WOLFPIN
Bluescafe Maloe Melo, Amsterdam
13 Februari 2010
Tekst: Jeroen Bakker ; Foto’s: Marco van Rooijen
Nog hevig nagenietend van het ronduit imposante optreden dat de heren Hiatt and Lovett in de hoofdstedelijke Paradiso zojuist hadden gegeven besloot BluesMagazine om nog even af te koelen in Maloe Melo, gelegen op een steenworpafstand (Lijnbaansgracht) vanaf de Poptempel. Daar aangekomen kon al snel Marcel Scherpenzeel de hand worden geschud want toeval of niet…vanavond zou Wolfpin een thuiswedstijd spelen in het Amsterdamse Home Of The Blues.
Marcel, voorheen te boeken als Marcel Scherpenzeel Band, zou volgens ingewijden, sinds de naamsverandering in Wolfpin, momenteel een behoorlijk internationaal aanzien gekregen hebben dat verschillende deuren blijkt te openen. Uiteraard heeft het sterke optreden tijdens het bluesfestival in Peer van het vorige jaar daar mee te maken en bovendien is Scherpenzeel in Ierland al jaren een vaste waarde tijdens de Rory Gallagher tributes. Die Gallagher-invloeden zijn (gelukkig) nog steeds merkbaar maar Wolfpin bevindt zich tegenwoordig hoofdzakelijk op het Texaanse pad (Stevie Ray Vaughan) waar je tegelijkertijd Hendrix of Lynyrd Skynyrd kunt tegenkomen.
Met Maarten Witsel en Henk ‘Scott’ Schutten op respectievelijk drums en bas is niet alleen een solide maar vooral een dynamische ritmetandem neergezet waarmee dit powertrio een stevige fundering kent. De avond zal bestaan uit twee sets waarin ruim aandacht wordt besteed aan het album Remember dat deze maand precies een jaar geleden is uitgebracht maar waarin we ook Freddie King’s Goin’ Down, Becks Señorita of het machtige Mystery Train voorbij horen komen. The Blues Got Me By Its Tail zingt Scherpenzeel en ons heeft het ook al te pakken gekregen.
De ode aan de ultieme southern-rockers heet Southern Man en bevat allemaal kleine snippets, zowel muzikaal als tekst, van Skynyrd-nummers. Het zal niemand verbazen dat Hendrix eveneens een ode is. Speciale vermelding verdient End of Days, een werkelijk fenomaal spacey bluesnummer waar de invloed van Robin Trower behoorlijk aanwezig is.
Alone With The Blues is een prachtige nieuwe slowblues-track die, het is dan inmiddels Valentijnsdag, voor sommigen helaas vervelend actueel is en daarnaast krijgen we nog veel ander interessant werk waarin de grote veelzijdigheid van Wolfpin tot uiting komt.
Binnenkort hopen we Jean Paul Rena de hand te schudden. Hij zal nl. 27 februari samen met zijn Terrawheel het altijd sfeervolle Maloe Meloe in vuur en vlam zetten. Ook dan zal er van dat ‘even afkoelen’ helemaal niets terechtkomen.
Website Wolfpin : www.wolfpin.com | www.myspace.com/wolfpin
Website Bluescafe Maloe Melo : www.maloemelo.nl
ja top denk ik boys in Maloe Melo. die Scherpenzeel wordt alleen maar beter denk ik. het laatste album is vooral erg goed, en Live onderstreept deze band dat nog eens extra. Mooie action Pictures wederom en leuk verhaal, thanx frank
Alweer een topverslag van Jeroen en Marco!! Jammer dat deze band in Nederland die “echt” wordt opgepikt!! Gelukkig speelt hij op de Gallagher Tribute van 6 maart. Yippie!!!