Foto Interview met Danielle Nicole in BLUES Rhede (D) 03-11-2023

Tekst: André Wittebroek.

Danielle Nicole Schnebelen is een bekende artiest in de blueswereld. Ze heeft vele prijzen gewonnen o.a. als lid van haar vorige band Trample Under Foot met haar broers Nick op gitaar en de helaas vroeg overleden Kris op drums. Zij wonnen in 2008 de American Blues Challenge en in 2014 met album ‘Badlands’ Best Contemporary Blues Album. Daarna won Danielle Blues Music Awards voor Best Instrumentalist Bass (tweemaal en als eerste vrouw ooit) en Best Contemporary Blues Album voor ‘Cry No More ‘ dat ook nummer 1 werd op de Bilboard Top Blues Charts en genomineerd werd voor een Grammy. Dit jaar weer als Best Instrumental Bass gekozen!!!

Op het Grolsch Schöppingen Blues festival speelden ze met Trampled Under Foot in 2013 en met haar eigen band in 2019 en waren ontzettend goed. (zie recensies van het festival in Bluesmagazine).

André Knoch van zaal BLUES in Rhede slaagde erin de band te boeken en dat is een prachtige gelegenheid een interview met haar te doen. Met Lisa Sommer van On-Stage Promotions en André Knoch was het supersnel geregeld. Dank daarvoor.

Na de soundcheck begaven een zeer vrolijke, vriendelijke Danielle en ondergetekende zich backstage en konden we beginnen.

Het interview.

– De eerste keer dat ik je zag optreden was in 2013 met Trample Under Foot op het Grolsch Schöppingen Blues Festival en daarna daar in 2019 met je eigen Danielle Nicole Band. In de recensie staat: Highlight Of The Day. Nu vanavond de derde keer. Even terug naar het begin van je loopbaan, het is toch heel bijzonder dat jullie in Trampled Under Foot met twee broers en een zus spelen, allen verschillende instrumenten en al zoveel succes hadden.

Dat is het zeker, maar we komen uit een heel muzikaal gezin en ook met muzikale voorouders. Het zal zeker in de genen zitten. Mijn vader was een erg goede bluesgitarist en speelde veel in Kansas City en omgeving, onze woonplaats, en in Canada. Hij speelde met Abb Lock de saxofonist van Muddy Waters. Mijn moeder zat in een strijkkwartet en speelde vooral klassiek en ik zong altijd veel in huis met haar liedjes van The Everly Brothers bijvoorbeeld, om mij te leren in harmonie te zingen. Vader had ook een uitgebreide bluesplatencollectie van de seventies en was bijvoorbeeld groot fan van Johnny Winter, Koko Taylor maar ook Etta James, Bonnie Raitt en de British Blues Explotion: Clapton, John Mayall, The Free. Daardoor hoorde je veel blues en kreeg je er interesse in, en dan , zoals zovelen denk ik, ga je terug kijken in de blues en kom je bij de voorgangers uit: Muddy Waters, Elmore James, Willie Dixon, John Lee Hooker en natuurlijk Robert Johnson, misschien wel de vader van de blues. Wat mij vooral in de blues aantrok was het pure, de rauwe emotie, zoals Johnny Winter, met hart en ziel, en dat heb ik ook op het podium. Met TUF speelden we meer heavy blues en dat was van 2002 tot 2014. In 2015 begon ik mijn eigen band met gitarist Brandon Miller.

– Dat je ook de de British Explosion noemt. Ik hoorde vaker dat veel Amerikaanse Bluesartiesten in eerst instantie meer beïnvloed zijn door de Britse bluesartiesten dan de eigen Amerikaanse. Joe Bonamassa vertelde me dat hij dat ook had, John Mayall’s Bluesbreakers en The Free waren een groot voorbeeld voor hem.

In Amerika weten weten veel mensen weinig van hun eigen bluesverleden, het lijkt erop dat het ze niet zo interesseert en er is ook veel te weinig aandacht en waardering voor in de media. Optreden voor mij in Europa is in het algemeen prettiger, er is hier meer waardering voor de blues en de artiesten, tenzij je heel bekend bent. Bonamassa en Kenny Wayne Shepherd trekken nu volle zalen.
Veel Amerikaanse artiesten zijn eerder bekend in Europa, dat was vroeger al zo in de jazz, Parijs was de hoofdstad van de jazz. Wanneer ze hier doorbreken dan pas komt hun eigen land in beeld bijvoorbeeld, The Eagles, Frank Zappa, Jimi Hendrix, Joe Bonamassa, Walter Trout.

– Heb jij bepaalde artiesten als voorbeeld?

Voor mij hebben de meeste invloed Ruthie Foster en Shemekia Copeland, die zijn in alles zo echt, zo puur. Die zijn zo eerlijk en zijn hetzelfde op het podium als daarbuiten. Topartiesten en topmensen.

– Op je laatste album ‘Cry No More ‘spelen bekende mensen als Kenny Wayne Shepherd, Walter Trout, mee. Hoe is dat gelukt?

In 2008 ontmoette ik KWS bij de International Blues Challenge waar hij in de jury zat en we hadden een klik. Daarna samen, hij met band en wij met TUF op diverse bluescruises geweest en we openden ook voor hem. Toen we opnames voor het album maakten wilde hij graag een paar takes maken, wij hoopten op een stuk of drie maar hij deed er wel zes of zeven. Heel aardige man ook. Walter Trout op festivals en bluescruises ontmoet en contact gehouden.

– In januari volgend jaar komt jullie nieuwe album ‘ Love You Bleed’ uit, waarvan de eerste single ‘Make Love’ uitgebracht is en ook te zien op Bluesmagazine. Kun je er wat over vertellen en hoe je de songs schrijft ?

Ontzettend bedankt daarvoor, mijn manager had het gezien en vertelde het me. Het is best bijzonder in het ontstaan. De eerste sessie zijn opgenomen tijdens de Covidperiode op tape in Kansas City en na de Covid hebben we het afgemaakt. Het songwriting ging zoals ik het meestal doe. Een song kan ontstaan uit een tekst, een zin of uit de muziek bijvoorbeeld een bassline. Belangrijk in een song is de groove. De tekst moet een verhaal hebben en die maak ik vaak bij de groove zoals bij ‘Save Me’. Bij de song ‘Bobby’dan had ik tijdens het rijden ineens een tekst in mijn hoofd en maak er later de muziek bij.

– Een laatste vraag: Wat zijn de plannen na deze eerste toer in Duitsland en in de toekomst?

Na deze toer lekker naar huis. Ik ben moeder van twee kinderen van twaalf en acht jaar en vindt het heerlijk dan thuis te zijn en helemaal moeder te zijn. Geen andere muzikale verplichtingen en als er tijd is wat schrijven misschien. Met de moderne media ben ik heel blij want door Facetimen heb ik veel contact met de kinderen wanneer ik op toer ben.
Een toekomstdroom is ergens lekker rustig buitenaf wonen met een stuk land en thuis een eigen studio bouwen en een paar dieren!

– Mag ik je bedanken voor dit zeer prettige gesprek en wens jullie een geweldige show en goede toer verder en goede terugreis erna.

Dank je wel, ik vond het ook erg leuk en nog bedankt voor de JB-wine en hoop veel lezers van Bluesmagazine bij een show te mogen ontmoeten in de toekomst.

Foto Interview met Danielle Nicole in BLUES Rhede (D) 03-11-2023


Ook op Blues Magazine ...