Dom Martin Band – De Radstake, Heelweg
Organisatie: Tico Tico
16 juni 2024
Op zondagmiddag trad de Ierse Dom Martin Band op in De Radstake in Heelweg. Bij de boeking van de band was nog niet bekend dat het Nederlands voetbalelftal op hetzelfde tijdstip hun eerste wedstrijd op het Europees kampioenschap moest spelen waardoor de belangstelling wat tegenviel. Gelukkig waren er toch aardig veel liefhebbers van goede livemuziek op komen dagen en die hadden een geweldige middag van een topband. (De vrijdag ervoor ging hun optreden in Duitsland vanwege het EK niet door!).
Tekst: André Wittebroek / Foto’s: Nineke Loedeman.
De band bestaat uit Dom Martin gitaar, zang, bassist Ben Graham en drummer Aaron McLaughlin. Dom Martin opent het optreden solo akoestisch met ‘The Fall’ met een heerlijk tokkelend fingerpicking intro, kleine galm in het geluid en de zang met zijn diepe, volle stem, die in de hogere tonen emotioneel en klagend overkomt. Zijn gitaarspel is fantastisch in deze fijne folkblues. Hij gaat akoestisch verder met ‘The Easy Blues’, zoals hij aankondigt in 1973 geschreven door John Martyn, en het lijkt net of er twee gitaren spelen, wat een techniek.
Het laatste solonummer is het nieuwe ‘Haunted’ wat nog niet opgenomen is en hij vraagt het publiek om na afloop te zeggen wat men ervan vindt en of het op de plaat opgenomen moet worden! In deze song zit veel dynamiek en wisselt van hard naar zacht en is meer uptempo dan de eerste twee. Het is een lang nummer met agressie in de zang en de sound is donker en dreigend.
Wat zeer positief is, is dat het de hele tijd muisstil is in de zaal, men luistert intens. Respect!! No Dutch Disease!! Helaas is het geluid wat minder in het begin, te hard, wollig en is de zang moeilijk te verstaan. Gelukkig wordt het later veel beter.
Dan komt de rest van de band erbij en gaat het elektrisch verder met het titelnummer van zijn laatste zeer goed ontvangen album ‘Buried in the Hail’. Martin bespeelt hier de intro met resonator gitaar en slide. Een mooie blues met diepe bas en tikkende bekkens. De sfeer is dreigend, donker.
Dan volgt de heerlijk blues met een steviger ritme ‘Belfast Blues’ over zijn moeilijke jeugd in Belfast. (zie interview Blues Magazine 29 september 2023). Zijn zangtoon hier is iets hoger en beter te verstaan.
Het volgende ‘Daylight I Will Find’ is een echte old school blues met fijne groove en slide en gaat over een betere toekomst. Dan verandert Dom de setlist en speelt een knallende ‘Messin’ With The Kid ” van zijn Ierse held Rory Gallagher. Het rockt natuurlijk stevig, schitterend gespeeld met fantastische gitaarsolo maar ook met een gevoelige ingetogen intermezzo, waarna Dom een rondje door het publiek maakt en zeer gevarieerd blijft spelen. Een korte bassolo en drumsolo volgen aan het eind.
De slowblues ‘Blues On The Bay’ heeft een mooi intro met helder gitaargeluid en kent prachtige wisselingen van hard naar zacht en zijn eigen unieke gitaarspel met tokkelen, fingerpicking en slaan op de snaren, alles komt goed tot uiting. Een knallende rocker ‘Unhinged’ komt erna met een zware diepe groove en spetterende solo. Lekker!! ‘Crazy’ van Willie Nelson is rustiger met zang als intro. Dan weer een rockend nummer ’12 Gauge’ met een ZZ Top-achtig ritme, strakke drums en pompende bas en gaat zo door naar de climax op het eind.
Dan volgt het laatste nummer: een fantastisch lange instrumentale jam met ‘Maxwell Shuffle/Moby Dick/Let’s Get Funky/Dixie Black Hand/ Mercy’. Hier zit alles in wat live muziek zo mooi maakt: top gespeeld, rockig, bluesy, melodisch, gevarieerd, afwisselend en meeslepend.
Natuurlijk komen ze terug voor de toegift en dat wordt ‘Howlin’. Een meer uptempo blues met country-invloeden door het bas- en drumspel. Alles wordt nog een keer uit de ‘gitaar’kast gehaald en als een stoomlocomotief dendert het door met een stomende drive! Een dampend eind van een heerlijke concert.
Conclusie:
Een geweldig goed concert van de Dom Martin Band. Het akoestische begin (fantastisch gespeeld maar voor sommige bezoekers wat aan de lange kant, respect voor het muisstille publiek) en daarna met de hele band was het in één woord: fantastisch. Een weergaloze Dom Martin met zijn unieke gitaarspel en de prima ritmesectie met Ben Graham op bas en Aaron McLaughlin op drums. Voor songtitels is de setlist aangehouden, hoop dat het klopt, men heeft nl wat veranderd.
(Blues Magazine bedankt Henk Haaring van Tico Tico voor de prettige ontvangst en accreditatie).
Ps. Kaz Hawkins komt op 20 september 2024 bij Tico Tico voor de releaseparty van haar nieuwe album dat die dag uitkomt!!
We horen graag je mening! Voeg reactie toe