Southbound Festival kent succesvolle eerste editie
22 januari 2011 – W2, Den Bosch
23 januari 2011 – Plein 79, Den Bosch
Tekst : Gerrit Harmsen / Foto’s : Marco van Rooijen
Er lijkt maar geen einde te komen aan nieuwe initiatieven als het gaat om de Blues & Beyond.
Ondanks de sterke concurrentie durfde men het in Den Bosch aan om het Southboundfestival op te starten. Met o.a. 24 Pesos, Ganashake, Juke Joints en Ralph de Jong en een aantal talentvolle jonge bands op het programma een prima line-up om eens het bluespad van de blues & beyond te bewandelen buiten de geijkte blueswegen. Opmerkelijk was in ieder geval dat velen namen uit het circuit er voor hebben gekozen Den Bosch dit weekend links te laten liggen. Jammer, hopelijk krijgt men een 2de kans als het Southbound festival in 2012 een vervolg krijgt. Mocht het zo ver komen dan is een time-table wel handig. Nu was het een beetje zoeken welke band waar en wanneer zou spelen. Enne, op de zaterdag nog graag een band als bijvoorbeeld de Robert Fossen Band. Ook in Nederland zijn er prima bands!
Als notoire volume zeurpiet was ik weer blij met mijn oordoppen. Zowel in de W2 als bij Plein 79 had het wel wat minder gekund. Kennelijk blijft het lastig om het volume dusdanig af te stellen zodat de toenemende dopjes weer uitgebannen kunnen worden. In Plein 79 zei iemand het volgende: “het is de groove die de muziek maakt, niet het volume”. Daar kan ik het slechts helemaal mee eens zijn!
Eerste dag – W2, Den Bosch
The Feliciano’s: Foyer.
Deze band brengt muziek met humor en cabaretachtige trekken in een dikke saus van bluegrass, rock & roll en een vleugje country. Opgediend als een akoestisch voorgerecht een heerlijke frisse opener. Gewapend met o.a. banjo, joekelille, en contrabas, maakte de heren, ondanks het gemis van enkele vaste leden, er met de invallers er een fijn feestje van.
www.felicianos.nl
Steven de Bruyn, Tony Gyselinck & Roland van Campenhout: Zaal
De eerste 2 woorden die op mijn notitieblok verschenen waren: experimenteel en new age.
Drie TOP muzikanten die hun instrumenten beheersen op een manier die in de blues & beyond weinig te horen valt. Als we een frontman aan moeten wijzen dat zal dit Steven de Bruyn zijn, hij lijkt het meest aanwezig van de drie.
Lijkt, is hier bewust gekozen, want ook de andere 2 heren pakken de leidende rol. De pakkende drums en de soms vinnige gitaar licks zijn niet te negeren. De reacties uit de zaal blijken verschillend. Sommige hoor ik klagen, “dit heeft toch niks met blues te maken”, anderen zijn enthousiast en roepen “snel een CD kopen”.
Zelf blijf ik een beetje hangen tussen de 2 uiterste. Nu, na wat afstand te hebben kunnen nemen blijkt het gevoel van, niet toegankelijk genoeg, overheersen.
www.myspace.com/steventonyroland
Ralph de Jongh: Foyer
Deze grote meneer gaat naar Memphis waar hij 20 minuten de gelegenheid gaat krijgen om indruk te maken bij de ‘Blues Challenge’ in Amerika. In foyer van de W2 is het dringen, al duwend en trekkend probeert men een goed plaatsje te bemachtigen. In klompen gestoken stampt Ralph het podium kort en klein als begeleiding van zijn rootsblues. Halverwege heeft Ralph het zelfs voor elkaar dat zijn versterker even hapert vanwege het klompen geweld.
Songs van Robert Johnson, Son House en Elmore James laten sommige aanwezigen volop mee zingen. Het enthousiasme uit de foyer blijft het hele optreden groot, en we kunnen de conclusie trekken dat dit de eerste topper van het festival was. Rest mij nog Ralph veel succes te wensen in het Amerikaanse Memphis.
www.ralphdejongh.com
Ganashake: Zaal
Eén van de ontdekkingen tijdens het Gevarenwinkel Bluesfestival in België. Mede hierdoor gebombardeerd tot de nieuwe Belgische bluessensatie met een grote toekomst.
