeld even enthousiast zijn over het nieuwe album van de Britse soulzangeres uit High Wycombe, Buckinghamshire. Dit album is namelijk even sterk, zo niet sterker, dan haar debuutalbum. Nog steeds zitten er duidelijke sporen van Dusty Springfield in haar stemgeluid maar ook van de zwaar onderschatte blanke soulzangeres Bonnie Bramlett.

En als je dan als zangeres wordt begeleid door een fantastische band kan er haast niets meer fout gaan. Die band bestaat op dit album, dat trouwens geproduceerd werd door Shawn Lee, uit James Graham (piano, orgel), Adam Newton (bas), Adam Holgate (gitaar), Jai Widdowson-Jones (drums), Liam Treasure (trombone), Tom Taylor (baritonsaxofoon) en de fantastische achtergondzangeressen Victoria Klewin en Hannah Nicholson.

Het album opent zeer onstuimig met de spetterende uptempo soul van 50 Foot Woman. Een nummer dat behoorlijk heftig klinkt als een mix van Motown, Dusty Springfield en Joss Stone. Daarna volgt het luie, funky I Can’t Let This Slip Away met een groove, die aan “Tyrone” van Erykah Badu doet denken maar waarin ook het 70’s soulgeluid van een Betty Wright doorklinkt.
Dat 70’s soulgeluid zit ook in de loom pompende soul van The Ony Way Is Through. Uiteraard mogen ballads niet ontbreken op een soulalbum. En de ballads op dit album behoren gelijk tot de hoogtepunten. Tablecloth is een broeierige, haast swampy, Memphis soulballad met fraai jazzy toetsen en gitaarwerk. De tedere ballad Please Be Good To Me hoort, samen met de fluwelen ballad Worrying Mind, ook tot deze hoogtepunten.
De ballad Sinner heeft een flink bluesgehalte. Een intiem voortzwevend nummer met smachtende zang van Hannah. Dan volgt het absolute hoogtepunt van dit album. What Can We Do begint met een hemels a capella intro, waarin ook de fantastische achtergrondzangeressen Victoria Klewin en Hannah Nicholson een hoofdrol opeisen. Zij verzorgen het intro van een hoekig groovend soulnummer met statige strijkers, dat op een zeer indrukwekkende wijze de zorgwekkende toestand van onze aardbol beschrijft. How Long is vervolgens een stuk luchtiger met hoekig swingende grooves en het Dusty Springfield-achtige stemgeluid van Hannah.
Na de sprankelende soul van Hourglass kan ik wederom tot de conclusie komen dat ik behoorlijk ondersteboven ben van dit fantastische soulalbum van Hannah Williams & The Affirmations.

Tracklist:
01. 50 Foot Woman
02. I Can’t Let This Slip Away
03. The Only Way Is Through
04. Tablecloth
05. Sinner
06. What Can We Do
07. How Long
08. I Feel It
09. Please Be Good To Me
10. Hourglass
11. Worrying Mind

Website: Hannah Williams

Ook op Blues Magazine ...

Recensie: Hannah Williams & The Affirmations – Late Nights & Heartbreak