Foto Album Review: Kenny Wayne Shepherd - Dirt on my diamonds Vol.1

Format: Cd, Vinyl, Digital
Label: Mascot label group
Release: 18 november 2023

Tekst: Jos Verhagen

Today, the five-time Grammy-nominated guitarist Kenny Wayne Shepherd has officially released his much-awaited studio album, ‘Dirt On My Diamonds, Vol. 1,’ schrijft de promo, de eerste luisterbeurt valt me tegen en ja wat ga je dan doen. Soms leg ik dan een album een tijdje weg om het wat later opnieuw te proberen. In dit geval niet, ik heb hem elke dag even opgezet om te horen waarom ik er geen kijk op krijg. Om meer gevoel voor het album te krijgen, ter vergelijking het vorige studio album van Kenny Wayne, The Traveler uit 2019 en het album Trouble is, wat zijn 25 jarig jubileum markeerde opgezet.

En na het horen van deze twee albums ben ik er uit wat het is; deels is het de soms overdreven blazers maar eigenlijk het feit dan Kenny Wayne de meeste nummers zelf zingt. De stem van Noah Hunt is een van de karakteristieke elementen uit de albums van de Kenny Wayne Shepherd band uit het verleden. Nu Kenny Wayne het leeuwendeel van de nummers zelf zingt voelt het als dat het geen KWS band album is. De nummers op Dirt on my Diamonds daar is niets mis mee, hooguit dat het met acht tracks wat aan de korte kant is. De muzikale lijn ingezet op Traveler wordt verder doorgetrokken op dit album dat een aantal verrassende songstructuren kent.

Dirt om my Diamond: De openingstrack is een track die je meteen pakt, vet rockende blues, met een stevige blazers inzet. Kenny Wayne zingt in dit nummer dat het niet erg is een besmet randje te hebben ‘we all have love and scars’ zing hij. De verborgen gitaar solo aan het eind klinkt als Kenny op zijn best.
Sweet & low: De eerste single van het album, heeft een aanstekelijke low tempo groove. Een nummer waarin blijkt dat Kenny met de jaren gegroeid is als zanger. De Wah Wah solo is weergaloos en heerlijk passend bij de feel van het nummer, goede keuze om dit zo in te zetten.
Best of times: Een diepe elektronisch bas en de vileine blazers openen het album voor Noah Hunt, maar in het refrein knalt Kenny Wayne er overheen. De kombinatie werkt en versterkt de intensiteit van het nummer, jammer dat die intensiteit er in de gitaar solo niet uitkomt. De nadruk ligt bij song, op de compositie als geheel.
You can’t love me: Een liefdeslied, waar in Kenny Wayne, autobiografische of niet, zijn of een relatie ontleed. Het ingetogen spel, de samenwerking tussen de gitaar en Hammond, geeft het nummer net genoeg blues mee om de nadruk te blijven vestigen op de tekst.
Man on a mission: Het akoestisch gitaar intro is klassiek voor Noah Hunt en doet denken aan Blue on black. Ontegenzeggelijk is hij een wezenlijk onderdeel van de KWS band beleving. Ik blijf zijn stem prettig vinden, de manier hoe hij diepte in het nummer brengt met zijn intonatie, heerlijk om weer terug te horen. Wat ik in de solo van Kenny Wayne mis is nog steeds die scherpte die tempo versnelling het blijft in dienst van het nummer, de frivoliteiten in de outro daar gelaten.
Saturday night is alright for fighting: Het rare is dat deze uitvoering van het Elton John nummer nog niet eens zo gek is maar ik associeer Noah Hunt niet met een potje knokken op zaterdag avond, Kenny Wayne zie ik dat wel doen en dat is te horen in de gitaarsolo, hier haalt hij voor het eerst ongenadig door op dit album.
Bad intentions: De knallende gitaar en blazers inzet doen veel beloven, en dat is zo Kenny Wayne is eindelijk los een geeft je in dit nummer zijn badest intentions, heerlijk uitbundig soleerwerk. Jammer dat we hier 7 nummers op hebben moeten wachten.
Ease my mind:Het afsluitende Ease my mind is de old school KWS band, zo hoor ik ze het liefst. Noah Hunt zingt en Kenny Wayne die zijn gitaar laat spreken in deze instant klassieker. Het gitaarspel is des Kenny’s subtiel opgebouwd kennen de solo’s in dit nummer hun eigen dynamiek. Waar de eerste nog ingetogen is gaan in de tweede alle registers open, en is het genieten geblazen.

Conclusie:Dirt in my diamonds geeft de Kenny Wayne Shepherd band een nieuw gezicht, namelijk dat van hemzelf. Zodra Noah Hunt het strijdperk betreedt herken je de oude Kenny Wayne Shepherd band weer. Met deze nieuwe look is niets mis, alleen had met het gitaarwerk wat kwistiger gemogen

Behind the Music - You Can't Love Me - Kenny Wayne Shepherd

 

Socials:
Website: https://www.kennywayneshepherd.net/
Facebook: https://www.facebook.com/kennywayneshepherd
Instagram: https://www.instagram.com/kennywayneshepherd/
Youtube: https://www.youtube.com/user/KennyWShepherd


Ook op Blues Magazine ...