Beth Hart zowel solo als met band weergaloos!
Het laatste weekend van november was concertzaal AFAS Live gevuld met duizenden fans van Beth Hart, die daar twee volledig uitverkochte concerten gaf. Bluesmagazine was erbij en moest toch zeker een dag bijkomen van deze weergaloze optredens van de uit Los Angeles afkomstige zangeres. Als vroeg verjaardagscadeau (thanks Susanne!) kreeg deze recensent tickets voor deze concerten, waar lang naar uitgekeken werd… en wàt was het de moeite waard!
Tekst: Harry Pater / Fotografie: Rob Sneltjes (zaterdag). (Let op: alle foto’s, video’s en teksten op deze website zijn auteursrechtelijk beschermd. Het is niet toegestaan deze zonder voorafgaande toestemming te gebruiken, af te drukken of te publiceren.)
SOLOCONCERT vrijdag 29 november
Het soloconcert van Beth in theater De Spiegel in Zwolle (oktober 2017) was tot nu toe het mooiste dat ik ooit van haar heb bijgewoond, zó intiem, zó mooi, zó dichtbij… dus het was de vraag of het soloconcert in de gigantische zaal tegenover de Johan Cruijff Arena hier wel geschikt voor zou zijn. Er is geen voorprogramma, maar op het videoscherm achter het (verkleinde) podium wordt de 30 minuten durende documentaire vertoond die tijdens de Top 2000 week van 2018 op tv werd vertoond. Daarna gaan de zaallichten aan voor een pauze van een half uur. Iets na negen uur gaan de zaallichten weer uit en begint het concert dan eindelijk.
Zonder aankondiging begint ze met de song Rub Me For Luck, dat ze schreef na haar eerste ontmoeting met Joe Bonamassa, zo vertelt ze na het eerste daverende applaus. Ook zegt ze vanavond erg nerveus te zijn, omdat ze dit soort soloconcerten niet vaak doet en al helemaal niet in zo’n grote zaal. Wat meteen opvalt dat het geluid in de zaal werkelijk subliem is: niet alleen klinken de muziek en haar zang heel mooi, ook is ieder woord dat ze zegt tijdens de aankondigingen heel goed te verstaan en dàt terwijl ondergetekende op de eerste rij van de tribune zit. Ze leidt de meeste songs in met een kort verhaaltje over het ontstaan of de betekenis ervan, vaak op humoristische wijze, waarbij ze zichzelf absoluut niet spaart. Sinds ze bekeerd is hoor je haar voornamelijk ‘fricking’ zeggen. Ook dankt ze regelmatig God en Jezus voor al het fijne dat ze meemaakt.
In de aankondiging van Sister Dear vertelt ze hetzelfde als in het interview dat een week geleden op Blues Magazine werd gepubliceerd. Na deze song volgt opnieuw veel applaus en zegt ze dat ze het haast niet droog houdt. De volgende song Try A Little Harder gaat over haar relatie met haar vader, die in haar jeugd veel gokte in Las Vegas en daar veel geld verloor. Ze vertelt dat ze iedere avond een setlist maakt en dan probeert zich daaraan te houden, maar iemand uit het publiek roept om Skin en ze besluit meteen deze song te spelen, wat lang geleden is zegt ze en toevallig heeft ze die ’s middags nog even op de piano gespeeld. Hierna speelt ze Good As It Gets, wat een meer uptempo nummer is en dat flink wordt meegezongen, gevolgd door het in ons land populaire L.A. Song (Out Of This Town), waarover ze vertelt dat ze een deel van de tekst eigenlijk gelogen is en dat juist het deel waarin ze zingt ‘you lie’ juist niet waar is.
De volgende song staat op geen van haar albums, wat gezien de titel wel begrijpelijk is: Wash Your Feet, You Stinky Motherfucker. Volgens haar gaat dit over de zweetvoeten van haar man Scott… om daar meteen aan toe te voegen dat dit niet waar is, maar dat juist zij degene is met zweetvoeten, maar dat het haar verstandiger leek om niet over zichzelf te zingen. De meeste songs zijn ballads, iets waarin Beth Hart echt uitblinkt, ook in zo’n immens grote zaal. Na Woman Down verruilt ze de pianokruk voor een andere en neemt ze de akoestische basgitaar ter hand. Ze begint met Learning To Live en daarna een oud nummer, Isolation, met daarin een mooie bassolo, gevolgd door Spiders In My Bed, dat gaat over de periode voordat ze dankzij de juiste medicatie doorgaans goed kan functioneren.
