In gesprek met … ANA POPOVIC
6 maart 2010 – Tekst: Andre Wittebroek / Johan Kox
Afgelopen zaterdag – 6 maart – speelde Ana Popovic met haar band in het (nieuwe) Metropool In Hengelo (O). Aangezien ik veel over haar gehoord en gelezen heb de laatste jaren en haar nooit live gezien had, werd het tijd daar maar eens verandering in te brengen. Dus Adri van Metropool gebeld en gevraagd of er ook nog de mogelijkheid bestond voor een interview met haar. ‘Kom op tijd en dan bekijken we dat!’
Zo gezegd zo gedaan, in de auto met muziekvriend Johan, op naar het Metropool. www.metropool.nl . In een heel ver verleden volgde ondergetekende de lerarenopleiding in Hengelo dus het nieuwe Metropool was snel gevonden, zeker door de geweldig mooie aanblik van de gekleurde verlichting over het totale front. Daardoor niet te missen! Wat een prachtig modern, ruim opgezet gebouw en een prima muziekkalender hebben ze ook. Ik kan een ieder aanraden er eens heen te gaan bij een optreden. Geweldig vriendelijk behulpzaam personeel ook nog. Iets meer reclame maken voor shows mag wel, in de Achterhoek horen of zien we weinig van jullie, jammer. Complimenten!!!
Ons aan de kassa gemeld en de zeer vriendelijke Sylvia nam ons mee naar boven om Ana’s manager Mark van Meurs (ook zeer vriendelijk) van www.artistexclusive.com te vragen of een interview mogelijk was. Hij leek zeer aangenaam verrast dat er zo onverwacht 2 mensen voor zijn neus stonden voor een interview met Ana voor BluesMagazine zonder een afspraak gemaakt te hebben. Hij vond het meteen goed en even later zaten Ana, Johan en ikzelf bij elkaar voor een interview.
Mijn eerste indruk van haar was zeer positief. Bij alles wat ik over haar gelezen heb wordt haar mooie uiterlijk (net als bij Dana Fuchs) tot in den treure benadrukt. Wat mij vooral opviel aan haar was haar vriendelijkheid en haar natuurlijkheid. Zo gewoon.
Nadat we ons op een bank geploft hadden begon ik maar met mijn vragen die ze zeer gedreven en aandachtig beantwoordde.
– Waarom en wanneer ben je begonnen met gitaarspelen?
Het was liefde op het eerste gezicht! Mijn vader was een hobby-gitarist en speelde vaak thuis. Er lag altijd wel een gitaar in huis en dan begon ik er op te tokkelen. Mijn eerste instrument was echter keyboard/piano maar dat duurde niet zo lang. Daarna de klassieke Spaanse gitaar gepakt maar dat duurde maar een maand : Ik wilde de elektrische gitaar en naar de rock- en bluesmuziek toe. Met 15 jaar begon ik daarmee en imiteerde vooral Stevie RayVaughan , mijn voorbeeld van toen. Daarna kwam de blues meer in beeld Elmore James, Albert Collins bijv.
Ik ging spelen in de band HUSH en we speelden veel concerten en festivals in Servie. Een heel bekend festival is het New Port Festival, daar spelen alle groten in de blues, rock en jazz. Na dat enkele jaren gedaan te hebben, besloot ik een eigen band te beginnen, de Ana Popovic Band.
– Hoe sta je tegenover de huidige bluesscene?
Daar maak ik mij geen zorgen over, de bluesmuziek zal altijd blijven bestaan. Het is een traditie, heeft een lange voorgeschiedenis, dus dat blijft. Net als met andere muziekstijlen krijgt het in de ene periode wat meer aandacht dan in de andere. Heeft ook de maken met trends e.d.
Wat ik voor mezelf belangrijk vind is het vinden van een eigen stijl. Het niet klakkeloos kopieren van andermans muziek en manier van spelen. Mijn roots liggen vooral in de blues, de blues-funk , de meer experimentele blues en ook jazz. Uit al deze stijlen probeer ik dan de Ana Popovic stijl te creeeren. Mijn voorbeelden zijn o.a. Robben Ford, John Scofield, Buddy Guy, Robert Cray en veel muziek van het Blue Note label. Met Robert Cray speel ik regelmatig in Amerika, vorige maand nog.
– Nu je het zelf aangeeft, je zit veel in Amerika de laatste tijd. Speciale reden daarvoor?
Mijn management is geweldig! Na uit Servie vertrokken te zijn kwam ik in Nederland terecht . In Utrecht en Rotterdam ging ik 4 jaar naar het conservatorium, studeerde er jazz en popmuziek. De laatste 6 jaar toer ik met mijn eigen band door Europa en dat is gaat goed. Sinds 2 jaar sta ik onder contract bij de Amerikaanse platenmaatschappij Eclecto Groove Records en doordat Fendergitaren mij steunt kom ik meer en meer in Amerika en mijn supermanagement regelt dat allemaal. Ik doe ook clinics voor Fender. Er zijn nu ook contacten om wat voor Yamaha te gaan doen, de akoestische gitaren. Mijn laatste CD Blind For Your Love is in Amerika opgenomen en van mijn platenmaatschappij kreeg ik alle tijd en mogelijkheden om de CD daar op te nemen. Ik had een pauze van enkele maanden ingelast om……moeder te worden. Tijd genoeg om nummers te schrijven voor die CD en het resultaat is dat 11 van de 12 nummers door mij zelf geschreven zijn. Ben ik best trots op! Mijn tweede woonplaats, na Amsterdam is nu Los Angeles geworden. Verder zijn zijn we met Japan bezig, maar dat duurt erg lang. We voeren daar al een half jaar correspondentie over.
