Philip Sayce – “Peace Machine”
Label: Provogue Records
Formaat: CD
Datum release: Juni 2009
Philip Sayce maakte jaren deel uit van de Jeff Healy Band. Vanaf 2003 is hij echter in de band van Melissa Etheridge gaan spelen waar hij is te horen op de laatste 4 albums. Tussendoor heeft hij tijd gevonden om in 2005 het soloalbum ‘Peace Machine’ in eigen beheer uit te brengen. Ook Bon Jovi zou bewondering hebben voor deze gitarist. Logisch voor wie dit schijfje tot zich neemt. De heer Bon Jovi hoort hier wat echt rocken is.
In de armen gesloten door de talentenjagers van Provogue Records (label van o.a. Joe Bonamassa, Walter Trout) wordt deze release 4 jaar later in Europa uitgebracht met een 4-tal optredens in Nederland als logisch gevolg. Tevens zijn er plannen gemaakt voor een nieuwe release begin 2010.
De opener “One Foot In The Grave” zet gelijk de toon voor de release. Rock is wat te klok slaat. De mix tussen wijlen Jimmy Hendrix en Lenny Kravitz is opvallend. Alleen wel eentje met een stevige bite. De track “Powerful Thing” doet zelfs wel een beetje aan ‘Let Love Rule’ denken. De mensen die wachten op een rustpuntje moeten geduld hebben. Pas bij het nummer “Alchemy” is sprake van een beetje gas terug. De CD sluit af met de 2 schitterende nummers “Peace Machine” en “Arianrhod”. Voor de bluesROCKERS valt Philip Sayce in september en oktober te bewonderen in Duiven (26 sept), Eindhoven, Zoetermeer (2 okt) en Weert (4 okt). Zeker live zien!!
Let There Be Rock en Roll. Yeah!
(Gerrit Harmsen)
Tracks:
01] One Foot In The Grave
02] Save Me From Myself
03] Slip Away
04] Powerful Thing
05] Angels Inside
06] Dream Away
07] Sweet Misery
08] Blood On Your Hands
09] Cinnamon Girl
10] Over My Head
11] Alchemy
12] All I Want
13] Morning Star
14] Peace Machine
15] Arianrhod
Website Philip Sayce : www.philipsayce.com
Hey Gerrit, hij zal binnnekort wel in de bus liggen bij me, maar ik ben heel benieuwd naar deze man, dus wordt vervolgd, bedankt voor een eerste impressie- frank van engelen
Klinkt inderdaad erg goed allemaal!
Dus op naar Duiven! Daar in 2004 Bonamassa voor het eerst gezien dus wie weet wat er met Philip gaat gebeuren na Duiven………..
He hallo, ja het album dan inmiddels beluisterd, en ik moet zeggen dat het een rauw klinkend album is, en vooral veel scheidingslijnen met de Blues heeft, Het is wat mij betreft eigenlijk gewoon meer Hardrock of Rock dan persee Blues. Heel veel rifjes ala Deep Purple,, Rainbow, Lynnerd Skinnerd, maar ook heel veel Hendrix, wat de boel extra demensie geeft. Dan de vocalen , de ene keer klinkt het echt als een Rock band, maar er zitten zeker ook Sympho trekjes in vond ik.
Joe Bonamassa krijgt gewoon een nazaat ,die de boel nog verder uit elkaar gaat trekken. Dat wil niet zeggen dat het niet goed is, want het album klinkt vooral variabel,en zijn loopjes kent deze man wel, maar ook de rest van de band klinkt goed. Dus hou je van Sixties, Hardrock, Hendrix, Deep Purple, Joe Bonamassa. dan is dit zeker iets voor je denk ik. Ik zelf vind het goed klinken maar geen echt Blues album/ sorry/ Frank/zou hem wel willen zien!
Kan helaas niet in Duiven zijn, Julian Sas speelt de 26ste in bluescafe De Buurvrouw in Winterswijk en dat is 200 meter van mijn huis en ben uitgenodigd.
Misschien naar De Harmonie in Bonn Rockpalast show.