Joe Bonamassa
Royal Albert Hall, London
maandag 4 mei 2009
Ingezonden door: Andre Wittebroek
Afgelopen maandag 4 mei 2009 trad Joe op in een uitverkochte R.A.H in London.
Aan het begin van de show vertelde hij dat zijn grote droom hiermee was uitgekomen.
Als jongen droomde ik er al van hier eens te mogen spelen net als mijn muzikale voorbeelden Eric Clapton, Jeff Beck, Peter Green en Rory Gallagher voor mij gedaan hebben. Elke keer als ik er langs kwam de afgelopen jaren dacht ik Ik hoop dat het nog eens lukt en nu is het zo ver!!
Vier jaar geleden speelde ik voor het eerst in London in club De Borderline voor 50 tot 60 mensen, nu hier voor 4.500!
Ik wil iedereen bedanken die er aan mee gewerkt heeft, mijn ouders, mijn familie en zeker mijn fans. Zonder hen was dit niet mogelijk geweest.
Joe had zijn band die normaal uit 4 personen bestaat uitgebreid met een extra drummer en 3 blazers. Dit om een voller geluid te krijgen, ook in verband met de uit te brengen DVD van deze show. Dat volle geluid heb ik niet gehoord in de zaal. De akoestiek van de R.A.H schijnt vaak problemen te geven bij rock en blues concerten. Dit zou komen door de ronde vorm van het gebouw waardoor het geluid gaat “wandelen”. Bij de show van de Cream was het geluid ook slecht is mij verteld. Verder leek de mix niet optimaal, blazers te hard, zang viel weg en de drums te hard. Erg jammer.
Het had niets te doen met de kwaliteiten van de muzikanten, men speelde een prima concert.
Op de DVD zal men van de geluidsproblemen in de zaal niets merken, dat wordt namelijk direct opgenomen.
Verder was het jammer dat de zaal verlichting de hele show aanbleef waarschijnlijk voor de dvd opnames. Het kwam de intimiteit niet ten goede.
De muziek zelf.
Die was geweldig even als de sfeer. Iedereen was het er over eens aanwezig te zijn bij een gedenkwaardige avond, vooral voor Joe.
De setlist was als volgt:
1. Django
2. Ballad of John Henry
3. So it’s like that
4. Last Kiss
5. So many roads
6. Stop
7. Further on up the road (met als speciale gast: Eric Clapton!!!)
8. Woke up dreaming
9. High water everywhere
10. Sloe Gin
11. Lonesome road blues
12. Happier times
13. Your funeral my trial
14. Blues de luxe
15. Story of a Quarryman
16. The great flood
17. Just got paid
18. Mountain time
19. Asking around for you.
Eric Clapton & Joe Bonamassa (foto via Mascot Records)
Hoogtepunten voor mij persoonlijk waren:
‘Further on up the road’ met als gast Eric Clapton een van Joe’s grote voorbeelden. Toen Clapton op kwam zei Joe: “Dit is de mooiste avond van mijn leven tot nu toe!!!!”
Op de vraag, na afloop van de show, aan Clapton waarom hij maar 1 nummer speelde, antwoordde hij: “Het is Joe’s avond en hij verdient alle aandacht en als je naar zijn gitaarspel kijkt weet je waarom: Hij is de toekomst van de blues!”
Een ander hoogtepunt was ‘Just got paid’. Een schitterend stevig swingend nummer waarbij de zaal volledig uit zijn dak ging en de band beloond werd met een minuten lange staande ovatie.
Ik kijk verlangend uit naar de dvd die in augustus uit moeten komen…
Ondanks de al eerder genoemde geluids- en licht problemen, al met al een geweldige belevenis om mee te maken.
Volgend jaar weer?
P.S:
Na afloop hadden enkele fans een afterparty georganiseerd voor 150 fans en wie kwam er onverwacht om 01.00 nog langs: Joe met zijn ouders en zuster!
Hij was erg moe, had voor de RAH 24 dagen aan een stuk gewerkt, maar toch komen. Klasse!
Moet zeker een indrukwekkende ervaring zijn geweest Andre,
wat een prachtige setlist en wat een enorme bonus om Clapton te zien meespelen,
hoe is het toch mogelijk dat er dan toch weer zo'n pannekoek v e geluidsman de knoppen moet bedienen,
de tijd zal leren hoe belangrijk deze registratie is voor de hedendaagse blues maar vooral voor de toekomst van de blues.
dank voor het verslag,
Jeroen
Ja, mooi verslag hoor Andre, en wat een belevenis denk ik zomaar? Ik vind ook dat het geluid in een zo bekende zaal perfect moet zijn, en hoop dan ook dat de dvd uitkomst biedt wat dat betreft. ja, en die droom willen wij natuurlijk allemaal waar maken, n.l. met je held het podum eens te mogen delen. Ik heb al eens het geluk gehad om samen met Kazz Lux te mogen zingen tijdens een gig vroeger, want dat was naar mijn idee een man met niet alleen een goede bluestem, vooral een apparte bluesstem, dus ik ken het gevoel van helemaal even van de wereld te zijn, en alleen met de artiest een band lijkt te hebben. Chapoo voor wat Clapton doet de afgelopen jaren, hij laat weer zien dat er niet met zijn kwaliteit te sollen valt, wat in de jaren ervoor nog welleens spraakvoer was van de vele recensenten in de diverse bladen, en ook ik vond het niet altijd van een bijster hoog niveau, maar dit is weer klasse. Ik heb de videoclip gehoord en gezien- waanzinnig. en dank je wel Andre voor dit verslag, en die kan je toch mooi weer in je zak steken, qua ervaring nietwaar???? grtz frank van engelen
André
Bedankt voor het mooie verslag. Moet echt geweldig zijn geweest om dit mee te maken. Ben zeer benieuwd naar de DVD. 19 nummers op 1 avond, ik hou nooit de tel bij maar volgens mij is dat wel heel veel.
Klopt het dat The Ballad of John Henry imiddels op vinyl is verschenen en dat You and Me alsmede Sloe Gin er ook op vinyl aankomen? Ik ben namelijk nog steeds gek op platen.
Vr.gr.
Geert
Op de website van producer Kevin Shirley staat nieuws over de DVD, hij is er zeer enthousiast over …
http://www.cavemanproductions.com
Wellicht nog interessanter is het bericht dat Joe Bonamassa & Band de komende weken zullen verblijven op een Grieks eiland om te werken aan een nieuwe CD. Robert Plant heeft een nummer aangedragen voor die nieuwe CD, en er zullen een aantal Griekse muzikanten meespelen …