Thankful:
Hierna neemt gitarist Jon Nichols, waarmee ze al twintig jaar werkt, naast haar plaats. Samen gaan ze verder met Broke And Ugly, het van Randy Newman bekende Guilty en de Melody Gardot cover If I Tell You I Love You en de laatste cover, Lullaby Of The Leaves bekend van Ella Fitzgerald. Ze besluit het concert met een van de hoogtepunten van haar nieuwste album, War In My Mind, Thankful, die ze zingt terwijl ze dwars door de zaal heen loopt en links en rechts fans knuffelt en handen schudt. Het concert lijkt afgelopen, maar ze komt toch nog weer terug, gaat achter de piano zitten en speelt haar populairste song (dit jaar ook vast in de Top 2000), Leave The Light On. Tijdens het ovationele applaus roept ze Jon terug en samen nemen ze afscheid van het dolenthousiaste publiek.
SETLIST VRIJDAG
01 Rub Me For Luck
02 Bad Woman Blues
03 Swing My Thing Around
04 Bang Bang Boom Boom
05 Baddest Blues
06 Sister Dear
07 Try A Little Harder
08 Skin
09 Good As It Gets
10 L.A. Song (Out Of This Town)
11 Wash Your Feet, You Stinky Motherfucker
12 I’ll Take Care Of You
13 Woman Down
14 Learning To Live
15 Isolation
16 Spiders In My Bed
17 Broke And Ugly
18 Guilty (Randy Newman Cover)
19 If I Tell You I Love You
20 Lullaby Of The Leaves
21 Thankful
Toegift:
22 Leave The Light On
Leave The Light On:
Video’s:
Sister Dear:
Skin:
BAND CONCERT zaterdag 30 november
Ook dit concert was stijf uitverkocht en in tegenstelling tot vrijdagavond, toen het alleen zitplaatsen waren, zijn er vooral staanplaatsen. De fanatiekste fans stonden iets voor half zeven al vooraan het podium en de uitloop te wachten. Vanavond wel een echt voorprogramma, de uitstekende nieuwe Nederlandse band Blackbird met als blikvanger zangeres Merel (de bandnaam is de Engelse vertaling van haar naam), die al aardig bekend raakt in ons land, onder meer dankzij Rob Stenders van NPO Radio 2, die ze dan ook bedankt. Het optreden geeft een prima indruk van de band, dit smaakt echt naar meer, in maart volgt een uitgebreide clubtour.
Blackbird
Na een half uur pauze wordt het donker in de zaal en wordt het intro gedraaid, waarna je ineens Beth As Long As I Have A Song hoort zingen en vanaf het balkon is het goed te zien dat ze van achteruit de zaal dwars door het publiek richting het podium loopt, voorafgegaan door echtgenoot Scott en een cameraman, de beelden zijn ook te zien op het videoscherm. Soepeler dan ze zelf denkt klimt ze op de uitloop van het podium en zet de band Sugar Shack van de nieuwe cd in, meteen lekker stevig rockend. Op gitaar en backing vocals uiteraard Jon Nichols, op drums Bill Ransom en op bas Bob Marinelli.
De setlist van vanavond wijkt in veel gevallen af van die van vrijdag, maar dat is niet zo vreemd: Beth houdt ervan om veel te variëren, sommige songs lenen zich beter voor een soloconcert en ze heeft inmiddels een groot genoeg repertoire bij elkaar geschreven! Dat is wel jammer voor de mensen die vooral voor de bekende nummers zijn gekomen, maar die horen dan dat ze ook mooie minder bekende songs heeft.
Na Good As It Gets vertelt ze over de eerste ontmoeting met haar grote liefde, echtgenoot Scott en zingt daarna het mooie With You Everyday. Hierna mag het publiek kiezen uit Love Is A Lie en Jazz Man, men kiest de eerste maar uiteindelijk zingt ze beide. Ze vertelt vervolgens over de relatie met haar vader, toen ze jong was en zingt vervolgens Without Words In The Way. Verderop zingt ze haar nieuwste eerbetoon aan haar echtgenoot, het gevoelige I Need A Hero van de nieuwe cd. Ze vertelt hoe goed hij voor haar is en dat ze hoopt ooit, als het nodig is, ook voor hem te kunnen zorgen. Deze song wordt gevolgd door Take It Easy On Me.
