SCOTT McKEON
1 mei 2010
Bluesclub The Lane, Oostburg
Verslag en foto’s: Fons Kersbulck
In het westen van Zeeuws-Vlaanderen, in de Gemeente Sluis, ligt een wat ingeslapen dorp, Oostburg. Ingeslapen? Vroeger misschien, maar nu dus niet meer, want sinds bijna twee jaar heeft een groep enthousiastelingen daar een Bluesclub opgericht. Een club die behoorlijk aan de weg timmert met een keur van internationale en nationale artiesten. Ze vonden onderdak in de zaal achter café Penny Lane en de bluesclub kreeg de naam “The Lane” “The Blues is here to stay!” is hun devies. De bluesclub richt zich op zowel het Nederlandse als het Belgische publiek, aangezien Oostburg niet zo ver van de grens ligt.
1 mei opnieuw een optreden en daarvoor had men niet de eerste de beste uitgenodigd. Scott McKeon en zijn band zouden vanavond het dak van de zaal gaan spelen en dat is ook precies wat ze gedaan hebben. McKeon wordt door velen gezien als één van de grootste jonge bluestalenten in opkomst. Deze jongeman, pakte voor het eerst een Fender gitaar op toen hij nog maar vier (!!) was en op zijn twaalfde werd (in 1998) hij door Guitarist Magazine uitgeroepen tot ‘Young Guitarist Of The Year’. Twee jaar later richtte hij zijn eerste band op. De band speelde al met/naast diverse grote artiesten, zoals Eric Clapton, Buddy Guy en Sonny Landreth. Jaja William ;-) Het summum was misschien wel dat de band het voorprogramma mocht verzorgen van Joe Bonamassa in de Royal Albert Hall op 4 mei 2009. RAH is misschien wel de grootste eer die een artiest kan krijgen.
Rond kwart voor tien nam het optreden een aanvang. Ongeveer 90 mensen hadden de moeite genomen om naar The Lane af te reizen en uit de commentaren nadien te horen heeft daar geen enkel iemand spijt van gehad. Het was een gemêleerd gezelschap van Hollanders en Belgen, gewone huisje-boompje-beestje-burgers, die-hard bluesliefhebbers en zelfs enkele ‘ruige’ bikers die hun fraaie Harleys pontificaal voor Penny Lane hadden geparkeerd.
McKeon heeft inmiddels twee cd’s op zijn naam staan: de debuut-cd Can’t Take No More en het afgelopen maart verschenen Trouble.
Trouble met het optreden had Scott in elk geval niet. Gedurende een optreden van dik twee uur passeerden vrijwel alle nummers van zijn twee cd’s de revue, bijna per defintie stevige nummer maar ook wel eens iets rustigers, zoals ‘Scarecrow’ Op het podium stond een gepassioneerd gitarist die er zin in had en bovendien met een geheel eigen kenmerkende stijl.
Kenmerkende stijl? Yeah…so what! Wat is die stijl dan? Soulfull Bluesrock; echte powerblues cq -rock met soms funky invloeden. Moeilijk om je daar iets bij voor te stellen? Koop de cd’s van Mckeon eens en luister ze. Ze zijn absoluut meer dan de moeite waard en dat begint al vanaf het eerste nummer van zijn zeer sterke debuut-cd.: ‘Can’t Take No More’
Scott verkocht in de pauzes dus ook behoorlijk wat cd’s en kennelijk waren ze in de reclame, want de prijzen waren belachelijk laag voor een artiest van dit kaliber: respectievelijk 5 en 10 euro voor de oude en de nieuwe release en bovendien nog gesigneerd ook. Natuurlijk heb ik ze zelf ook gekocht en laten signeren en inmiddels al enkele keren beluisterd. Echt de moeite waard jongens (en meisjes)….