De jonge honden laten met een dampende en energieke ritmesectie en knallend gitaar werk behoorlijk stevige bluesrock op de zaal los. De hardhitting drums die regelmatig tegen een hardrock sound aan zitten. De bassist die swingt en stampt met een groove waarbij hij zelf hevig mee staat te swingen. De jonge gitarist en zanger
www.myspace.com/ganashake
The Devilles: Foyer
De rock & roll en stevige boogie dendert door de kleine foyer. Het powertrio bestaat ook nu weer uit een stel jonge talentvolle Belgen. Wederom is de zang prima, er is aan niks te merken dat we hier met een jonkie te maken hebben. Helaas weg gedrukt tussen de toeschouwers is het lastig om het jonge stel te zien. Ergens ontwaar ik een rode gitaar die linkshandig wordt bespeeld. De heren rocken er een behoorlijks stevige set uit en laten hiermee een uitstekende indruk achter. Michael Eaton fans opgelet. Uitchecken deze band.
www.myspace.com/thedevillesexperience
24 PESOS: Zaal
Deze Engelsen gaan als afvaardiging naar de Blues Challenge in Berlijn. Na King Mo en Howlin’ Bill voor mij inmiddels de derde band van de 16. Kan niet anders dan dat het daar ongelooflijk spannend gaat worden.
Met een attitude zoals The Hoax stappen de heren het podium op. Met lef, brutaliteit, geliktheid en stralend van zelfvertrouwen, wij zouden zeggen: “arrogant”, brengen de heren met verve de songs van de CD ‘Busted Broken And Blue’ ten gehore. De Soul & Funk die deze heren brengen wordt verweven met spetterende gitaarsolo’s die kenmerkend zijn voor de blues. De band geeft de hele set vol gas. Een volwaardige afsluiter van de eerste dag SouthBound. 24 Pesos is klaar voor Berlijn en Raalte…
www.myspace.com/24pesos
Tweede dag – Plein 79, Den Bosch
Duketown Slim
“Mij rest nog Imco Ceelen erop te attenderen eens een myspace pagina aan te maken zodat meer bluesliefhebbers met hem kennis kunnen maken”…Dit was na mijn kennismaking met Duketown Slim in mei 2010. Via enkele optredens en de weinige youtube filmpjes hebben inmiddels al wat meer mensen kennis kunnen maken met zijn traditionele rootsblues. Daarnaast schreef collega Jeroen Bakker een uitgebreid verslag over zijn eerste grote solo optreden.
Gister mocht Slim met zijn 4 maanden oude Nationaal aftrappen in Plein 79.
In een kleine 45 minuten weet hij wederom te overtuigen met zijn verfijnde gevoel en het grote respect voor de oorsprong van de blues. De lekker volle zaal staat geboeid te luisteren naar de oude zwarte bluessongs. Een mooie opener van dag 2. En voor Imco, kom op man, knal eens wat opnames op het internet.
www.duketownslim.com
Rootbag
Deze band is vrij nieuw aan het front en speelde, door een afzegging, als invaller toch al op Moulin Blues. Er zijn bands die een moeilijker start hebben. Met het optreden in Ospel werd gelijk duidelijk dat er weer een klasse bluesband is geboren. Rootbag zet een puike set neer met slechts 1 cover en de rest allemaal eigen songs die al klaar liggen om op plaat te zetten. Desondanks wordt de schijf niet eerder dan aan het einde van dit jaar. Heerlijke zang, gitaar van Richard van Bergen en een prima ritmesectie zorgen dat de eerste swingende mensen te signaleren zijn.
Wat mij betreft maken de heren wat meer haast met het uitbrengen van hun eerste release. De pakkende blues smaakt namelijk naar veel meer. Het afsluitende en ZZ-top achtige ‘Give Me Your Heart’ is ieder geval een mooie opmaat naar de afsluiter van het festival. Tot die tijd zullen we het met de 3 songs op myspace moeten doen.
www.myspace.com/rootbagmusic
The Juke Joints
Na het energieke einde van Rootbag is het aan The Juke Joints om de zaal verder op te hitsen en het festival waardig af te sluiten. Als fan van een zekere Rory uit Ierland kan ik het natuurlijk niet beter treffen. Uiteraard horen we een aantal songs van het net uitgebrachte ‘Going To Chicago’.
De heren, die in de voorbije jaren een strakke en puike machine zijn geworden, maken duidelijk dat zij één van de meest energievolle bands zijn die Nederland rijk is. Vanaf het begin tot het einde bruist de band.
Bij elk bandlid spat de gedrevenheid en kwaliteit er van af. De band wordt dan ook gedwongen tot een toegift omdat iedereen deze mooie zondag nog verlengt wil zien. Met een aantal Gallagher songs worden sommige op hun wenken bedient. Na een lang en zwaar weekend de perfecte afsluiter van dit festival.
