Steve Winwood & Band
Vredenburg, Utrecht
14 oktober 2010
Tekst: Hananja Verduyn / Foto’s: Marco van Rooijen
Steve Winwood start zijn carrière op vroege leeftijd wanneer hij als 15-jarige toetreedt tot de Spencer Davis Group. Als je als jonge jongen een dusdanige invloed kan uitoefenen op een band als deze, zoals hij dat had, kan je spreken van een enorm talent.
Later richt hij in 1967 met Chris Wood, Jim Capaldi en Dave Mason de band Traffic op. Ook speelt de Britse zanger en multi-instrumentalist met ondermeer Eric Clapton en Ginger Baker in de supergroep Blind Faith en met dezelfde Baker in Airforce voor hij in 1977 zijn eerste solo-album uitbrengt. Met ‘While You See a Chance’ van zijn tweede album scoort Winwood in 1981 zijn eerste Nederlandse top 10 hit. Gevolgd door onder meer ‘Night Train’, ‘Still in the game’ en ‘Higher Love’. In 2004 is Winwood opnieuw hoog in de hitlijsten te vinden dankzij Eric Prydz die het Steve Winwood nummer ‘Valerie’ gebruikt in zijn hit ‘Call on Me’.
Vorige maand verscheen een nieuw verzamelalbum ‘Revolutions, The Very Best Of Steve Winwood’ dat een fraaie dwarsdoorsnede van zijn succesvolle carrière biedt. Eind mei gaf Winwood samen met Eric Clapton een zinderend optreden in GelreDome in Arnhem waar ondergetekende ook bij was.
Maar….als ik aan een Hammond orgel denk, denk ik aan: Steve Winwood!!!!!
En ik was dan ook weer erg blij om een concert van hem te kunnen bezoeken.
Plaats: Vredeburg Leidsche Rijn, Utrecht
Publiek: Was gelukkig van een gevarieerde leeftijd, maar het merendeel was toch wel 50+. Een beetje studentikoos publiek. Het was geen uitverkochte zaal. De sfeer was heel relaxt; biertje van iemand uit het publiek op het randje van het podium, glas wijn van dhr. Winwood op de versterker.
Toen Steve Winwood opkwam, bescheiden en vriendelijk als altijd, werd hij enthousiast ontvangen, wat hem zichtbaar plezier deed.
Steve en de overige 4 bandleden openden met Different Light. Dáár was het Hammond orgel én de karakteristieke stem!
Na het derde nummer, nam saxofonist Paul Booth, de plaats van Winwood achter het Hammond orgel in, zodat Winwood de gitaar ter hand kon nemen om het nummer “Can’t Find My Way Home” te spelen. Nu kan natuurlijk niemand het specifieke Hammond geluid van Steve imiteren maar het getuigt wel van lef om Winwood te vervangen en je gaat onwillekeurig toch vergelijken … Nu ja kon Steve helemaal opgaan in de gitaar wat ook zeer de moeite waard was.
Hierna verwelkomde Winwood het publiek met wat vriendelijke woorden.
Er werden afwisselend nummers gespeeld uit zijn bandlidtijd en solocarrière.
Bijna alle nummers werden heerlijk uitgebreid uitgebouwd waarbij elk enthousiast bandlid zijn solo partij kreeg. Gevoelige blaas solo’s, opzwepende percussie, gitaar en drum partijen.
Saxofonist Paul Booth gebruikte heel wat blaas instrumentaria. Had zichtbaar lol in wat hij deed, en had aardig wat interactie met het publiek.
Het is prachtig om te zien hoe Winwood zich concentreert bij zijn solo´s, of het nu op het Hammond orgel is of op de gitaar, die hij overigens ‘slechts’ een aantal nummers heeft gebruikt. Maar ja… ik ben dan ook in de eerste plaats een gitaarliefhebber. Maar hij lijkt tijdens zijn solo’s op een andere planeet te zijn.
Voor ik het wist was het voorbij en riep ik om een toegift. En die kregen we. Natuurlijk “Dear Mr. Fantasy” en Gimme Some Lovin’! Heerlijk.
2 uur is veel te kort met een artiest als Steve Winwood.
Weer een heerlijke muziekavond gehad. Thanks Steve & band & the crew.
Set list
01) Different Light
02) I’m a Man
03) Hungry Man
04) Can’t FInd My Way Home
05) Dirty City
06) FLy
07) At Times We Do Forget
08) Light Up
09) The Lows Park of High Heeled Boys/Empty Pages
10) Higher Love
Encore:
11) Dear Mr Fantasy
12) Gimme Some Lovin’
Foto Album
Internet : www.stevewinwood.com
Mooi verslag van een goed concert, en weer eens prachtige foto’s van Marco!!
@Hananja Verduyn Puik SteveWinwood Verslag!Prachtige’action’foto’s met oog voor detail van Marco ondersteunen perfect dit verslag. Zie hopelijk meer verslagen van je Hananja. Mooi Concert verslag.Prima met “sfeer’ geschreven!
Uiteraard verschijnen er ook ‘bewegende’ beelden op ons aller YouTube.
Hier een eerste verzameling:
http://www.youtube.com/view_play_list?p=0AEB7249EF030EE4
Een Concert ganger schrijf bij zijn opamen van het nr:
‘Empty Pages’ het volgende:
“Dit is dus waarom God de Hammond Leslie heeft gemaakt”
yep Steve Is THE Hammond MAN”
Thnks Hananja en Marco. Heerlijk om zo toch nog een beetje mee te genieten.
~Will
Prima verslag Hananja! Je eerste en zeker niet je laatste, is mooi en vanuit je eigen indrukken geschreven. prettig leesbaar en als je de ogen dicht doet dan is het net of je er zelf bij bent! Zo lees ik ze zelf het liefst.
Bedankt meid en op naar de volgende!1 Ja en die foto’s van Marco….doodziek word ik er van…ZO GOED! Kijk eens naar mijn gestuntel bij het Steve Miller verslag. Maar ik ben dan ook absoluut geen professional, maar het geeft toch een altijd persoonlijke impressie van de avond en dat is het doel van een verslag volgens mij.
Andre Wittebroek
Complimenten aan beiden; Hananja en Marco.
Een treffend verslag en sublieme foto’s van een magistraal concert.
Peter
ja, Hananja goed geschreven relaas vind ik met zeer persoonlijke nootjes erin qua bevindeingen, helemaal goed vind ik. Ja, Die Steve speelt geweldig gitaar ook vooral, wat je ook al goed kon horen in zijn sublieme album About Time, met die bonus cd met o.m Voodoo Child erop. Gek eigenlijk dat hij dat in de vorige band’s een stuk minder deed toch? Ja, vrouwtje, we hebbben het goed voorspeld want jij kan echt heel boeiend schrijven en vooral ook weer anders, wat ik zelf altijd erg kan waarderen. IK hoop nog veel te mogen lezen van je, en ja de foto’s maken het natuurlijk nog verder af, top Marco, maar dat weet je wel zo langzamerhand van mij toch? Helaas was ik er niet bij, maar een beetje door deze dingen wel. Dank Jullie Wel. Frank
Dank jullie wel hoor. Het was erg leuk om te doen :)