Tijdens het optreden ging Scott nog eens op de improvisatie-toer en hield dat gedurende 14 minuten vol. Hij liet, tot vervoering en vooral ook verbazing van zijn publiek, de uiterste mogelijkheden van zijn gitaar horen/zien en wat er allemaal mogelijk was met de diverse effecten op zijn pedalboard. Het was weliswaar loeihard, maar iets dergelijks heb ik nooit eerder mogen horen. Geluiden als in psychedelische muziek maar dan in het kwadraat. Fenomenaal, dat is het juiste woord om dit te omschrijven en die mening deelde ook het publiek met mij.
“We Want More” is wellicht het meestgebruikte zinnetje tijdens optredens van artiesten en dus ook hier. Scott speelde vervolgens twee nummers extra.
“I hope you’ll be ready for this one” riep Scott naar zijn publiek en hij zette in met het rock-n-roll-achtige Johnny Be Good, waarvan het refrein uiteindelijk ook massaal werd meegezongen door het publiek.
Ondanks dat de band bekender en bekender wordt (en geheel terecht) zijn ze allebehalve hautain of afstandelijk. Tijdens de pauze bevonden ze zich gewoon tussen het publiek in de zaal of buiten op het terras en waren ze voor een ieder benaderbaar.
Na afloop nog even nagepraat met de mannen van de band. Natuurlijk kwam daarbij hun optreden in Royal Albert Hall te berde.
“Een heel bijzondere gebeurtenis om daar eens te mogen staan, hoewel we door alle spots nauwelijks de zal en het publiek konden zien. We hopen dat we daar echt nog eens terug mogen komen”
En over Bonamassa:
‘Wat een sympathieke vent is dat! Een gewone jongen met zijn twee voeten op de grond!”
Hmm..,waar heb ik dat nog meer gehoord?
De Lane kan terugkijken op een buitengewoon geslaagd optreden van een enthousiaste en vooral ook hardwerkende band die het, door hun unieke stijl/sound verdient om richting top te gaan. Of ze daar in zullen slagen? Music is a harsh business.They’re gonna make you or gonna break you!”
Voor wie Scott en band eens wil gaan zien:
8 juli in Paradiso Amsterdam:
http://www.paradiso.nl/web/Agenda-item/SCOTT-McKEON.htm
Web:
http://www.scottmckeon.com – Website Scott Mckeon band
http://www.bluesclubthelane.nl – Bluesclub The Lane Oostburg
Leuk verslag Fons, je bent goed bezig!
Prima stukkie Fons, goed gedaan.
Zelf heb ik Scottie inmiddels een keer of 5 aan het werk gezien en als er één gitarist is die ooit in de voetsporen zou kunnen treden van Jeff Beck is dat zeker Scott McKeon. Tijd voor wat meer bekendheid voor deze jongen!
AUB geen Jeff Beck, want dat moet na 10 minuten ook bij Scott weglopen omdat ik er helemaal niks aan vind!!
Idd super verslag Fons! Heb Scott afgelopen zondag gezien… deze jongen IS de toekomst.. z’n cd heeft mijn cdspeler niet meer verlaten sindsdien. Je hoort duidelijk invloeden maar hij is zeker geen soundalike, heeft zijn eigen stijl en een heel pure zangstem. Hij zal nog moeten werken aan zijn uitstraling maar is nog jong… hopelijk gaat hij nooit lijken op Jeff Beck :)…
@Suzanne, @Gerrit
Hebben jullie de nieuwe cd van Jeff Beck al gehoord dan ? Wat is er mis mee ? Leg het me even uit !
Gr uit Utrecht: Stan
,
Niks specifiek mis met Jeff hoor Stan, ik hoop alleen dat Scott gewoon zichzelf blijft en zich niet te veel laat beinvloeden omdat hij nog zo jong is. Zijn stijl is eigen en uniek en dat moet hij uitbouwen…
Bedankt voor de complimenten mensen. Erg op prijs gesteld. :-)
Scott McKeon is zeker, nu al, uniek. Hij heeft een mooie show weggeven in The Lane, hoewel hij me zelf nog mailde dat hij een aantal van zijn nummers beter had kunnen doen. Hij is dus erg zelf-kritisch. Goede eigenschap voor iemand die verder wil door-evolueren in de muziek. Jeff Beck ga ik in oktober in Ancienne Belgique in Brussel zien. Niet ver weg voor mij. Ben benieuwd naar hem en zijn artistieke kwaliteiten.