Op mijn vraag hoe je in godsnaam 3 optredens in Indonesie kunt regelen krijgt Ana een tinteling in haar bruine kijkers. Wij combineren 10 dagen Indonesie met 3 optredens, het wordt vooral een zalige vakantie, Bali is zo mooi!!!
– Wordt het geen tijd voor een live-DVD, je hebt nl. een uitstekende livereputatie opgebouwd?
We hebben er al een opgenomen!! Op het Trasimento Bluesfestival, een prachtige locatie in Italie, veel ruines, historische sfeer en voor maar liefst 5000 mensen. Hij komt in juli wereldwijd uit!!
Misschien dat een van de lezers Ana persoonlijk kent, nou dan weet diegene dat het interview nog veel langer was , dan wat hier allemaal staat. Ik dacht dat ik veel en snel praatte (is absoluut waar!), maar Ana kan er ook wat van!!! Ze heeft wel veel weg van Dana Fuchs ook wat dat betreft.
Al met al een erg leuk en plezierig interview (en zelfs in het Nederlands!!) en spraakwaterval Ana heeft indruk op mij gemaakt : ze is gewoon een erg aardig, vriendelijk en spontaan mens die erg goede muziek maakt!
Metropool, Ana en Mark bedankt voor dit interview en het concertverslag volgt spoedig. Het zou te lang worden voor een artikel en mijn amateurtypevingers vragen om rust met een wijntje en “Blind For Your Love” in de CD speler!
Website Ana Popovic : www.anapopovic.com
Mooi Interview met deze dame Andre.
Mooi dat ze een 2e DVD gaat uitbrengen in July!
Haar eerste DVD/CD; “ANA!”
(opgenomen in Amsterdam de Melkweg, Januari 2005)
Geeft al een aardige indruk wat deze dame kan.
http://www.anapopovic.org/apstcms/index.php?option=com_wrapper&view=wrapper&Itemid=156
Mooi speelt ze ik bedoel een dame die er wat van kan.
Ben benieuwd naar je (foto) Concert Verslag.
Yepp Also The Ladies can Play The Blues
Yep : “Mooi ” :-)
Hi guys,
Lees net jullie interview, erg netjes! Ben alleen bang dat ik jullie het gras voor de voeten heb weggemaaid m.b.t. een concertverslag, ik ben ook bij ’t concert geweest en een verslagje gemaakt… No hard feelings?
Groeten,
Herbert
Andre, leuk gesprek hoor, hoewel ik bij Ana zelf af en toe heb, van het trekt me niet, maar weet wel dat ze een zeer begenadigd muzikante en performer is. Het laatste album o.m vertoont een grote diversitieit, dat is wel te prijzen,alleen komt ze naar mijn idee niet met alles even goed weg. ja, die Hendrix Covers, vind ik niet echt geweldig, ik heb haar een keer tijdens zo een tribute gezien, en toen dacht ik, NIET MEER DOEN ANNA. Ik weet echte wel dat ze een grote liefhebster is van Hendrix, maar als het op coveren van Hendrix nummers aan komt, ben ik gewoon erg kritisch moet ik zeggen, want dat is mijn held dus, en die verdient dan ook alle eer, wanneer er een tribute aan hem wordt gegeven toch?
Anna heeft zich de laatste jaren wel heel sterk ontwikkeld vind ik echter, maar nogmaals niet altijd mijn ding, maar ongetwijfeld een must voor iemand anders denk ik, en nogmaals een top artieste op het podium en veel respect dus.
Wel leuk Andre , dat je zoveel doet, reviews, interviews, helemaal leuk om te lezen, grt Frank van Engelen
dag heren,
Jammer dat ik er zelf niet bij kon zijn, helaas fysieke problemen.
Met name de voorzetjes van Johan kwamen erg sterk over, hoewel de overall versie van Andre natuurlijk getuigen van een gedegen kennis van de blues scene. Dank U heren tot de volgende keer, hoop er dan zelf weer bij te zijn.
groet Rudi
Totaal geen hard feelings Herbert, alleen maar leuk dat je dat gedaan hebt. De mijne hoeft dus niet nog eens, enkele opmerkingen heb ik onder jouw verslag geplaatst. Foto’s zijn niet goed geworden helaas problemen met de camera, beweeg teveel, onscherp, daarom heeft Marco er enkele uit zijn archief bij gezet.
William en Frank mooi dat jullie het een leuk te lezen verslag vinden! Ik doe maar wat en het blijkt goed te werken bij de artiesten tot nu toe.
Leuk interview.
Ik had tot voor kort nog nooit van Ana Popovic gehoord, maar de afgelopen 2 weken was ik op het Montreal Jazz Festival. Daar heb ik haar voor het eerst zien optreden en ik vond het geweldig. Ik kan niet wachten tot de bovengenoemde DVD uit is, want die ga ik zeker halen.
Groeten,
Ivar
Just saw Ana in Laramie Wy. U.S.A very impressed,love all you blues material!!