LIGHTNIN’ GUY AND THE MIGHTY GATORS
24 april 2010
VV HAAGSE HOUT, Den Haag
Tekst: Jeroen Bakker ; Foto’s: Huub Hoeberigs
Iedere regio heeft ze, de fanatieke liefhebbers die zich met hart en ziel ontfermen over de door ons zo geliefde muzieksoort. Op een paar minuten loopafstand van Station Mariahoeve bevindt zich Voetbalvereniging Haagse Hout waar Huub, Leo, Maas, Danny en Wim met een zekere regelmaat de krachten bundelen om een bijzondere blues-act te kunnen presenteren. Zo viel daar enkele maanden geleden Howlin’ Bill te bewonderen en kon men zaterdagavond genieten van de eveneens uit België afkomstige Lightnin’ Guy & The Mighty Gators.
Waar normaal gesproken een zwaar bevochten overwinning wordt geanalyseerd is de voetbalkantine deze avond de plaats waar de blues alle aandacht verdient. Het is half tien als ceremoniemeester Huub met groot genoegen in onvervalst Haags (zij hebben een zachte G maar wij hebben de harde L van Lightnin’ Guy in huis!) de Belgische vrienden introduceert.
Lightnin’ Guy And The Mighty Gators laat zich in muzikaal opzicht niet echt in een hoekje drukken en dat maakt hun eerste optreden in Den Haag des te interessanter. Het eerste (letterlijke) hoogtepunt dient zich aan als de charismatische showman midden in de kantine op een stoel zijn solo onversterkt voortzet en, ja echt, de gehele tent muisstil krijgt. Het applaus wat daar op volgt is oorverdovend maar oprecht.
‘België verbrokkelt maar wat politiek niet voor elkaar krijgt zal met muziek zeker lukken’ zijn de prachtige woorden van Lightnin’ Guy waarna Me And My Blues volgt. Niemand, maar ook echt niemand pakt de blues van hem af. Gemakkelijk wordt overgeschakelt van bluesharp naar elektrische gitaar en vice versa. Let’s Go To Chicagozingt hij en maakt duidelijk welke bluesrichting de voorkeur heeft. Karakteristiek is de rechterarm met gebalde vuist die regelmatig gepaard gaat met een harde ‘YEAH’. Bill Withers’ Ain’t No Sunshine wordt door Guy Verlinden prachtig uitgevoerd waarbij ook de band alle credits verdient. Prachtig zoals deze 40-jaar oude klassiekers wordt uitgevoerd en mooi om te constateren dat de stoere liefhebbers in het publiek met alle macht de emoties proberen te verhullen. ‘Dit nummer staat op onze cd met alle onze hits’ luidt de reclame-slogan van de sympathieke Zuiderbuur. I’m Going Down zal niet de boeken ingaan als meest strakke versie maar hulde aan ieder die het aandurft om dit machtige epos op de setlist te plaatsen. Hetzelfde geldt natuurlijk ook voor Automatic van The Red Devils. Bovendien kan er lekker meegebrult worden en dan maakt het allemaal niets meer uit. De verkoop van de cd verloopt erg goed, zeker nadat Guy verklapt dat hiermee ‘uw sexleven naar grote hoogten stijgt’. Het woord wordt bij de daad gevoegd met toepasselijke funky shit van James Brown of Shake Your Hips van Slim Harp maar bekend geworden door The Stones. ‘… je neemt haar mee in de taxi en zet thuis aangekomen een cd van Lightnin’ Guy op en dan….’ Gewaagd maar geslaagd wordt Voodoo Chile op dobro uitgevoerd waarna het oergevoel pas echt loskomt tijdens Bring It On Home To Me dat ooit eens is geschreven door een zekere Sam Cooke.
Lightnin’ Guy heeft met zijn Mighty Gators een prachtig repertoire samengesteld van sterke eigen nummers en prettige sfeerverhogende bekende werkjes waarmee zowel kantines als festivaltenten op zijn kop kunnen worden gezet.
De taalstrijd die normaal de nieuwskoppen in de Belgische kranten domineert werd deze avond in Den Haag met een klein verschil gewonnen doâh de Belgen tijdensBon Ton Roulet. Nâh das Lekkû!
Website Lightin’ Guy & The Mighty Gators : www.lightninguy.com
We horen graag je mening! Voeg reactie toe