@ Fons SCOTT McKEON Top gitarist en terecht dat Mr Sonny Landreth,Eric Clapton, Buddy Guy en Joe Bonamassa hem “erbij’ willen hebben. Goede wijn behoeft geen krans. En sjah slecht 90 mensen in Oostburg. Thats The Blues he.. :(
Maar jij hebt ons weer prima deelgenoot gemaakt met wederom een mooi /prima verslag!
En Tuurlijk heb ik zn 2 Cds(debuut-cd Can’t Take No More en het afgelopen maart verschenen Trouble.)
PS; Fons is het nou Bluesclub The Lane, of Penny Lane in Oostburg? Zie je Foto met het “lichtbord’
Fons: het is een mooi verslag met fotos geworden, De avond zelf was ook een topper met Scott, Voor de bluesclub zeker een goeie, Alleen misten we een heleboel leden van de bluesclub die avond. Zoiets wil je toch niet missen denk ik dan?
@ William
Ik heb begrepen dat bij het optreden van afgelopen zondag in Brunssum maar liefst 27 betalende bezoekers waren. Kijk, daar krijg ik nou de blues van.
Tja denk ik dan, laten we dan maar stoppen met de bluesrock en achter Jan Smit etc aan gaan hollen.
Maar er is nog een beetje hoop, opvallend dat sommige bluesfestivals toch vaak uitverkocht raken. Begrijpt iemand het nog?
Overigens heb ik inmiddels een kaartje gekocht voor het optreden van Scottie in juli in Paradiso (kleine zaal). Vrienden van me ook, dus de teller staat nu zeker op 5, …laten we hopen op een minimaal 100 bezoekers……misschien moet Scottie eens optreden in DWDD, maar die doen alleen Nederlandse bands, begrijp ik
Gr uit Utrecht
@Stan Niet Stoppen met Blues(rock)!:-) Maar ik vrees dat “” The Blues” (op de “Bekende” Zolas JB, Eric Clapton, BB King Buddy Guy et etc) niet die de grote aantallen blijven trekken joh… Wilde alleen met mijn Reactie mbt Leonard Cohen reageren dat een breed Publiek en de doelstelling van “Ons” Bluesmagazine.nl verduidelijken:
https://bluesmagazine.nl/derde-concert-leonard-cohen-gent#comment-3307
Dat vind ik persoonlijk het unieke aan Bluesmagazine.nl Meer niet hoor :-)
Vwb DWDD ja zou best wat meer echte Blues daar ook willen zien. maar jah DEWOLFF en Sabrina Starke etcc. ja dat is geen Blues(rock) he.. :-)
Veel suc6 bij Scottie! Met een inkomst van min. 350.. Dat is vaak het gemiddelde bij (Top) Blues Gigs!(?)
Helemaal eens met jullie m.b.t. zijn muzikale kwaliteiten. De eerste kennismaking met hem was in Paradiso 12 oktober 2007 in het voorprogramma van Joe Bonamassa, liet toen al een prima indruk achter! In the R.A.H. vond ik hem nog beter. Weer zo’n uitstekende nieuwe bluesster in wording.
Ook een erg aardige jongen.
Scott is al jaren een “groot talent voor de toekomst:”. Die toekomst is echter al 3 jaar geleden begonnen! Onnavolgbare guitar licks and sounds. Al vind ik dat hij door heel serieus zichzelf steeds te evalueren wat aan spontaniteit inlevert.
Tja die bezoekersaantallen blijft een probleem bij veel optredens. In de UK zou er met 29 tickets voorverkoop gewoon niet gespeeld worden..