Hierna verlaten de muzikanten het podium en gaat Beth naar de uitloop van het podium, waar ze op een krukje midden tussen haar fans gaat zitten om met haar akoestische basgitaar Isolation te zingen. Jon Nichols komt naast haar zitten en samen spelen ze Broken And Ugly. Ineens besluit ze om een favoriete cover te zingen, hoewel ze niet de hele tekst kent: Peaceful Easy Feeling van Eagles, waarbij het publiek het refrein meezingt. Ze heeft ineens een country feeling en dus spelen ze Angel From Montgomery, bekend van onder meer Bonnie Raitt, maar geschreven door John Prine. Hierna volgt het mooie Thankful, dat ze zingt terwijl ze ook nu veel contact met de mensen dichtbij het podium heeft.
Het publiek schreeuwt om een toegift en die komt er in de vorm van Trouble, Bad Woman Blues en een werkelijk uitmuntende versie van Caught Up In The Rain. En men wil méér, want Leave The Light On is nog niet geweest. Helaas wordt ze vanaf de zijkant toegeroepen dat het afgelopen is, want de tijd is om! Ze verontschuldigt zich en zingt toch nog even snel zonder begeleiding de eerste paar regels van haar in Nederland populairste lied en dan is het toch echt afgelopen!
Caught Up In The Rain:
En wat is dan nu de conclusie na twee zeer bijzondere avonden? Beth Hart is in staat om zowel in haar eentje als met band een grote zaal als AFAS Live om te toveren tot een intieme concertlocatie. Op vrijdag heb ik geen gepraat gehoord, op zaterdag wel wat tijdens de rustige nummers, maar over het algemeen was men vooral aan het genieten van het gebodene. Het waren twee zeer verschillende concerten, maar beide simpelweg weergaloos en om nog lang van na te genieten!
SETLIST ZATERDAG
01 Intro/As Long As I Have A Song
02 Sugar Shack
03 Baby Shot Me Down
04 Rub Me For Luck
05 Good As It Gets
06 With You Everyday
07 Love Is A Lie
08 Jazz Man
09 Without Words In The Way
10 Close To My Fire
11 Lifts You Up
12 I Need A Hero
13 Take It Easy On Me
14 Isolation
15 Broken And Ugly
16 Peaceful Easy Feeling (Eagles cover)
17 Angel From Montgomery (John Prine cover)
18 Thankful
Toegift:
19 Trouble / Give Me My Money Back
20 Bad Woman Blues
21 Caught Up In The Rain
22 Leave The Light On (stukje solo)
Video’s
Broken & Ugly:
Peaceful Easy Feeling:
Thankful:
Trouble:
Website Beth Hart
Mooi verslag van een uniek weekeinde. Wat was ze goed!
Mooi verslag. Met bekende gezichten in het publiek ! Zo was ik er toch een beetje bij !
Mooi verslag mannen..! Rob jij voor de plaatjes en Harry voor de tekst, super.. Ben weer trots op jullie..
Heel mooi verslag van de twee concerten! Ik was er beide keren bij en wat heb ik genoten!!!!!! Zoveel passie, gevoel, humor en wat heeft ze toch een schitterende stem!!!!!! En dan haar band: geweldig!!!!!! Beth laid her heart out on stage and we loved it!!!!!!
Heb wéér wat gemist! Het moet toch n keertje gaan lukken! Mooi verslag!!
Groet
Mooi verwoord van de vrijdag avond, zo was het echt en Beth was waanzinnig goed, kippenvel dus bij heel veel nummers !!!
Het was zo mooi, die twee dagen; ik was er bij de 30e, heb genoten, was ontroerd; dit prachtige verslag, waar zorgvuldig aan gewerkt is -dat blijkt uit alles- laat goed zien waarom….!
Geen woord van gelogen, het waren geweldige optredens
twee prachtige concerten , ik heb twee avonden genoten , super !! En ik sluit me bij de rest aan … een goed verslag .