Guitar Shorty
Bare Knuckle
CD | label: Alligator Records / Munich Records | release : 2 maart 2010
Door Micha Sprenger
Guitar Shorty verdiende zijn sporen met het begeleiden van hele hordes bekende bluesartiesten als B.B. King, Guitar Slim, Buddy Guy en vele anderen. Tegenwoordig maakt hij al jaren stevige bluesrock. Zijn nieuwste aanwinst is Bare Knuckle.
Bij een eerste beluistering word ik heel even op het verkeerde been gezet door een akoestische gitaar. Het zal toch niet…? Gelukkig moet voordat ik deze gedachte kan afmaken de akoestische gitaar alweer het veld ruimen voor Guitar Shorty’s bekende hysterisch gillende gitaar en verzand het nummer in een onvervalst stukje bluesrock zoals we dat van hem gewend zijn: met beukende drums, donderende bassen en emotionele zang. “Please Mr President, lay some stimulus on me”; de wanhoop druipt van zijn zanglijnen. Tussen het zingen door speelt hij gemeen bijtende gitaarlicks. Na een paar coupletten komt natuurlijk de onvermijdelijke uitbarsting in de vorm van een lekkere jankende gitaarsolo.
De rest van het album wordt deze lijn voortgezet: stevige bluesrock met veel ruimte voor heftig gitaarwerk. Toch is Guitar Shorty geen dertien in een dozijn bluesrocker. In tegenstelling tot veel andere bluesrock gitaristen die frontman van hun eigen band zijn, is deze man wel degelijk een écht goede zanger. Ook zijn de nummers, allemaal eigen composities, van uitstekende kwaliteit. Fijn om nou eens niet al die overbekende nummers te horen. Ook worden er een paar interessante zijpaadjes betreden; zo is er het ingetogen Slow Burn, waar hij op een verhalende manier zingt en met een stemgeluid dat mij wel aan Albert Collins deed denken. In Neverland wordt een lekkere latin groove neergezet, met een verrassend ‘smooth’ gitaargeluid. Schuilt er in Guitar Shorty soms stiekem een Santana fan?
Je moet er van houden, van van die keiharde beukende bluesrock. In zijn genre is dit echter een uitstekend album. De composities zijn goed, de zang is goed en daarbij is Guitar Shorty natuurlijk een bijzonder vaardige gitarist.
Tracks
01. Please Mr. President 4:14
02. Too Hard To Love You 3:45
03. The Sting 3:23
04. Slow Burn 5:09
05. True Lies 4:15
06. Texas Women 4:24
07. Too Late 4:15
08. Neverland 3:59
09. Betrayed 5:52
10. Get Off 3:17
11. Bad Memory 3:48
12. Temporary Man 3:29
Website Guitar Shorty : www.guitarshorty.com | myspace.com/guitarshorty
De geestenwereld geeft mij door dat hier binnen zeer onafzienbare tijd een reactie te lezen valt van ene Frits, Freek of Frank.
Hey Micha, ja, dit mannetje staat zijn mannetje wel, maar biedt inderdaad veelal Bluesrock, terwijl hij veel meer kan,
als je zijn andere albums beluisterd, en zijn staat van dienst is best wel indrukwekkend. Ik dacht touwens wel dat jij dit wel heel lekker zou vinden, maar weet ook dat je heel breed georrienteerd bent inmiddels.
Toch inderdaad die bijtende gitaarlicks zijn wel tegek hoor en ook een soortement van handelsmerk, maar een heel album?
Ja, ik weet het ook niet, maar soms kan je ook gewoon een paar nummers draaien, dus niet vekeerd denk ik, maar ik houd meer van wat variatie in een album, maar dat is ook weer persoonlijk dan toch? Guitar Shorty, wel een toffe naam. Frank
Micha, thanks! Gelijk maar ff aangeschaft. Verschil wel van mening over “stevige” bluesrock. Neemt niet weg dat het een lekker schijfje is!
oja, Michael Burks liefhebbers zouden dit wel eens een erg goed album kunnen vinden!!
Ik dus Gerrit!
Ga hem aanschaffen dus, ik geloof je blind op de muziekkennis!
Moet je doen Andre. Zeer veel overeenkomsten met het gitaar geluid van Michael Burks. Geweldig!