Tim Woods - The Blues Sessions (CD)

Tim Woods
The Blues sessions

Format : CD
Label : Earwig Music
Release : Juli 2010
Blues CD’s online bestellen

Door Hans Wolven

Een gelegenheids opname. Echt een session cd. Een Sing a songwriter als Blues zanger is wel even wennen. Zijn stem klinkt soms wel wat geforceerd. Maar de intentie is er wel. Zijn manier van spelen doet nog wel denken aan de fingerpickin stijl. Zeker bij het nummer Deep Ellum Blues.
Do the Do, een bekend nummer is wel lekker door de technicus aangestuurd. Het gitaarspel klinkt wat hol, maar het loopt als een trein.
Castle Rock Boogie, lekker onderuit luisteren naar deze boogie en ogen dicht. Stel je voor: Je zit ergens in een kroeg met een glas whiskey en een bluesband speelt dit nummer, je laat je mee voeren door de boogie. Het swingt prima en de stem klinkt hier niet geforceerd. Lekkere bas ondersteuning.
Bad Whiskey & cocaine. Alsof je mee kan janken met de sores. Prima delta blues nummer.
Spoonfull. Een nummer dat oorspronkelijk is geschreven door Willie Dixon en in heel wat uitvoeringen te horen is geweest. Hier in een Delta uitvoering. Een strakke gitaarbegeleiding. De zang had wel wat emotioneler gekund.
Clarksdale Boogie. Een van de velen. Ofwel een nummer dat lekker in het gehoor ligt, maar niet erg bijzonder is. Grappig, maar meer ook niet.
Wind Howlin blues. Hier komt de gitarist in beeld. Een echt klaagblues. Goed ondersteund door de mondharmonica. Ook goed gezongen, ofwel gehuild. Wel een bekend bluesschema.
Built for comfort; Lekker strak. Ik heb dit nummer wel eens vaker gehoord, maar niet in deze bijna funky uitvoering. Eigenlijk dertien in een dozijn.
Drop Down Mama. Terug naar het begin. De Delta spreekt. De oorsprong, het pure werk.
Alsof je Sonny Terry en Brownie McGee hoort. Goed gedaan.
I maken no sense, een nummer dat draagt op de mysterieuze manier van spelen. Doet wel wat denken aan de muziek van Dr. John. Allen de zang is hier van een andere toonsoort.
Ligt wel lekker in het gehoor, omdat het schema op een slepende manier wordt gespeeld.
Wh0’se been talkin. Recht direct en simpel gespeeld. Ligt ook wel lekker in het gehoor, maar nou niet bijzonder te noemen.
World Comes Tumblin’ Down. Een klassieker. Maar nu in een swingende uitvoering. Het lijkt wel of Jimmy Smith hier meespeelt. De zang is wat matig, maar de band daarintegen speelt hier op zijn top.
Al met al een gelegenheids cd. Leuk om te beluisteren, maar of ik hem nou zou kopen?

Tracks

01. Deep Ellum Blues
02. Do the Do
03. Castle Rock Boogie
04. Bad Whiskey & Cocaine
05. Spoonful
06. Clarksdale Boogie
07. Wind Howlin’ Blues
08. Built for Comfort
09. Drop Down Mama
10. It Don’t Make Sense You Can’t Make Peace
11. Who’s Been Talking
12. World Comes Tumblin’ Down

Internet : www.timwoodsmusic.com


Ook op Blues Magazine ...

Geen berichten gevonden.