Mijn 3de bezoek aan The Juke Joints doet mij nog minder begrijpen dat deze band buiten alle nominaties van 2010 is gevallen. Hopelijk zien we deze band behalve op Kwadendamme ook nog op andere zomerfestivals, gewoon top!
www.thejukejoint.com
Ja mooi hoor heren, ik had er graag naar toe gewild, maar het mocht niet dit keer. Thanks
Nou, ik was er zaterdag wel bij en het was geweldig! Ganashake, wat een belofte, 24Pesos: no 1 fan, het was weer een feestje.Goeie sfeer, helaas niet zo veel publiek. Volgend jaar hopenlijk weer. Geweldige foto’s overigens………
Het was inderdaad vrij rustig en twijfel dan ook of dit een vervolg zal krijgen…
Op basis van alleen de zaterdag. Vond persoonlijk 24pesos, groots aangekondigd, tegenvallen. Goede band maar ik vind het wel meer ‘beyond’ (funk) dan blues.
hoogetepunt was voor mij de bruyn en consorten en zoals reeds gezegd, ralph de jongh. Erg goede muziekanten die mij het echte bluesgevoel overbrachten (waar andere toch wel heel erg op het hardere werk terugvielen…))
En ook een goed stukje schrijfwerk Gerrit! Ik heb me zaterdag ook waanzinnig vermaakt maar ook uiterst verbaasd dat er altijd een hoop bekende koppen opduiken bij het gemiddelde bluesevenement maar dat bluesminnend nederland zich een beetje heeft laten afweten hier. (niet naar jou toe hoor Frank, als je niet mag, mag je niet ;-)). Zondag was waanzinnig! Ik heb genoten van het aandachtige publiek en prachtige sfeer in Plein 79. Volgend jaar weer… ook als ik niet hoef te spelen!! Jullie ook?…
@Imco Kwestie van kunnen,afstand/keuzes maken.Maar had bijv.24Pesos beslist willen zien maar dat komt vast wel.Top Line up en goed geschreven impressie Gerrit Harmsen en die foto’s..van Marco van Rooijen..
Hebbie die ‘bleekscheet” Ralph de Jongh op klompen ook weer eens gezien! Gerrit :) Nu maar hopen dat Ralph niet TE veel met zijn band gaat optreden en solo blijft(spelen)in godsnaam! Vind IK hem opzijn best & Uniek!Gelukkig hem afgelopen weekend nog in mijn Hotspot Bluescafe ,Apeldoorn ruim 2 uur Solo(nog)kunnen bewonderen.
Ai jah, ook een gevalletje van te veel goede muziek en te weinig uurtjes in een mensenleven. Ralph was ook weer te gek! Zijn algemene muzikale kunnen ook gigantisch gegroeid! Ik hoop ook dat ze hem niet te veel pushen om van alles met een band te ondernemen, er zijn al zo weinig solo-toppertjes in ons landje. Ook Rootbag vond ik erg trouwens verrassend goed.
Ben 2 dagen geweest vond het een tegek en kei leuk georganiseerd festival!!
ook mooi om is wat meer jong publiek tezien bij een blues festival! veel erg goede bands gezien zoals The Juke Joints en The Devilles, maar de grote verassing was toch wel het optreden van ’t trio Steven de Bruyn, Tony Gyselinck & Roland van Campenhout! Wat was dat een geweldige show!! was dan ook meteen genieten geblazen van de heerlijk opbouwende open-minded experimentele Blues!! Heb een kei tof weekend gehad zal dan ook wel bij de 2de editie aanwezig zijn!!
@Imco Precies! Hoopecht niet dat dat gebeurd!Anders hebben we nog “Duketown Slim”!Meen ik oprecht!Ben een grote fan
van Roots Blues. En die Duketown Slim kan er ook wat van! Heb ik in het vizier. Genoot ook vorig jaar van Michale Dotson. Heerlijk: een line up van band afgewisseld met een set acoustic solo.Net als Timo Gross trouwens. Altijd smullen voor mij dan zo’n solo optreden.
Het was gezellig! Ook Marco eindelijk eens mogen ontmoeten.
Ja inderdaad, we hebben jullie wel gemist zondag… Wist jij trouwens dat mondharmonica-spelers goed kunnen…… (?)
@Will Thnx! Ik neem aan dat je dan ook 2 april naar Timo komt kijken in Slok?… cheers
Strijken? Breien? Kantklossen? Grasmaaien? Stofzuigen? Wat?
Ik had er zondag graag bij willen zijn. Jammer dat dat niet ging lukken.
Ik zal volgende week zaterdag je geheugen opfrissen, en zeg tegen Micha dat ie z’n akoestische gitaar ook meeneemt.
Waarom laat men het South bound festival als bezoeker links liggen?
Januari is de slapste maand van het jaar. Het geld is op.
Is er zo langzamerhand geen overkill aan festivals en concerten?
Kijk eens in de agenda. Zo langzamerhand is ieder weekend in ieder gehucht in Nederland en Belgie iets te doen.
Dus moet men helaas voor de organisatoren een keuze maken.
Die lag bij mij in Culemborg op de zondagmiddag na een heerlijke pot voetbal in Utrecht.
Flyeren voor het festival in maart.
Balen dat ik er niet bij kon zijn.
Marco+foto’s= MAGIC