Cyndi Lauper
Memphis Blues
Format : CD
Label :
Release : Juli 2010
Blues CD’s online bestellen
Door Micha Sprenger
Dat Cyndi Lauper van vele markten thuis is, bewijst ze weer eens te meer met haar nieuwste album Memphis Blues. Lauper bewees al eerder dat ze veel meer in haar mars heeft dan haar wat dommige jaren ’80 hitjes als Girls Just Wanna Have Fun en Time after Time, maar een album vol bluescovers had ik eerlijk gezegd nooit achter haar gezocht.
De band bestaat enkel en alleen uit geweldige sessiemuzikanten en daarbij komen zelfs bluessterren als B.B. King, Jonny Lang, Allen Toussaint en Charlie Musselwhite opdraven. Dat het met zo’n band moeiteloos gaat swingen is vanaf het eerste moment overduidelijk. De arrangementen zijn dik in orde, de sound is te gek en de bluessterren schitteren. Het wordt echter ook meteen pijnlijk duidelijk dat Lauper’s stem zich niet echt leent voor het zingen van blues. Ondanks een heerlijke inleiding van de band met een glasrol van Charlie Musselwhite op mondharmonica weet ze een weinig overtuigende interpretatie van Little Walter’s Just Your Fool neer te zetten. Haar wat dunnige poppy geluid en ietwat ordinaire New Yorkse accent maakt dat het geheel voor je gevoel niet echt klopt en in het geheel niet bluesy klinkt. Ook in de andere songs wordt zangtechnisch het niveau van zowel haar eigen grote pophits als van de grote blueszangers die ze hier interpreteert bij lange na niet gehaald.
Er zijn echter door het hoge niveau waarop door de band gemusiceerd wordt wel degelijk interessante momenten. De New Orleans pianolicks van Allen Toussaint in Early in the Morning en Mother Earth kunnen niet anders dan mij met een enorme grijns op mijn gelaat achterlaten, ondanks dat ik me nog steeds een beetje erger aan Lauper’s stem. De rauwe vocale take van Jonny Lang in How Blue Can You Get vind ik werkelijk bloedstollend mooi en ook zijn gitaarspel is prima in orde. Het staat echter in een raar contrast met de wat braaf gezongen partij van Lauper en het geheel wordt hierdoor een beetje een vreemd duet. Ook de bluesharp partijen van Charlie Musselwhite vind ik erg goed. Alleen de bijdrage van B.B. King aan Early in the Morning valt een beetje tegen en beperkt zich naar mijn mening eigenlijk slechts tot wat vaag gepiel op zijn gitaar.
Toch zijn er een paar momenten dat ik Cyndi wel degelijk overtuigend vind, namelijk in de 6/8e ballads als Lowell Fulsom’s Shattered Dreams, maar deze ruiken door de arrangementen en door haar manier van zingen ook meer naar een New Yorkse nachtclub dan naar blues.
Een dappere poging van Cyndi. Ik zou echter niemand durven aanraden dit album te kopen. Jammer.
Tracks
01. I’m Just Your Fool (feat. Charlie Musselwhite)
02. Shattered Dreams (feat. Allen Toussaint)
03. Early in the Morning (feat. Allen Toussaint & B.B. King)
04. Romance in the Dark
05. How Blue Can You Get (feat. Jonny Lang)
06. Down Don’t Bother Me (feat. Charlie Musselwhite)
07. Don’t Cry No More
08. Rollin and Tumblin’ (feat. Kenny Brown and Ann Peebles)
09. Down So Low
10. Mother Earth (feat. Allen Toussaint)
11. Cross Roads (feat. Jonny Lang)
12. Wild Women Don’t Get the Blues
Internet : www.cyndilauper.com
Right in your face geschreven Micha, Lauper is geen echte blues zangeres, en inderdaad de cast is bij vlagen geweldig, wat ook zeker geld voor de uivoeringen. Johnny Lang en Cindy hebben wel een leuke connectie op dit album en vooral tijdens het maken. Ik zag onlangs in dit kader een intervieuw met de beroemmdste dj van U.S.A Howard dus, en daar sprak de sensualiteit en erotiek van dit 2 tal af. Needles to say , dat Lang een erg goede gitarist is.
Mee eens, en Cindy zingt best goed wel, vooral in de songs die haar liggen. maar echt een aanrader nee voor mij ook niet, heowel ie wel lekker in het gehoor ligt. Frank
Minnie Mouse sings the Blues !!
(goed bandje wel….)
Zoals Frank al schrijft helemaal mee eens, maar je hebt af en toe van die apparte uitgaven, die toch wel ergens in je verzameling erbij horen. Voor mij valt dit album eronder.
Xander